Hoofdcategorieën
Home » Harry Potter » Absolutie |DM| » 5.3
Absolutie |DM|
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
22 sep 2013 - 9:46
Aantal woorden:
355
Aantal reacties:
0
Aantal keer gelezen:
171
5.3
Om half elf hadden we er genoeg van. ‘Oh kijk, de nerdjes zijn klaar!’ Riep Pansy kirrend.
‘Hou je bek!’ Het was niet Blaise maar Draco die het zei. Pansy keek naar hem alsof ze niet begreep wat hij zei. ‘Moet ik het nog eens herhalen?’Ik dacht dat ik tranen in haar ogen zag. ‘Nee, ik heb je wel gehoord.’ Ze liep met opgeheven hoofd verder en duwde ons toen ze voorbij ons liep. ‘Heel erg volwassen hoor.’ Hoorde ik mezelf nog roepen. Draco zei goedenacht en Blaise gaf Olivia nog een kus, korter als gewoonlijk, niet meer minutenlang. Deze nacht bleven de Draco-dromen weg, alsof er een balans was opgericht. De echt Draco was liever geworden dus was het ook niet meer nodig om de arrogante Draco te compenseren in mijn dromen.
In het weekend scheen de zon. Het uitstapje naar Hogsmaede beloofde om uit te monden in een opgelaten gebeurtenis. Ik was vroeger wakker, zo kon ik rustig in mijn eentje eten, voordat iedereen kwam en het weer druk was. Toen ik naar de kerkers wilde gaan zag ik Draco nog. Hij glimlachte toen hij me zag, waar bleef Olivia toch? Ze was weer bij Blaise waarschijnlijk. Draco haalde me in. ‘Ga je ook naar Hogsmaede?’ Ik knikte en zag vanuit mijn ooghoek dat hij glimlachte.
Wat was er toch maar aan de hand, wie was deze nieuwe, betere Draco?
‘Heb je een transformatie begaan?’ Draco keek me verbaasd aan.
‘Nee, hoezo?’
‘Je praat tegen me.’ Hij grinnikte na die opmerking.
‘Mag dat niet dan?’
‘Vind je me dan geen freak?’ Daar moest hij dan even over nadenken.
‘Soms, maar je bent anders, dat wilt toch niet zeggen dat je een Freak bent.’
‘Daar zouden sommige niet akkoord mee gaan.’ Ik moest geen namen noemen, hij wist wie ik bedoelde.
‘Ach, je gaat me toch niet zeggen dat je je daar iets van aantrekt?’ Ik knikte en werd rood. Ik wist niet hoe hij het deed, maar ik voelde me niet meer ongemakkelijk, ik voelde me op mijn gemak, alsof ik niet meer moest zoeken naar woorden. Wat was er aan de hand?
‘Hou je bek!’ Het was niet Blaise maar Draco die het zei. Pansy keek naar hem alsof ze niet begreep wat hij zei. ‘Moet ik het nog eens herhalen?’Ik dacht dat ik tranen in haar ogen zag. ‘Nee, ik heb je wel gehoord.’ Ze liep met opgeheven hoofd verder en duwde ons toen ze voorbij ons liep. ‘Heel erg volwassen hoor.’ Hoorde ik mezelf nog roepen. Draco zei goedenacht en Blaise gaf Olivia nog een kus, korter als gewoonlijk, niet meer minutenlang. Deze nacht bleven de Draco-dromen weg, alsof er een balans was opgericht. De echt Draco was liever geworden dus was het ook niet meer nodig om de arrogante Draco te compenseren in mijn dromen.
In het weekend scheen de zon. Het uitstapje naar Hogsmaede beloofde om uit te monden in een opgelaten gebeurtenis. Ik was vroeger wakker, zo kon ik rustig in mijn eentje eten, voordat iedereen kwam en het weer druk was. Toen ik naar de kerkers wilde gaan zag ik Draco nog. Hij glimlachte toen hij me zag, waar bleef Olivia toch? Ze was weer bij Blaise waarschijnlijk. Draco haalde me in. ‘Ga je ook naar Hogsmaede?’ Ik knikte en zag vanuit mijn ooghoek dat hij glimlachte.
Wat was er toch maar aan de hand, wie was deze nieuwe, betere Draco?
‘Heb je een transformatie begaan?’ Draco keek me verbaasd aan.
‘Nee, hoezo?’
‘Je praat tegen me.’ Hij grinnikte na die opmerking.
‘Mag dat niet dan?’
‘Vind je me dan geen freak?’ Daar moest hij dan even over nadenken.
‘Soms, maar je bent anders, dat wilt toch niet zeggen dat je een Freak bent.’
‘Daar zouden sommige niet akkoord mee gaan.’ Ik moest geen namen noemen, hij wist wie ik bedoelde.
‘Ach, je gaat me toch niet zeggen dat je je daar iets van aantrekt?’ Ik knikte en werd rood. Ik wist niet hoe hij het deed, maar ik voelde me niet meer ongemakkelijk, ik voelde me op mijn gemak, alsof ik niet meer moest zoeken naar woorden. Wat was er aan de hand?
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.