FanFic.nl

The perfect Two |Weasley Twins|

chapter thirty-four

Eindelijk had ik het Soph kunnen vertellen en het was net alsof er een enorme last van mijn schouders viel. Madame Pomfrey zei dat ik het drankje om de zoveel tijd moest innemen. Ik zou dan niets moeten voelen tot de volgende volle maan en dat was ongeveer achter een maand. Samen met Soph liep ik nog een rondje rond het meer. Ik had nood aan mijn zus. Gewoon bij elkaar zijn en elkaar vertellen wat we allemaal deden dat kon soms echt deugd doen. Ze wilde de volgende volle maan bij me zijn. 'Maar, je weet niet of het drankje gaat werken, misschien bijt ik je wel?' Ze schudde haar hoofd met een glimlach. 'Nee want dat drankje zorgt ervoor dat je dat niet gaat doen.' Ik slikte. Ik vond het maar niets, stel nou dat ik het vergat te nemen? Soph bleef aandringen. 'Ik wil niet dat je alleen bent dan. Je bent dan misschien in een anderde gedaante maar in je hoofd ben je nog altijd Cel.' Zuchtend gingen we terug naar binnen. Het was ondertussen half acht. Ik ging terug naar mijn Common Room en Soph terug naar de kerkers van Slytherin.

In de Common Room zag ik Hermoine, Ron en Harry zitten bij het haardvuur, ze waren bezig met hun huiswerk. Dat leek nu zo onbelangrijk. Met een diepe zucht ging ik langs Harry zitten. Hij keek op en glimlachte naar me. Dat was nieuw. 'Gaat het wel?' Ik knikte, had Hermoine het ze verteld? Ron keek echter niet naar me en bleef verder schrijven. 'Ron, doe niet zo idioot!' zei ik met een stem verheffing. Ik had er genoeg van, van zijn ironisch gedoe over mij en over mijn zus. 'Wat, ik doe niet idioot.' Hij keek op, verbaasd en verward. 'Wat heb ik nou weer gedaan?' Vroeg hij.
'Je negeert me, dat weet ik best.' mijn stem trilde een beetje.
'Ja, ik wil niet gebeten worden ofzo.'
Hermoine rolde met zijn ogen en ging dichter bij hem zitten. 'Waarin verschilt Cel dan van Lupin?' zei ze met een zachte stem. Ron zuchtte, daar wist hij dan blijkbaar niets op. 'Ik ben toch maar gewoon Cel. Waarom ben ik dan zo anders?'
'Nou, misschien weet je het nog niet, maar wolven bijten mensen.'
'Ik ben het nu toch niet?'
'Nee, maar volgende maand wel.' Ron was vast besloten om me op mijn ongemak te laten voelen. Het begon te werken ook.
'Ron, doe nou niet zo stom!' Hermoine werd kwaad daar keek hij wel van op.
'Jij vindt het dan wel oké?'
'Mijn god, er is toch niets aan zolang ze maar haar drankje neemt.' Harry mengde zich ook in het gesprek. Ik keek verbaast, hij steunde me. Ik dacht zeker dat hij de kant van Ron zou nemen.
'Nou...' Ron keek rond alsof hij wilde dat iemand zijn kant zou nemen en hem ook zou steunen, maar niemand kwam. Hij zuchtte en ging verder met zijn essay.

Hermoine zuchtte. 'Hij draait wel bij hoor.' Zei ze zacht en ik probeerde te glimlachen, maar het was eerder een grimas.
'Ik vind het wel cool.' Zei Harry opeens. Hermoine's mond viel open, alsook de mijne.
'Waarom dat nou weer? Weet je hoe gevaarlijk - Sorry Cel - dat kan zijn.' Ik haalde mijn schouders op.
'Wel het doet me denken aan mijn vader, hij transformeerde dan in een eland om Lupin te vergezellen samen met Padfoot en Wormtale.' zei hij met een grijns.
'Ja laten we dat ook doen, even binnen drie maanden leren hoe we een animagi worden.' Zei Ron sarcastisch.
'Dat heb ik toch niet gezegd? Dat duurt drie jaar, of dat had Padfoot toch gezegd.'
'Misschien kan je zus dat wel?' Vroeg Hermoine. Ik keek haar verbaasd aan.
'Wat bedoel je nou?'
'Nou, deze morgen had ze toch blauwe haren en nu was het toch weer goed? Volgens mij, als ik de symptomen juist heb geanalyseerd, is ze een Transformagiër.' Ik slikte. Hoe kwam het toch dat Hermoine alles door had.

Om half tien ging ik mijn bed in, ik was niet moe maar ik wilde nadenken. Tijdens het omkleden dacht ik aan mijn zus. Zou ze weten welk gevaar ik met me mee bracht. Het vreemdste vond ik dat ik nooit tevoren was verandert in een wolf, dus waarom zou ik dat nu wel doen? Er waren zoveel vragen in mijn hoofd, maar er was in de verste verte geen antwoord op te vinden. Ik zou ze zelf moeten vinden. Hopelijk vond ik wat antwoorden want ik werd gek van die onwetendheid.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.