FanFic.nl

The perfect Two |Weasley Twins|

chapter thirty

Ik prikte lusteloos aan met mijn vork in mijn spek. 'Jezus Cel, wat is er toch met je?' Ron keek op van zijn eten.
'Heeft Freddie je niet genoeg aandacht gegeven?' zei hij met een mondvol ei. 'Rot op Ron.' Gromde ik. Ik was niet in de stemming om daar op te antwoorden. De beelden van mijn nachtmerrie kwamen steeds weer bovendrijven, ik kon ze gewoon niet uit mijn hoofd bannen. Ik wilde weten wie die twee gezichten waren.
Mijn ogen gleden over de tafel van Slytherin, maar ik zag Soph nog nergens. 'Kijk nou wat er met haar haren gebeurd is.' Zei Hermoine met een gesmoorde stem. Haar hand had ze voor haar mond gebracht. 'Wie haar haren?' Ik draaide mijn hoofd in dezelfde richting en ik zag Soph met lichtblauwe haren. Mijn mond viel open. Ze ging nu toch wel heel ver. Wat is er toch met haar haren gebeurd? Ze zag me niet en ging zonder haar ogen van de grond te wenden op haar plaats naast Blaise zitten. Die keek haar geamuseerd aan maar vroeg niets.

Na het ontbijt gingen we naar buiten want we hadden Care of Magical Creatures. Mijn hoofd stond er niet echt naar. Hagrid stond ons op te wachten, hij zag er opgewonden uit. Hermoine keek naar me, volgens mij was ze benieuwd wat voor les we deze keer gingen krijgen. Malfoy's arm was nog steeds niet 'bruikbaar' volgens hem. Het was allemaal opgezet spel natuurlijk, hij wilde Hagrid gewoon ontslaan zien. 'Kom op, ik heb echt iets leuks voor jullie vandaag.' Hij grijnsde. Dit kon niet veel goeds betekenen.

Toen iedereen er was liep hij in de richting van het Verboden Bos. Ik slikte. Ik was hier nog nooit geweest maar ik had genoeg verhalen gehoord. Met een bang gevoel volgde ik Hagrid en de rest. 'Hagrid, waar gaan we naar toe.' Vroeg Hermoine met een klein stemmetje.
'Gewoon een klein beetje in het Verboden Bos, niet ver hoor.' Zei hij nog steeds met een grijns op zijn gezicht. Hagrid had een zak bij zich. Het rook naar rauw vlees, ik vroeg me af of ik de enige was die de geur van het vlees opving. Er was iets mis met me. Hermoine legde een hand op mijn schouder en keek me bezorgd aan. 'Misschien moet je naar de ziekenzaal gaan deze middag?' Ik schudde mijn hoofd. Nee, dat ging toch niet helpen. Ik moest dit zelf zien uit te vinden.

'Wie kan ze zien?' vroeg Hagrid.
'Wat moeten we dan zien?' Vroeg Malfoy snerend.
'Terzielers.' Zei Hagrid met een trotse stem. 'Ik heb een hele kudde natuurlijk, allemaal getraind. Ze trekken de koetsen in het begin van het jaar.'
Hij gaf uitleg over wat de Terzielers allemaal deden en konden maar ik kon mijn hoofd er niet bij houden. Ik dacht terug aan de droom. Ik wou Soph zo snel mogelijk spreken, ik zou haar tijdens de pauze gaan zoeken. Al moest ik heel de pauze zoeken.
Een klein kuchje waarschuwde ons voor Umbridge. Ze kwam Hagrid dus ook inspecteren. Ik slikte, dit kon ik wel missen op het moment. 'U hebt mijn briefje gekregen met de tijd en datum wanneer ik u zou inspecteren?!' Ze schreeuwde de woorden haast en Hagrid keek verbaast.
'Ja, tuurlijk. Anders liet ik u niet in mijn les hoor, nou waar was ik.' Umbridge noteerde iets op haar klipbord. 'Last van slecht korte termijn geheugen.'
De Slytherins lachte. Je zou denken dat ik dan niet meer zou hoeven zoeken naar Soph, maar ik vond haar niet tussen de groep Slytherins. Waar zou ze toch zitten? Normaal volgde ze elke les. Ik begon me zorgen te maken.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.