Hoofdcategorieën
Home » Harry Potter » Absolutie |DM| » 2.1
Absolutie |DM|
2.1
We zaten in de grote hal te wachten tot Dumbledore klaar was met zijn speech. Hij vertelde ons dit jaar dat er Dementors zouden zijn die de school zouden bewaken. Ik had wel eens van ze gehoord. Iedere keer dat een persoon iets over ze vertelde, kregen ze altijd rillingen. Ik vroeg er dan ook maar niet verder naar, ik wist hoe het was om over iets onprettigs te vertellen. Het lijkt net alsof mijn leven alleen maar donkerte en duisternis bevat, maar aan elke donkere hemel zijn ook sterren te zien. Je zou denken dat in een weeshuis opgroeien helemaal niet leuk is, maar in mijn geval was dat mijn redding. Het was een klein, lokaal weeshuis waardoor de kinderen veel meer aandacht kregen. Ze hadden allemaal wel iets speciaals mee gemaakt waardoor er niet te veel vragen werden gesteld. Iedereen accepteerde elkaar zoals hij of zij was. Muggles waren op dat vlak intelligenter als sommige heksen of tovenaars.
Iedereen was met elkaar bevriend in het weeshuis. Natuurlijk was er soms ook ruzie, dat kon niet anders als je zo lang met elkaar leefden, maar het werd altijd uitgepraat. Er was altijd een oplossing voor te vinden. Straffen was nooit echt nodig. Preken werd ook niet gedaan omdat de opvoeders toch al door hadden dat niemand echt luisterde.
In het weeshuis sliep je met twee op een kamer. Ik sliep met Tilly op de kamer. Ze was drie jaar jonger dan mij en ontzettend levenslustig. Ze had misschien geen ouders meer, maar ze had nog altijd haar dromen. Ik moest vaak lachen als ze weer haar verhaaltjes aan het vertellen was. Dat deed ze altijd als ik me verdrietig voelde. Ik beschouwde haar als mijn kleine zusje en was erg beschermend naar haar toe. Niemand mocht haar iets aan doen.
Soms kwamen er jonge ouders op bezoek, ze kregen dan een rondleiding en dan nam de directrice ze mee naar haar kantoor om te vragen welk van ons ze wilden adopteren. Het was moeilijk om te zien hoe er iemand van ons werd weg genomen, misschien naar een betere plaats, misschien ook niet. Soms kwamen ze nog op bezoek. Soms zagen we ze ook helemaal niet meer. Ik hield mijn hart vast voor de dag dat ze Tilly kwamen adopteren. Ik was te oud om geadopteerd te worden. Ik was 15. Niemand kon me echt meer zeggen wat ik wel en niet mocht doen. Ze lieten me nog in het weeshuis tot ik volwassen was (volgens de Muggle wetgeving) en dan mocht ik op mezelf wonen.
Reacties en opbouwende kritiek zijn altijd welkom x
Reacties:
Ik ben heel benieuwd! Super fijn ook dat je me even een melding hebt gegeven, anders had ik het waarschijnlijk niet doorgehad haha. Als je dat voortaan zou willen doen..? Dan kan ik je stukjes altijd zo snel mogelijk lezen! ^^
Dementors bewaken de school, dus ik neem aan dat dit zich tijdens boek drie afspeelt? Daar heeft Draco niet zo'n belangrijke rol in, maar gebruik je de verhaallijn van het boek wel verder voor je verhaal? Met de hippogrief en zo?
Klein dingetje: "Ze was drie jaar jonger
als mijdan ik"Ik hoop dat het volgende stukje even snel komt ^.^