Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Il Divo » Gossip, Glitter & Glamour » Hoofdstuk 42

Gossip, Glitter & Glamour

1 mei 2009 - 12:28

1238

2

280



Hoofdstuk 42

Einde

David is dolenthousiast. Zijn optreden met het operette gezelschap was geweldig. Wat een ervaring. Zijn tenorstem mag weer gebruikt worden. Even denkt hij terug aan Carlos die werkelijk heel boos op hem was. Hij neemt zich voor hem morgen te bellen en excuses aan te bieden maar aan de andere kant heeft hij ook heel veel zin om ontslag te nemen. Als ze in het hotel aankomen gaat Davids telefoon.
“Zo laat nog? Wie kan dat wel niet zijn?”¯ vraagt hij. Wendela haalt haar schouders op.
“Miller”¯ meldt hij zich.
“Met Carlos.”¯ Even is het stil en beide mannen weten niet wat te zeggen. David schraapt zijn keel.
“Zeg het eens Carlos.”¯
“David ik heb nagedacht over jou en wat je wilde.”¯
“Je was anders zeer duidelijk gisteren”¯ moppert David.
“Ja, ja dat weet ik maar mag ik even uitpraten?”¯
“Oké.”¯
“Ik heb misschien te heftig gereageerd. Maar je weet dat mannelijk modellen moeilijk te krijgen zijn. Daarom reageerde ik zo heftig. Maar ik ben bezig met een ander mannelijk model en ik wil dat jij gelukkig bent, want dan straal je dat ook uit op de catwalk. Als ik het goed begrepen heb wil jij een gedeelte nog de catwalk op en voor een gedeelte de muziek in.”¯
“Dat klopt, Carlos”¯ zegt David. Carlos gaat verder.
“Wendela wil je ook graag ik Parijs hebben dus heb ik jullie allebei overgedragen aan D&G in Parijs. Ik moet er wel bij zeggen met pijn in mijn hart. Maar goed ik ben zelf momenteel heel gelukkig met Joan en ik zal haar vanavond ten huwelijk vragen. Jullie zijn allebei bij deze uitgenodigd.”¯
“Geweldig nieuws, Carlos wanneer is de bruiloft?”¯
“Morgen”¯ klinkt het droog aan de andere kant.
“Morgen?”¯ roept David. “En als ze dan nee zegt?”¯
“David hou alsjeblieft op daar wil ik niet eens aan denken. Ik wil zo graag dat ze mijn vrouw wordt voor de kleine geboren gaat worden.”¯ Het is niets voor Carlos om zoveel van zijn privé leven bloot te geven maar hij mag David graag en is hem dankbaar dat hij Mystery in zijn armen geleid heeft.
“Toe maar, je hebt hard aan de weg getimmerd. Heb je al die mensen al uitgenodigd?”¯
“Ja alles is geregeld zelfs haar trouwjurk.”¯
“Maak je geen zorgen Carlos ik geloof niet dat Joan jou iets kan weigeren.”¯
“Denk je echt?”¯
“Zeker weten Carlos. Wij vliegen morgen middag terug naar Nederland en zien je morgenavond op het feest. Bedankt dat je onze overplaatsing hebt geregeld.”¯
“Niks te danken David, ik meld me wel als ik je ergens voor nodig heb.”¯ David glundert als hij de telefoon uitzet.
“Wendela we hebben groen licht. We mogen allebei naar Parijs maar nu eerst morgen naar het huwelijk van Carlos en Joan.”¯ Wendela vliegt in zijn armen.
“Wat gaaf ik ga gelijk Joan bellen”¯ zegt ze haar telefoon uit de tas halend.
“Nee, niet doen. Hij moet haar nog vragen”¯ grijnst hij. Wendela proest het uit.
“Ik wist dat onze scout niet 100% in orde was maar dit slaat alles. Heeft hij echt alles geregeld?”¯ David knikt bevestigend.
“Wat romantisch David.”¯
“Dame kom jij niet op gekke gedachten ik ben Carlos niet.”¯ Ze trekt hem op bed en zegt:
“Dan kun we evengoed het nog een beetje gezellig maken.”¯ David gaat direct aan de slag. Werk aan de winkel.

