Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » One Direction » Love is all I need (AF) » -25-

Love is all I need (AF)

9 sep 2013 - 22:10

1668

5

321



-25-

Helaas lezers, hierna komen nog 2 hoofdstukken en dan is het verhaal afgelopen. Samen met jullie zal ik aftellen!

~Harry~
Nola...waarom moest je nou weggaan? Als ik die brief niet had gelezen en het niet aan de rest had verteld was ze nooit vertrokken, uit haar eigen huis nog wel. Ze wou altijd zo graag uit haar oude huis en nu is ze ook hier weg. Weg bij Louis, weg bij de jongens en nog het moeilijkste, weg bij mij...ze heeft me verlaten en oh god wat mis ik haar...

~Nola~
Ik mis zijn warme armen om me heen als ik wakker word. Ik mis zijn ochtendgeur, ik mis zijn krullen. Ik mis de bekende groene ogen die zeggen dat alles goed komt. Ik mis Harry, erger dan ik ooit iemand heb gemist. Natuurlijk mis ik Louis ook heel erg, maar die heb ik net aan de telefoon gehad. Ik heb hem alles verteld. Het is toch mijn grote broer. Hij zei dat als ik naar de politie ging ik alsjeblieft de meiden mee zou nemen. En ik met mijn stomme kop heb het beloofd. Nu moet ik weer contact gaan zoeken met mensen die het weten, mijn geheim.

~Harry~
,,Sleepyhead...wakker worden." Ik hoor Eleanor me zachtjes wakker fluisteren. Anders deed Nola dat altijd...ik krijg tranen in mijn ogen als ik aan Nola denk. Eleanor ziet het en slaat haar armen om me heen. Ik huil even bij haar uit.
,,Hoe gaat het eigenlijk met Louis?" Haar blik verandert iets.
,,Met hem gaat het wel oké." Ik knik als teken dat ik het begrijp. Louis zal het natuurlijk ook heel zwaar hebben. Het is zijn kleine zusje die hij voor de tweede keer kwijtraakt. Maar zij hebben nog altijd een verband, hun ouders...En ik...tja, ik hou van haar maar is dat genoeg om Nola terug te krijgen, ondanks ik haar geheim weet wat ze duidelijk niet wilde dat ik dat wist? Ik hoop het maar...

~Nola~
Ik kruip uit mijn bed en spring onder de douche. Wat een lekker massage stralen...dat wil ik thuis ook wel! Maar thuis...wat is thuis nu? Ik voel me nu nog eenzamer dan eerst. Ik denk dat ik mijn werk maar eens op ga pakken. Chelsey zal vast wel wat hulp kunnen gebruiken in dit seizoen. Het word herfst dus nieuwe collectie, nieuwe ontwerpen. Sinds kort maken we ook setjes van de nieuwere collectie en vergelijken het. Dat ga ik vandaag maar eens doen...maar eerst, het politiebureau. Daar moet ik die lijst afgeven. Ik hoop dat niet iedereen het leest, ik schaam me ervoor. Zij hebben dat allemaal niet gehad, zij hadden het leven waar ik jaloers op ben. Gewone ouders die lief voor je zijn, waarbij je je hart kan luchten, die je steunen wanneer je het moeilijk hebt...

~Harry~
Samen met Liam en Zayn zit ik aan het ontbijt. Ik heb bij hun al een deel van mijn hart gelucht, maar ze kunnen niet alles begrijpen. De missende delen, die kan niemand begrijpen. Ik voel me zo eenzaam nu, ik weet dat er veel mensen in de buurt zijn. Maar dat zijn vrienden met vriendinnen en dat kan ik nu niet aan. Als ik het ontbijt op heb kleed ik me om en ga naar het park. Daar zet ik mijn gedachten altijd op een rijtje, de laatste keer dat ik dat had gedaan is zo lang geleden. Toen was Nola nog niet eens in mijn leven. Nola, ze heeft mijn leven zoveel beter gemaakt. Mijn leven was al geweldig, maar Nola maakte het perfect. En nu mis ik dat perfecte deel. Het belangrijkste deel mis ik...

