Hoofdcategorieën
Home » Harry Potter » what dreams are made of |Drarry| » Hoofdstuk 3
what dreams are made of |Drarry|
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
24 sep 2013 - 6:51
Aantal woorden:
396
Aantal reacties:
0
Aantal keer gelezen:
214
Hoofdstuk 3
Draco Malfoy
Ik had het gedaan, zonder nadenken had ik mijn naam in de vuurbeker gegooid. Ik had toch niets te verliezen. Ik wilde het kasteel een beetje verkennen maar was bang dat ik verdwaald zou geraken. Toen ik de marmeren trappen op wilde lopen zag ik hem weer. Hij liep met een roodharige jongen naar buiten. Ik dacht snel na en liep hem toen achterna. Ik zag hoe ze gingen zitten bij het meer.
Ik schraapte mijn keel en liep op ze af.
‘Hallo.’ Zei ik en ik voelde me ongelofelijk stom. De jongen met het rode haar keek me aan alsof ik iets op mijn gezicht had. ‘Ja?’ zei hij.
‘Ik ben Draco, van Durmstrang, ik vroeg me af of jullie mij misschien het kasteel konden laten zien.’ Harry keek naar de roodharige en haalde zijn schouders op. ‘Ga jij maar Harry, ik heb geen zin om heel het kasteel rond te wandelen.’ Harry haalde op zijn buurt zijn schouders op en stond op.
Hij stak zijn hand uit en stelde zich voor. ‘Ik weet wie je bent, zelfs bij ons ben je bekend.’
‘Oh joepie.’ Zei hij sarcastisch.
‘Niet dat ik iemand ben die je de hele tijd gaat zitten aanstaren of je handtekening ga vragen, geen angst, ik ken gewoon je verhaal.’ Ik zag hoe hij lachte om die opmerking. We kwamen nog andere leerlingen tegen in de grote hal van Hogwarts. Hij legde me alles uit wat hij wist en wees naar het plafond. ‘Het is behekst zodat het eruit ziet als de lucht buiten.’ Ik zag de weerkaatsing van de wolken in zijn ogen.
Hij leidde me nu de marmeren trappen op. Ik zag allemaal trappen, maar het waren geen gewone trappen, ze bewogen. ‘Wow!’ zei ik met open mond. ‘Ja, Hogwarts wilde speciaal doen dus hebben ze de trappen maar behekst.’ We liepen verschillende gangen door en soms liet hij me binnen in een klaslokaal. Het was allemaal zo anders als op Durmstrang. ‘En hoe bevalt Hogwarts je tot nu toe?’
‘Geweldig, het is zo anders.’
‘Goed anders?’ vroeg hij met een grijns. Ik knikte. We liepen door een verlaten gang, ergens op de vierde verdieping. Ik zag in de verte een quiditch pitch liggen en liep direct naar het raam om het te bewonderen. ‘Dat is het enige wat wij groter hebben als jullie, de Quiditch pitch.’ Ik lachte.
Ik schraapte mijn keel en liep op ze af.
‘Hallo.’ Zei ik en ik voelde me ongelofelijk stom. De jongen met het rode haar keek me aan alsof ik iets op mijn gezicht had. ‘Ja?’ zei hij.
‘Ik ben Draco, van Durmstrang, ik vroeg me af of jullie mij misschien het kasteel konden laten zien.’ Harry keek naar de roodharige en haalde zijn schouders op. ‘Ga jij maar Harry, ik heb geen zin om heel het kasteel rond te wandelen.’ Harry haalde op zijn buurt zijn schouders op en stond op.
Hij stak zijn hand uit en stelde zich voor. ‘Ik weet wie je bent, zelfs bij ons ben je bekend.’
‘Oh joepie.’ Zei hij sarcastisch.
‘Niet dat ik iemand ben die je de hele tijd gaat zitten aanstaren of je handtekening ga vragen, geen angst, ik ken gewoon je verhaal.’ Ik zag hoe hij lachte om die opmerking. We kwamen nog andere leerlingen tegen in de grote hal van Hogwarts. Hij legde me alles uit wat hij wist en wees naar het plafond. ‘Het is behekst zodat het eruit ziet als de lucht buiten.’ Ik zag de weerkaatsing van de wolken in zijn ogen.
Hij leidde me nu de marmeren trappen op. Ik zag allemaal trappen, maar het waren geen gewone trappen, ze bewogen. ‘Wow!’ zei ik met open mond. ‘Ja, Hogwarts wilde speciaal doen dus hebben ze de trappen maar behekst.’ We liepen verschillende gangen door en soms liet hij me binnen in een klaslokaal. Het was allemaal zo anders als op Durmstrang. ‘En hoe bevalt Hogwarts je tot nu toe?’
‘Geweldig, het is zo anders.’
‘Goed anders?’ vroeg hij met een grijns. Ik knikte. We liepen door een verlaten gang, ergens op de vierde verdieping. Ik zag in de verte een quiditch pitch liggen en liep direct naar het raam om het te bewonderen. ‘Dat is het enige wat wij groter hebben als jullie, de Quiditch pitch.’ Ik lachte.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.