FanFic.nl

The perfect Two |Weasley Twins|

Chapter three

In de Great Hall was het weer als vanouds, iedereen lulde maar wat slap over zijn vakantie terwijl ze van het eten aan het genieten waren. Ik prikte wat lusteloos in mijn eten en keek af en toe naar de tafel van Gryffindor. Het zag er gezellig uit, veel mensen waren aan het praten en aan het lachen. Terwijl er aan de Slytherin tafel alleen maar een beetje geroezemoesd werd. Soms verlangde ik ernaar om bij mijn zus in de afdeling te zitten, gewoon lekker mee praten over van alles en echt kunnen lachen. Maar ik wist dat haar vrienden me niet zo zagen zitten, alleen vanwege mijn afdeling. Ik krabde even achter mijn oor en liet mijn gedachten even gaan over hoe het zou zijn als ook ik in Gryffindor geplaatst zou zijn vier jaar geleden. Waarschijnlijk zou ik dan nu niet zo in gedachten verzonken geweest zijn, maar zou ik gewoon vrolijk hebben mee gekletst over de leuke verhalen uit de vakantie.

Nadat iedereen klaar was met zijn avondeten liep de Great Hall leeg en vertrok iedereen naar zijn of haar Common Room. De nieuwe ‘aanwinsten’ van Slyhterin liepen een beetje onwennig achter de oudere leerlingen aan, om te kijken waar de Common Room was. “Puurbloed” mompelde ik toen ik voor de muur stilstond. Met veel gerammel verdween de muur en kwam ik uit in de Common Room van Slytherin. Het had een spookachtige groene gloed omdat we onder het meer zaten, en bepaald warm was het er ook niet. Zuchtend liet ik me op de groene lederen bank ploffen en haalde mijn Wand tevoorschijn. “Incendio” mompelde ik, en het vuur in de haard schoot aan. We hadden hier ook geen gewone oranje vlammen, maar donkergroen. Ik had er niks mee. Ik stopte mijn Wand weer weg en streek even door mijn haar terwijl ik onderuit zakte op de bank. “Welkom terug Soph” mompelde ik lichtelijk dromerig in mezelf.

In kleermakerszit zat ik op de bank, terwijl ik toekeek hoe Blaise en Draco een potje Knalpoker aan het spelen waren. Ze faalden allebei zwaar, zelfs een blinde mol zou het nog van ze kunnen winnen. “Gooi die dan” mompel ik tegen Blaise terwijl ik de kaart aanwees, maar natuurlijk luisterde hij weer eens niet. Hij gooide er een andere kaart op, waardoor Draco in één keer al zijn kaarten kwijt was en had gewonnen. “Nooit luisteren naar de mening van een vrouw. Hm, Blaise?” mompelde ik terwijl ik hem een tik tegen zijn achterhoofd gaf. Ik kwam overeind op de bank en rekte me even goed uit. “Ik ga naar m’n bed, alvast welterusten voor zometteen” mompel ik, een gaap onderdrukkend. Ik was kapot.

Met bijna dichtzakkende oogleden plofte ik op mijn bed. Niemand had het nog in zijn hoofd gehaald om zo vroeg naar bed te gaan. Maar om de een of andere reden was ik altijd compleet gesloopt als ik uit de trein kwam. Misschien kwam het omdat ik al een week van te voren aan het stressen was over wat ik wel en niet mee zou nemen, en of ik dat en dat wel niet zou vergeten of iets dergelijks. Ik krulde me op onder de donkergroene lakens en vouwde mijn ene arm onder mijn hoofd. Misschien dat ik vannacht over iets vrolijks kon dromen, zodat ik de dag morgen fris en fruitig kon beginnen. Hoopte ik dan.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.