~Nola~
Zo...ik loop het politiebureau uit en zucht opgelucht. Hij was heel begripvol en aardig. Ik heb nu een goede advocaat en hij zei dat het ging lukken. Ik heb er wat meer vertrouwen in. Eigenlijk was mijn plan om te gaan werken, maar een bezoekje aan mijn moeder kan gaan kwaad. Ik hoop dat ze me begrijpt. Dan doen moeders toch altijd? Ja toch? Hoe dichter ik bij het huis kom, hoe banger ik word. Kom op Nola! Het is je moeder, ze begrijpt je vast wel. Ik bel aan en meteen zijn mijn zorgen weg. Ze geeft me een knuffel en trekt me zachtjes aan mijn arm naar binnen.
,,Liefje, ik heb alles van Louis gehoord. Ik vind het vreselijk voor je, dat je dit al die jaren moest meemaken...dat hij je sloeg..." Dan barst ik in tranen uit, niet alleen vanwege Harry, alle spanningen van de laatste paar weken komen eruit. Komt het ooit nog goed met me? Word mijn hart weer heel?

~Harry~
Langzaam ga ik op het bankje zitten. Ik heb mijn hoody en Jack en Wills sweater aan. Hij ruikt naar Nola omdat zij hem heel vaak aan had in de avond. Ik mis die avonden nu al, terwijl we eergisteren nog een perfecte nacht gehad hadden. Ik heb Nola's hart kapot gemaakt. Ik zag de blik in haar ogen, angst en verdriet. Achter die lieve knappe Nola zit verdriet, ik hoop dat dat weg gaat. Zij verdient een zorgeloze toekomst. Haar verleden was al zo duister en door die stress...Ze is gewoon te zwak voor zoveel pijn en verdriet. Ze is zo'n gevoelig meisje. Dat vind ik ook zo leuk aan haar. Als ze een film kijkt kan ze zo meegaan huilen. Eigenlijk is alles leuk aan Nola. Haar lach als ze blij is, ze straalt dan. Of haar ogen en haren in de zon. Haar haren worden dan net zoals haar ogen goud, ze lichten dan op en ze krijgen dan zo'n lieve twinkeling in haar ogen. Ik mis het, zou ik haar ooit nog zo kunnen laten stralen?

~Nola~
Mijn moeder heeft haar armen om me heen geslagen. Dat heb ik zo gemist, al die jaren moest ik mijn verdriet zelf oplossen en nu, eindelijk kan ik uithuilen bij een vertrouwd iemand. Ik heb mijn kant van het verhaal verteld en ze begrijpt me. Dat geeft me een warm gevoel. Ze heeft ook voorgesteld dat ik hier kom wonen. Ik heb ja gezegd. De andere jongens komen hier niet meer in heeft ze beloofd. En op de een of andere manier vertrouw ik haar 100%. De bel gaat en ze loopt naar de deur. Ik hoor een bekende stem, Louis' stem. Ik ren er naartoe en geef hem een knuffel. Onze moeder ahwwd en doet de deur achter ons dicht.
,,Nola, we missen je allemaal zo erg..."
,,Lou, jij kan me hier altijd opzoeken. Ik trek hier tijdelijk in. Maar vertel het alsjeblieft niet tegen de anderen en vooral niet tegen Harry! Nu hij weet van mijn 'vader'...hij heeft een vriendin nodig zonder zo'n verleden. Die zorgeloos met hem kan gaan en niet elke keer bang is om hem kwijt te raken." Hij knikt begrijpend. Dan loopt hij naar onze moeder toe en geeft haar een kus op haar wang. Ik glimlach, ik ben blij dat Louis in mijn leven is gekomen. Nu heb ik er een hele familie bij...

