FanFic.nl

Rose Weasley en Scorpius Malfoy: en de verboden liefde. (PAUZE)

Hoofdstuk 10. Op de ziekenzaal

Hij pakte haar hand vast. Het deed hem pijn om haar zo te zien liggen. De diepe krassen van Nelly’s nagels waren ontstoken evenals de bijtwonden. Sinds ze op haar gevonden hadden had ze nog niet een keer bewogen. Niet een keer. Ze lag daar maar roerloos om het ijzeren ziekenzaalbed. De regen sloeg tegen de ruiten en de eerstejaars die naast Rose lag, krijste het uit. Hij was tijdens vliegles van zijn bezemgevallen en had daarbij zijn enkel zwaar gekneusd.
‘Echt er kan je niets ergers overkomen dan wat mij is overkomen. Een gekneusde enkel doet zo’n pijn!!!!’
Albus keek Scorpius aan.
‘Niets ergs heeft hij wel naast zich keken’ zei Albus net hard genoeg, voor de jongen om te horen wat er gezegd werd. Scorpius kneep zachtjes in Rose hand, nog altijd hopend op een reactie.
‘Geen idee,’ mompelde hij tegen Albus. ‘Laat hem lekker denken, dat hem niks ergers kan overkomen. Het is belangrijker dat we er nu zijn voor Rose, dan dat we ons zorgen maken of zo’n irritant joch’
‘Je hebt gelijk’ zei Albus. Toen hij Rose andere hand past pakte. ‘Ik hoop dat het overleeft, zonder haar is het lang niet zo leuk op Hogwarts’
‘Nee,’ mompelde Scorpius. Hij legde zijn arm om haar heen en drukte een flinterdun kusje op haar voorhoofd. ‘Vecht Rose, kom snel bij ons terug. Ik houd van je.’
‘Je wat!!!!’ riep Albus geschrokken uit.
‘Ik zei dat het buiten nog steeds aan het regen is’ zei Scorpius die de deur van de ziekenzaal open hoorde gaan en bezorgde stemmen hoorde.
‘Niet waar’ zei Albus. ‘je zei dat van Rose hou..’
‘Kop dicht’ snauwde Scorpius. ‘Haar ouders komen binnen’
‘Waarom mogen zij het niet weten dan?’
Scorpius gaf geen antwoord omdat Rose’ ouders naar het bed rende waar hun dochter bewegingsloos op lag. Snel haalde hij zijn arm weg.
‘OOO, Rose, arme schat’ zei Rose’ moeder, terwijl ze haar dochter in haar armen nam. Er rolde dikke tranen stroomde over haar wangen. Rose’ vader ging naast Albus op de rand van het bed zitten en kon alleen maar met betraande ogen naar zijn dochter kijken. Scorpius zuchtte diep en nam alles in zich, het verselijk om haar ouders zo te leiden, onder de toestand van hun dochter. De woorden van Rose’ moeder deden hem zo angstig worden, en gaven hem alles behalve hoop, dat ze het misschien nog kon redden.
‘Rose, meisje, je gaat dood. Dat zie ik, je lijkt zo zwak’
‘Ze gaat niet dood, nog niet en ik weet zeker dat ze in het St Holisto meer voor haar kunnen betekenen.’ Zei Madame Promfrey die binnen gekomen was.
‘Laat we het hopen’ zei Rose’ vader. ‘Waarom zijn die kinderen ook zo onverantwoordelijk. s ’nachts door school sluipen. Ze snappen toch ook wel dat niet kan?’ mompelde hij daarachteraan.
‘Moet jij nodig zeggen. Als je je bedenkt hoe vaak wij s ‘nachts door de school slopen hebben. Rose en Albus hebben het echt niet van een vreemde, en Draco Malfoy heeft ons drieën redelijk vaak betrapt tijdens onze nachtelijke avonturen, en vergeet in zijn geval het zesde jaar niet, het zit dus ook Scorpius in het bloed. Ronald Weasley.’ Zei Rose’ moeder tegen hem.
Ronald Weasley keek droevig van zijn vrouw naar zijn dochter en slaakte een diep zucht.
‘Je overleeft het wel Rosie, we gaan je nu het St Holisto overplaatsen, daar kunnen ze je genezen dat weet ik zeker’
‘Niet zo snel’ zei Rose’ moeder. ‘Voor we gaan heb ik nog een appeltje te schillen met een zekere half reus genaamd Rubeus Hagrid’

Reacties:

Hermione zei op 8 feb 2014 - 11:09:
Haha ja, zijn nek breken Rukia

Rukia zei op 24 nov 2013 - 23:17:
Ja en nu gaat ze zijn nek breken
dit is echt zo goed en graag gedaan hoor, schrijf maar snel verder