Hoofdcategorieën
Home » One Direction » They are dangerous|| Zayn Malik {samen met DjMalikjuh}[Afgerond] » >30<
They are dangerous|| Zayn Malik {samen met DjMalikjuh}[Afgerond]
>30<
Javadd
Eenmaal op het politiebureau word ik door de twee agenten die bij mij in de auto zaten op een stoel geduwd en bijna vrijwel meteen val ik er weer af. Alles draait nog steeds en ik zie opeens vier vage blauwe gedaantes die boven mij uittorenen. Ik grijns en mompel: ‘Ik zie dubbel.’ Dan begint alles nog vager te worden en uiteindelijk val ik achterover op de grond.
Zayn
Hoopvol kijk ik naar Avelin's vinger. Niks. Ik wacht even, maar er gebeurt niks.
Was het een verbeelding? Schiet er door mij heen. Zie ik dingen die er niet zijn? Ik schud mijn hoofd. Nee, ik zag haar vinger écht bewegen!
Hoe langer ik naar haar vinger blijf staren, hoe meer ik mijn hoop verlies. Na een paar minuten zucht ik diep, loos alarm… Evan slaat een arm om mij heen.
‘Hé, ze wordt heus wel weer wakker. Als het vandaag niet is, zal het in de komende dagen wel gebeuren. Echt, als Avelin over een maand nog niet wakker is, eet ik mijn linker schoen op. En als het nóg langer duurt ook mijn rechter.’ Ik kan er niet om lachen en Evan zucht nu ook. ‘Zayn, haar herstel heeft tijd nodig. Dat snap je toch wel?’ Hij zegt het met lichte irritatie in zijn stem, ik hoor het gewoon! Een gevoel bekruipt me.
Niemand begrijpt me…
Avelin.
Zijn haar is zwart, een klein beetje langer en het is lichtelijk verwaaid. Stoppels groeien op zijn kaak en er zijn meer tattoo’s bijgekomen. Hij ziet er ouder uit en hallelujah goed. Op een schouder draagt hij een stapel hout en zijn geblokte hemd hangt open, net zoals mijn mond nu. Een sixpack is duidelijk zichtbaar, net zoals een klein randje van zijn onderbroek. Hij draagt een lichte spijkerbroek met een paar zwarte gympen eronder. Hij kijkt op en zijn blik kruist de mijne. Een brede glimlach verschijnt op zijn gezicht en zijn ogen sprankelen. Dan klinkt er een schattig blafje over het veld en schiet onze blik naar Charlie. Hij kwispelt met zijn staart en kijkt op naar Zayn. Die begint door het veld te lopen, Charlie rent voor hem uit. Zodra Zayn bij het huisje aankomt gooit hij het hout in een klein schuurtje en komt de veranda op. Zijn handen glijden om mijn middel en glimlachend kijkt hij op me neer. ‘Hey love.’ ‘Hey,’ zeg ik ademloos. Van dichtbij ziet hij er nog beter uit. Hij grijnst en plaatst een zoen op mijn lippen. Mijn armen sla ik om zijn nek en ik trek hem dichter tegen me aan. Na een tijdje trekt hij terug en plaatst een van zijn handen op mijn kaak. ‘Je ziet er prachtig uit, Avelin.’ Ik glimlach en voel het bloed naar mijn wangen stijgen. ‘Dank je.’ Hij grinnikt en tilt me op, dan draait hij een rondje. Ik lach en hij zet me weer neer. ‘Zullen we naar binnen gaan? Dan zal ik wat te eten voor je maken.’ Ik knik en hij verstrengeld onze vingers, dan lopen we naar binnen.
