FanFic.nl

The perfect Two |Weasley Twins|

chapter twenty-four

Ik zag hoe Soph haar gezicht op onweer stond. Toen pas zag ik dat Blaise haar arm vast had. Soph glimlachte naar me en zei dat het niets was. 'Nou, zo ziet het er niet uit. Laat m'n zus los Blaise!' Blaise keek me vol afgunst aan. 'Of wat?' hij klonk haast geamuseerd. Ik zag mensen om kijken. We begonnen de aandacht te trekken. Mensen keken nieuwsgierig om naar het geruzie van Blaise en Soph. 'Ik zou maar uitkijken, ik weet meer vervloekingen dan jij en dat wilt wat zeggen voor een Slytherin.' zei ik met een grijns. Het was amper waar want ik wist niet eens hoeveel hij er kende maar ik moest toch met iets dreigen. 'Pf, alsof dat me bang maakt.' Zei Blaise met een arrogante stem. 'Rot op Blaise.' Ik hoorde Harry achter me. 'Oeh, potter gaat zich ook moeien, maar goed ik ga wel. Ik heb geen zin om nog meer bij losers van Gryffindor te staan.' Blaise maakte zich los van Soph en liep de hal uit. 'Ik had je hulp niet nodig.' zei Soph hooghartig. 'Wat heb je met je ogen gedaan?' Vroeg ik verbaasd, ze deed normaal nooit zoveel make-up op.
'Heb je soms advies gekregen van Pansy?' Vroeg ik smalend.
'Wat bedoel je daar nou weer mee?' vroeg Soph met opgetrokken wenkbrauwen.
'Nou je hebt dat allemaal niet nodig, je krijgt genoeg aandacht van jongens.'
Ze haalde haar schouders op en ging ook weg.

Toen we aan de Gryffindor tafel zaten zag ik dat er mensen naar me keken. 'Wat?' Vroeg ik slecht gezind. Ze keken haastig terug naar hun bord en ik hoorde Fred grinniken. 'Wat is er toch?' vroeg ik weer.
'Oh niets hoor, het was gewoon een luide discussie en ja iedereen wilt wel eens wat om over te roddelen.' Hij glimlachte naar me terwijl hij dit zei. Mijn ochtendhumeur was zo goed als verdwenen en ik at een hele stapel toast met spek en eieren. Ik had ineens vreselijk veel honger. 'Wat hebben we nou eerst?' vroeg ik aan Harry. Hij keek op zijn lessenrooster. 'Bah, potions.' zei hij met een opgetrokken neus. Ik gromde. Ik haatte potions, ik haatte Snape nog meer.

We stonden aan de kerker te wachten met Harry, Ron en Hermoine toen de Slytherins er aan kwamen. Ik zag Soph, ze had nog steeds die belachelijke make-up op. Ik schudde mijn hoofd maar was nog meer verbaasd toen ik zag dat ze naar Blaise glimlachte. Blijkbaar hadden ze hun ruzie bijgelegd en deden ze nu net alsof er niets was gebeurt. Ze keek naar me maar glimlachte niet eens. Ze was verandert en ik had geen idee wat de oorzaak daarvan was. 'Binnen.' Zei de stem van Snape. Met een gezicht vol afgunst stapte ik de kerker binnen. Tot mijn verbazing stond Umbridge in een hoekje te wachten. Haar roze kleren staken zo af tegen het donkere lokaal dat ze wel een spotlight leek. Dit kon misschien nog een leuke les worden. Ik zag dat Harry en Ron ook een grijns op hun gezicht hadden. Umbridge wilde vast Snape evalueren naar zijn manier van lesgeven. Plotseling had ik zoveel zin in deze les dat ik mijn boeken pakte en al aan een rond tafeltje ging zitten.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.