FanFic.nl

The perfect Two |Weasley Twins|

chapter eightteen

Hagrid deed de deur open. Ik was er zeker van dat ik niet de enige was die zijn mond liet open vallen. 'Hagrid! Hoe zie je er uit?' Hermoine sprak vol ongeloof.
'Kom binnen, beter niet buiten bespreken.' zei Hagrid snel en hij keek om zich heen. We gingen met z'n allen naar binnen en gingen aan de kleine ronde tafel zitten. Die was wat te klein voor ons allemaal dus ging Hagrid op het bed zitten dat in de hoek stond. Het bed kraakte en zakte wat in. 'Hagrid, wat is er gebeurd?' vroeg ik met mijn mond nog steeds open. 'Zweer dat je het tegen niemand zegt.' Zei Hagrid met een hese stem. 'Natuurlijk niet.' Zei Harry.
We knikten allemaal. Fang gromde terwijl Hagrid een lap vlees op zijn oog legde. Het oog zag er gezwollen uit, het had alle kleuren van de regenboog. 'Dat ziet er niet echt hygiënisch uit Hagrid.' Zei Hermoine met een bezorgde stem. 'Het is drakenvlees.' zei Hagrid schouderophalend.

'Vertel nou Hagrid!' zei Harry ongeduldig. Ik keek naar Hagrid die zuchtte.
'Nou vooruit, van Dumbledore moesten we van de zomer een jobke doen. We moesten de reuzen gaan opzoeken.'
'Reuzen!' Riep Ron verbaasd.
'Sjjt! Ja, Dumbledore wil dat we hen proberen over te halen om zich bij ons aan te sluiten. Maar natuurlijk waren wij niet de enige die op zoek waren naar de reuzen.' Hagrid rilde en Fang hield zijn blik nog steeds op het lap drakenvlees. 'Och, hier heb je het, stomme hond.' Hagrid gooide de lap op de grond en Fang dook er naar toe. Hij knabbelde er verrukt aan. 'Nou, er waren ook Death Eaters zie je, You Know Who had ze daar heen gezend.'
'Met wie was je nog?' Vroeg Hermoine.
'Olympe, Madame Mallemoure voor jullie. Ze is geweldig, ze zaagt nooit en is super sterk.' Hij keek even dromerig door de ramen.
'Vertel nou verder Hagrid.' Zei Harry ongeduldig.
'Nou, we waren daar een paar dagen en elke dag gingen we naar onder om een cadeautje af te geven, om ze te overtuigen. En het ging goed, tot we na vier dagen terug naar beneden gingen en we zagen het hoofd van de 'opperreus' zeg maar, op de bodem van het meer liggen.'
Hermoine had haar hand voor haar mond gedaan. 'Wat was er dan gebeurd?' Vroeg ik.
'Nou, reuzen zijn niet gemaakt om samen te leven en om de zoveel tijd moorden ze elkaar uit en dan is er een nieuwe opper.'
'En toen?' Vroeg Ron
'Nou, er waren al Death Eaters naar hem gekomen en wij moesten vluchten, we zochten een schuilplaats in de bergen en in de grotten. Daar zaten nog andere reuzen, die waren gevlucht. We konden ze overhalen.'

Het duurde een tijdje voor we beseften dat Hagrid was gestopt met vertellen want we staarden nog allemaal naar hem.
'Dus daarom zie je er zo toegetakeld uit.' Zei ik bezorgd terwijl ik naar zijn kneuzingen keek. Hagrid knikte.
'Je zus was hier, ik heb het haar ook verteld.'
Harry en Ron keken naar elkaar maar zeiden niets. 'Wat zei ze ervan?'
'Nou, ze was net zo verbaasd als jullie.' zei hij met een grijns. 'Het is de enigste Slytherin die ik ken die met me praat. Echt een leuke.'
Ik glimlachte naar Hagrid en keek vanuit mijn ooghoeken naar Harry en Ron. 'Ha!' wilde ik zeggen, maar ik hield me toch maar in, ik had nu even geen zin om een discussie aan te gaan. Niet nu ze haar niet meer constant uitscholden. Misschien kon ik ze nog wel overhalen om haar leuk te vinden. Ze was heel anders als een gewone Slytherin. Soms snapte ik nog altijd niet waarom de sorteerhoed haar bij Slytherin had ingedeeld.

Na een kopje thee gingen we terug naar het kasteel. Het was ondertussen al donker. In de Common Room was het druk en rumoerig, we zochten een tafeltje dicht bij de haard. Hermoine begon aan haar essay voor dreuzelkunde en ik keek dromerig rond. Ik zag Fred, George en Lee in een hoekje zitten. Ze waren wat aan het uitdelen. Ik zag dat ze een papieren zak in hun handen vast hadden en dat iedereen een klipbord vast had. Ik ging kijken wat ze aan het doen waren. 'He Fred, wat doe je?'
Fred keek op, glimlachte flauwtjes toen hij zag dat ik het was en zei toen; 'we zijn ons snoep aan het uittesten, moet je ook wat hebben?'
Hij hield de zak voor en ik schudde lachend mijn hoofd. 'Nee, toch maar niet, het lijkt me niet zo'n goed idee.'
Fred grinnikte maar stopte direct toen hij zag dat George op me af kwam. 'Hé Cel, alles oké?' Ik voelde hoe hij zijn hand op mijn onderrug legde. Ik knikte en hoopte maar dat mijn wangen niet te rood waren. 'Kom je even?' Hij trok me mee in de richting van het portretgat. Ik haalde mijn schouders op maar bleef Fred aan kijken met een glimlach. Hij trok een zuur gezicht en ging verder met het uitdelen van snoep.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.