Carlos legt de telefoon neer en maakt de openhaard aan. Hij heeft voor Joan gekookt en nu is ze even naar huis om wat spullen te halen voor de nacht hier door te brengen.
“Jij regelt dat met David en Wendela maar ondertussen had ze gezegd en dat hij ook gedaan. Hij hoort de voordeur opengaan en opent een fles champagne.
“Zo daar ben ik weer”¯ zegt ze als ze naast hem op de kussens voor de openhaard gaat zitten.
“Glaasje champagne?”¯
“Lekker doe maar. Heb je het met David en Wendela geregeld?”¯
“Ja chef, het is geregeld.”¯ Ze glimlacht en omarmt hem.
“Ik wist wel dat je dat voor hen wilde doen. Dank je wel.”¯ Ze kust hem teder en hij trekt haar dichter tegen zich aan. Hij onderbreekt de kus en kijkt haar diep in de ogen. Hij ziet een twinkeling in haar blauwe ogen.
“Je hebt je lenzen nog in”¯ fluistert hij. “
Zal ik ze even uit doen?”¯
“Doe maar anders val jij er straks nog mee in slaap.”¯ Even later ligt ze weer in zijn armen.
“Zou jij niet bij mij willen komen wonen?”¯
“Bij jou komen wonen? Je bedoelt als de baby er is?”¯ Ze kijkt hem vragend aan.
“Misschien morgen?”¯ stelt hij voor.
“Morgen? We hebben toch nog wel tijd Carlos?”¯ Hij tovert zijn allerliefste lach op zijn gezicht.
“Ik kan niet wachten Joan.”¯
“Vanwaar die haast Carlos?”¯ Ze snapt helemaal niks van die man.
“Ik kan niet wachten om elke morgen naast je wakker te worden, elk avond met jou in mijn armen in slaap te vallen. Elke minuut van de dag bij jou te zijn. Met jou te genieten van onze baby. Misschien vind je mij mateloos ouderwets maar ik wil je toch vragen. Lieve Joan wil jij met me trouwen en zo mijn vrouw worden?”¯ Ze kijkt hem aan en het duurt even het tot haar dringt wat hij net zei.
“Trouwen?”¯ vraagt ze schaapachtig. Hij knikt.
“Carlos……. Ik weet geloof ik niet wat ik moet zeggen.”¯ Geschrokken kijkt hij haar aan. Hij pakt haar handen.
“Wil je niet me trouwen dan?”¯ Ze maakt zich los uit zijn handen en neemt zijn gezicht in haar handen en kust hem intens. Als ze de kust beëindigd krijgt hij pas antwoord.
“Ja Carlos dat wil ik heel graag.”¯
Onstuimig begint hij haar weer te kussen.
“Lieveling dit is de op één na mooiste dag in mijn leven.”¯ Ze kijkt verbaast.
“Oh en wat is dan de mooiste dag in je leven?”¯
“Morgen.”¯ Ze lacht.
“Wat is er morgen, Carlos?”¯
“Onze trouwdag.”¯ Ze kijkt hem met open mond aan.
“Ik dacht heel even dat je morgen zei.”¯
“Dat zei ik ook.”¯
“Waarom morgen dan?”¯
“Omdat morgen onze trouwdag is.”¯
“Jezus Carlos nu spreek je Spaans”¯ moppert ze.
“Nee hoor ik zei netjes in het Nederlands, dat morgen onze trouwdag is.”¯ Hij staat op en geeft haar de uitnodiging die hij overal in de bus is gaan doen.
“Verrassing voor de bruid. Svp haar dit niet zeggen”¯ leest ze onderaan de uitnodiging.
“Carlos jij bent gek ik heb niet eens een trouwjurk.”¯
“Heb je wel, die hang in mijn klerenkast, ga maar kijken.”¯ Ze staat op en loopt naar zijn slaapkamer en opent de kast. Daar hangt de jurk die zij het mooiste vond tijdens haar passessie met Marion. Hij is haar gevolgd en kust haar in haar hals.
“Het was toch deze jurk hé lieverd.”¯ Ze draait zich om naar hem.
“Hij is het helemaal. Jij bent helemaal gek Carlos. Moet ik je ook nog bedanken?”¯ Hij knikt.
“Ik weet wel wat Joan.”¯ Hij tilt haar op en legt haar voorzichtig voor de open haard neer.
“Ik wil hier met je vrijen omdat we dat hier pas één keer hebben gedaan.”¯ Ze straalt.
“Ben jij niet een beetje in de war met de volgorde? Zwanger voor huwelijk? Huwelijks nacht voor het huwelijk?”¯
“Dat mijn lieve schat, brengt geluk wist je dat niet?”¯
“Nee, dat wist ik niet laten we dan maar gauw beginnen want de nacht is zo om.”¯ Ze kussen elkaar en zijn voor het gemak even alles om hen heen vergeten.


Reacties:


Konsalik
Konsalik zei op 22 dec 2009 - 16:52:
Dank je wel en veel leesplezier met de rest. Ik kan je gerust stellen de heren doen allemaal mee maar nergens zijn zij Il Divo. Ik heb enkel hun persoonlijkheden gebruikt.


missxangel
missxangel zei op 22 dec 2009 - 10:18:
Omg, dit is echt een leuk verhaal en ik vind dat veel meer mensen dit verhaal moeten gaan lezen. Ik dacht namelijk eerst dat het over Ill Divo ging enzo, maar je hebt de vier heren in een heel ander plaatje gezet. Love it <3
Ik ga snel je andere verhalen lezen, ik kan niet wachten!!