Nogmaals bewonder ik het interieur, dan lopen we de keuken in. Zayn tilt me op en zet me op het kookeiland neer, daarna plaatst hij zijn lichaam tussen mijn benen. ‘Dus, wat zou je willen eten?’ Ik glijd met mijn vingers door zijn zijdezachte haar. ‘Mag ik eerst wat vragen?’ Hij kijkt me nieuwsgierig aan en knikt. ‘Waarom ben ik hier?’ vraag ik en kijk hem indringend aan. ‘Er is toch niks met me aan de hand?’ Hij vlecht zijn handen door die van mij en brengt ze naar mijn schoot. ‘Beauty, ik kan je niks vertellen.’ Niet-begrijpend kijk ik hem aan. ‘Waarom, Zayn? Is het wat ergs? Het is wat ergs hé? Vertel het me!’ Hij zucht en staart naar onze verstrengelde handen. ‘Ik weet het ook niet meer, Avelin. Het enigste dat ik nog weet is dat het iets met Javadd te maken heeft.’ Ik ruk mijn handen los en duw hem achteruit. ‘Wat?! Ik moet terug, breng me terug!’ Paniekerig spring ik van het eiland. Zayn pakt mijn handen weer vast en trekt me naar zich toe. ‘Dat kan niet Avelin, dat hebben wij tweeën niet in handen.’ Tranen verschijnen in mijn ooghoeken en ik trek me los, dan loop ik het huisje uit en ga op het trappetje zitten. Niet veel later kraakt het hout en komt Zayn naast me zitten. Hij slaat zijn armen om me heen en trekt me tegen zich aan. Ik verberg mijn gezicht in zijn borst en begin zachtjes te snikken. Zijn handen glijden door mijn haar en hij fluistert zachtjes in mijn oor. ‘Het komt wel goed, love. Het komt wel goed.’
Na een tijdje ben ik uitgehuild en draai ik mijn gezicht zo, dat ik het veld over kan kijken. ‘Waarom is alles hier zo vredig?’ vraag ik dan. ‘Omdat dit de tussenwereld is. De wereld tussen leven en dood,’ antwoordt Zayn. ‘Dus, dus ik lig in een coma?’ Ik draai mijn hoofd en kijk hem aan, hij knikt. Ik zucht diep en Zayn verstrengeld onze vingers weer. ‘Heb je honger?’ Ik knik en hij staat op, dan trekt hij me overeind. We lopen het huisje weer in en hij plaatst me weer op het kookeiland. ‘Dus nogmaals, wat zou je willen eten?’ Ik glimlach lichtjes en ga weer door zijn haar. ‘Kan je spaghetti maken?’ Hij glimlacht en plaatst een kus op mijn lippen. ‘Tuurlijk, alles voor jou.’
Zayn
Niemand begrijpt me.. Alsof Evan mijn gedachten kan lezen slaat hij ook zijn andere arm om me heen. ‘Zayn, ik begrijp je. Echt. Je houdt van haar en wilt haar zo snel mogelijk weer bij je hebben, maar ze is neergeschoten. Een slagader was geraakt en ze heeft veel bloed verloren. Het kost tijd om te genezen.’ Ik zucht diep en wikkel zijn armen los, dan trek ik een stoel bij en ga naast haar bed zitten. ‘Ze hoort daar gewoon niet te liggen, Evan. Als ik gewoon naar Javadd had geluisterd, als ik het gewoon uitgemaakt had…’ Ik schud mijn hoofd en begraaf hem in mijn handen. Een hand belandt op mijn schouder en geeft een klein kneepje. ‘Nee, Zayn. Je hebt gedaan wat goed is. Je hebt vast gehouden aan de liefde.’ ‘Maar ik was haar bijna verloren,’ mompel ik. ‘Maar dat heb je niet. Ze leeft nog, dat zegt toch wat?’ Ik denk even na en haal dan mijn schouders op. ‘Misschien wel.’ Hij geeft nog een laatste klopje op mijn schouder. ‘Ik laat je alleen met haar. Doe alsjeblieft niet iets dom, oke?’ Ik kijk naar hem op en knik. ‘Dat beloof ik.’
Dezelfde Krewella als in in mijn schrijfvoorbeeld idd.
We schrijven gedichten over onze gevoelens, maar ook over fantasie
het zou voor ons beiden heel veel betekenen als je ze eens wilt bekijken.
Je vindt ze hier
Reacties:
Ahww wat zielig, word snel wakker, Avelin!
ik ga weer snel verderr lezennn, hihi x