~Harry~
Het begint te regenen en ik loop terug naar huis. Ik sla de deur dicht en ga op de bank liggen. Dat zet ik de tv aan. Nola en ik komen groot in beeld. Zijn Nola Tomlinson en Harry Styles uit elkaar? Staat erbij. Hoe weet de pappz dat altijd zo snel? En Nola en ik zijn niet eens officieel uit elkaar! Oh oh, als Nola dit ziet...Die denkt natuurlijk dat ik dit heb gezegd in een interview of zoiets. Ik moet het haar vertellen...maar hoe? Misschien via Lou? Daar heeft ze vast nog contact mee, het is immers haar broer. En ik kan het altijd proberen. Ik bel Louis, maar hij neemt niet op...Is hij zeker bij Eleanor. Net nu ik hem nodig heb neemt hij niet op...Dan maar de anderen proberen. Liam! Die hielp Nola ook altijd. Misschien dat hij nog contact heeft met Nola? Maar alles is zinloos. Waar zijn je vrienden als je ze nodig hebt?

~Nola, 's avonds~
Ik lig niet meer in het hotel, ik lig in de kamer van Louis. Het is erg leeg omdat hij hier niet meer woont, maar er staat een kast, bureau en bed. Alles wat ik nodig heb. Louis is een halfuur geleden naar huis gegaan omdat Liam hem belde dat Harry gek werd van de stilte. Ik heb medelijden met hem. Ik wou dat ik hem kon knuffelen...maar dat kan nu eenmaal niet, ik heb er allemaal zo'n puinhoop van gemaakt. Mijn moeder probeerde me al op te vrolijken door te zeggen dat ik de ware echt wel tegen kom. Maar dat wil ik niet. Harry is the one for me. En ik weet zeker dat niemand zijn plek in kan nemen. Niemand...

~Harry~
Ik lig de hele tijd te woelen in bed en kan maar niet slapen. Allerlei gedachtes gieren door mijn hoofd heen. Zou Nola mij net zoveel missen als ik haar mis? Hou ze nog even veel van me als ik van haar hou? Zou ze ook aan me liggen denken zoals ik ook aan haar denk? Kan ze nu ook niet slapen net zoals ik? Waar zou ze zijn? Dat soort gedachtes dus, gek word ik ervan. Op geen van al die vragen heb ik een antwoord. Ik kan ze zelf natuurlijk wel bedenken, maar dan krijg ik nog meer gedachtes. Op een vraag kan ik al honderden antwoorden bedenken. Ik kijk op de klok. 1 uur 's nachts. Nog een lange nacht te gaan...

~Nola~
Ik loop zachtjes naar mijn balkon. Zachtjes schuif ik de deuren open en kijk naar het uitzicht. De sterren schitteren me toe. Ik voel de maan op mijn huid schuinen. Oude herinneringen komen terug. Zo stond ik ook altijd toen ik me verdrietig voelde vanwege mijn 'vader'. Ik ben blij dat dat probleem is opgelost, nou bijna dan. En nu heb ik dit weer! Liefdesverdriet! Dat had ik toen nog nooit meegemaakt. Als je toen had gezegd dat ik een paar maanden later liefdesverdriet had i.v.m Harry Styles had ik je uitgelachen. Maar er valt nu niks te lachen, dit is de harde waarheid en die valt lang niet altijd mee. Gelukkig zijn er ook veel leuke momenten, maar die verdwijnen elke keer zo snel...


Reacties:


Harrylover
Harrylover zei op 10 sep 2013 - 7:10:
2 hoofdstukken nog maar!!
Het is echt een goed verhaal!
Melding en heeel snel verder.


1Dlovez
1Dlovez zei op 9 sep 2013 - 22:36:
Oké, dit gaat echt weird klinken;

IK WIL DAT GEHEIM WETEN!!!

Ik zei het toch? ^^


Deeemdiaries
Deeemdiaries zei op 9 sep 2013 - 22:33:
meellddinngg


1Dharrylouis
1Dharrylouis zei op 9 sep 2013 - 22:31:
Don't stop!!!


MichelleSky zei op 9 sep 2013 - 22:26:
Snel verder!! Ben verslaafd aan dit verhaal en het mag niet stoppen! Hihi xxxx