FanFic.nl

The perfect Two |Weasley Twins|

chapter fifty-eight

Die ketting, lief zusje, heb ik van Fred gekregen.' Een blos verscheen op mijn wangen en ik zag haar verwonderd kijken naar Fred en mij. 'Heb ik iets gemist?' Vroeg ze. Ik grijnsde en haalde mijn schouders op. Ze keek naar Freds hand die op mijn dij lag. Ze glimlachte en keek toen naar Hermoine die langs de kerstboom zat te lezen. Iedereen praatte gezellig met elkaar. Mevrouw Weasley ging rond met pasteitjes en drank en aperitiefjes. Ik kon niet klagen over het voedsel, het was heerlijk! Mevrouw Weasley kon echt geweldig koken. Ik prulde de hele tijd met mijn ketting, het was echt zo mooi en lief. Fred pakte mijn hand en hield hem vast, hij grijnsde naar mij en trok zijn wenkbrauwen op. Ik keek langs me en zag dat Soph zat te praten met George. Zou het niet geweldig zijn als die vrienden werden? Ik kon me al voorstellen hoe we met z'n vieren in Hogwarts zouden rond dolen en zelfs Peeves de stuipen op het lijf zouden jagen, maar dat zou vast niet lukken. Peeves was de master of destructon.

Het werd avond en de pakjes schreeuwden om geopend te worden. Er lag een enorme stapel onder de kerstboom. Ik was benieuwd wat ik zou krijgen en wat de andere van hun cadeautjes vonden. Ik kreeg onder andere een boek over fabeldieren. George gaf me nieuwe handschoenen, Harry gaf me een quiditch handboek met de regels en bekende spelers. Ik had echt mijn handen vol toen ik die avond naar onze kamer terug keerde. Ik wist niet waar ik ze allemaal moest laten. Mijn nieuwe oorbellen zou ik morgen al aandoen, die had ik van Ginny gekregen. Ze waren prachtig. Ik had ook nog een trui gekregen van Mevrouw Weasley, iedereen had een trui gekregen, zelfs Soph. Ze was er blij mee denk ik.

We kleedden ons allemaal in stilte om. Het duurde niet lang of de kamer was gevuld met de ademhaling van slapende mensen. Ik was na vijf minuten al weg want ik was doodop. Ik liep door een gang met allemaal kamers. Een kamer had alleen maar een portret van Tonks en Lupin. De andere kamer, daar kreeg ik de deur niet van open. Hoe verder ik liep hoe merkwaardiger de inhoud werd. Op het einde van de gang glinsterde de maan. Gewoon, in het midden van de gang hing er een gigantische volle maan. Ik voelde mijn botten breken in mijn lichaam en werd gillend wakker. De pijn leek zo echt, ik keek naar mijn armen en benen maar die waren nog hetzelfde als anders. Ik had met mijn gegil iedereen wakker gemaakt. Ik keek op de wekker en zag dat het nog maar half acht was. 'Sorry, nachtmerrie.' Zei ik tegen hen. 'Nu we toch wakker zijn, kunnen we ons net zo goed omkleden, zijn we eens wat vroeger onder.' Zei Hermoine.
Ik stemde in en pakte mijn kleren, peinzend liep ik naar de badkamer. Terwijl ik mijn kleren aandeed dacht ik na over de mysterieuze gang, ik wist niet wat het te betekenen had. Ik moest terug naar de slaapkamer want ik was mijn make-up tasje vergeten. 'Hoe lang moet je nog?' Vroeg Ginny. 'Vijf minuutjes maar.' Ze grijnsde en ik deed de deur achter me dicht.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.