FanFic.nl

The perfect Two |Weasley Twins|

Chapter fifty-nine

In kleermakerszit zat ik op het matras in Ginny’s slaapkamer. Het boek dat ik van George had gekregen lag opengeslagen op mijn schoot en met mijn kin in mijn handen keek ik toe hoe de afbeeldingen bewogen en de Ierse Quiditch spelers door de afbeelding bewogen. Onder het plaatje stond een lap tekst over de geschiedenis, ik vond het geweldig om te lezen. Vorig jaar had ik dolgraag naar de Quiditch Worldcup willen gaan, Ierland tegen Bulgarije, maar dat was niet mogelijk. Ik had wel gehoord dat Kruml de Snitch had weten te bemachtigen, maar dat Ierland met 10 punten verschil had gewonnen. Daar was ik blij om, Ierland was mijn team.

“Sophie, je kan de badkamer in.” Zei Ginny terwijl ze haar slaapkamer weer binnenkwam en een borstel door haar haren haalde. Ik keek op van mijn boek en sloeg het dicht terwijl ik overeind kwam en mezelf even uitrekte. Vanuit mijn koffer trok ik wat kleding tevoorschijn en glimlachte nog even snel voor ik de badkamer in gebruik nam om mezelf te wassen, aan te kleden en mijn gezicht te doen.

“Fucking kutding.” Mompelde ik terwijl ik mijn bril zocht tussen de troep in mijn koffer. Ik had hem gisteren in mijn koffer neergelegd en omdat ik er net wat kleding uit had gepakt kon ik hem nu niet meer vinden.
“Wel een beetje op je taalgebruik letten, Sophie!” klonk het vanuit de deuropening. Ik kwam overeind en keek naar Fred en George in de deuropening. Ik lachte kort en sarcastisch.
“Ik kan ook niet anders, mijn bril is zoek en ik heb dat ding nodig.”
“Je bent je er van bewust dat je hier gewoon magie mag gebruiken toch?” merkte Fred droogjes op terwijl hij een grijns liet zien.
“Niet aan gedacht, toch bedankt en tot ziens” zei ik terwijl ik een hand opstak en in kleermakerszit op mijn bed ging zitten. De tweeling vertrok en ik was weer alleen. Ik keek even om me heen en kneep mijn ogen toe om te kijken waar ik mijn Wand had gelaten, in de verte was alles een waas maar ik kon het ebbenhout van mijn Wand nog net onderscheiden op Ginny’s bureau. Ik kwam overeind en liep naar haar bureau, pakte mijn Wand en hield hem voor me uit.
“Accio bril.” Mompelde ik, vanonder uit mijn koffer begon er iets te rommelen en schoot op me af. In een reflex pakte ik mijn bril uit de lucht en zette deze op mijn neus. “Da’s stukken beter” mompelde ik in mezelf terwijl ik mijn Wand in mijn achterzak stak.

Eenmaal terug beneden keek Celeste me grijnzend aan.
“Hé Brilsmurf!” riep ze terwijl ze me even kort omhelsde en me daarna weer losliet.
“Ha-ha, heel grappig. Mijn lenzen liggen nog op school, heb ik gisteren volgens mij ook duidelijk gemaakt.” Zei ik met een grijns terwijl ik mijn handen in de zakken van mijn broek liet glijden. Celeste grinnikte kort.
“En dan wel je bril bij je hebben, hoe ironisch.”
“Altijd toch.”

Reacties: