FanFic.nl

Life can be very unfair! (AF)

Hoofdstuk 5

,,Nola..." Zegt Simon. Hij gaat nu zeggen dat ik niet kan zingen...spookt er door mijn hoofd. ,,Nola, je kan fantastisch zingen! Ik wil meer nummers met je opnemen. We zetten je op YouTube en als je genoeg hebt, sturen we je door naar de radio en dan...kunnen we concerten geven en albums uitbrengen." Glimlacht hij. Ik kijk hem verbaasd aan. Meent hij dit nou echt?! De jongens die achter ons stonden beginnen te juichen en vliegen om mijn hals. ,,Maar de vraag is Nola, wil jij dat ook?" vraagt Simon voorzichtig. Ik knik enthousiast. ,,Zullen we dan nu nog wat nummers opnemen?" Ik knik en loop die ene kamer weer in. Simon kijkt naar me hoe ik zing en ik kijk naar die knopjesman. Dit keer moet ik 'the A team' van Ed Sheeran zingen.

Als het klaar is nemen we nog wat nummers op (Feel so close van Calvin Harris, Just the way you are van Bruno Mars, Sunday Morning van Maroon 5 en Live while where young van One Direction) en dan mogen we naar huis. Voordat ik de auto instap, hou ik de jongens tegen.
,,Nola, whatsup?" vraagt Liam.
,,Mag ik nog vijf handtekeningen van jullie voor mijn zusje?" vraag ik lief. Ze knikken en geven me hun handtekeningen. ,,Thanks guys! Was gezellig!" Oh voor dat ik het vergeet. ,,We appen wel?" vraag ik. Iedereen knikt. Ik wil me omdraaien...
,,Geen Horan-hugg?" Roept Niall. Ik schiet in de lach en val om Niall zijn nek. Hij geeft me een kus op mijn wang. Als hij me eindelijk loslaat kijkt iedereen me met een pruillipje aan.
,,Ook een knuffel?" glimlach ik. Ze knikken heftig. Ik vlieg eerst Harry om zijn hals. Dan Liam en Zayn en dan Louis... ,,Lou, lucht!" breng ik er moeilijk uit. Hij houdt me iets losser vast, maar hij laat me nog steeds niet los.
,,Zeg dan dat ik de knapste jongen en sterker dan jou ben." Glimlacht Louis. Ik schudt mijn hoofd.
,,Dan lieg ik, Lou." Grinnik ik. Louis laat me nog steeds niet los. ,,Ook andere mogelijkheden?" Zucht ik. Hij knikt.
,,Kus op mijn wang." Gilt hij kleuterig. Ik grinnik en geef hem een kus op zijn wang. Eindelijk laat hij me los. Ik zucht en zeg gedag en dan loop ik naar huis.

Als ik thuis ben staat mijn moeder daar boos.
,,Waar was jij?!" roept ze boos.
,,Bij de studio. Ik mag meerdere nummers opnemen." Zeg ik blij.
,,Je was niet bij Eva! Ik heb haar moeder nog gesproken!" Roept ze boos.
,,Wil je weten waar ik was?!" roep ik nu bozer. Ze knikt. ,,Goed! Ik was bij One Direction! Nog meer vragen? En ik sliep samen met Eva in een tweepersoonsbed!" roep ik boos toe. Emma komt aanlopen. Ik geef haar de handtekeningen.
,,OMG, thanks Nola!" roept ze blij.
,,Waarom heb je gelogen? En je kent hun pas net één dag! Je hebt huisarrest!" roept mijn moeder boos.
,,Ik ga hier weg." Schreeuw ik boos en ik loop naar boven. Ik pak mijn spullen bij elkaar en loop de deur uit. ,,Doei!" schreeuw ik en trek de deur dicht. Ik ga in de auto zitten en pak mijn mobiel. Ik open het groepsgesprek van de jongens, Eva en ik.
Nola: Fijn. Huisarrest, maar nu niet meer. Ik ga uit dat rothuis. Vraag me niet waarheen.
Eva: Jij ook al huisarrest? Ik zit op mijn kamer...
Nola: Ik in de auto met mijn koffer naast me.
Louis: Nola! Kom bij ons wonen!
Harry: Jaa! Kan best! We hebben nog een kamer over!
Nola: Mag dat?
Louis: Off course! Kom je er nu aan dan?
Nola: Jup. Tot zo!
En ik leg mijn mobiel weg. Ik stap uit de auto met mijn koffer en loop de stoep op. Op weg naar het huis van de jongens.

Als ik daar aankom, bel ik aan. Louis staat met een big smile in de deuropening en vliegt om mijn hals.
,,De logeerkamer is vanaf nu jou kamer." Glimlacht hij.
,,Thanks Lou." Glimlach ik en geef hem een kus op zijn wang. Hij wordt rood en ik breng mijn spullen naar mijn kamer.
,,Nola, moet je zien!" Hoor ik Liam gillen. Ik vlieg naar beneden. De jongens staan rondom de tafel met de laptop in het midden.
,,Wat is er?" vraag ik nieuwsgierig.
,,Je aantal kijkers!" Roept Zayn
,,Hoeveel heb ik er dan?" vraag ik weer.

Reacties: