FanFic.nl

niet te geloofen

H6

'opstaan, opstaan luilak' roep ik naar sas die maar niet uit haar bed wil kommen.
'NEE, LAAT ME' snouwde ze terug.
'wat is?' (ik)
'hij... hij heeft het uit gemaakt!' zegt ze huilent.
'ow, wat erg voor je' (ik) en ik ga bij der op bed zitten.
er zijn inmidels weer 2 weken voorbij. en saskia had al vanaf het begin verkeering met Ralf Burghout, een 5 jaars. ze was stapel op hem maar hij dus niet op haar.
'sas, je moet nu echt opstaan. anders komen we telaat bij verzorging van fabeldieren.' (ik) die we trauwens samen met zwaderig had. net zo als tover dranken. ik heb eigelijk nog nooit wat tegen scorpius gezecht. alleen dat wacht in de trein.
hij gaat de laatste tijd wel veel om met die roos wemel en albus potter. die zitten allebij grifoender. en het zijn nicht en neef van elkaar.

*naar school tijd in de bibioteek*
Potter, Potter, Potter, yes gevonden. de avontuuren van harry potter, door harry potter zelf.
ik ging aan een tafel zitten en begon te lezen.
'mag ik?' ik schrik me kapot en klap het boek dicht en gooi een ander boek er over heen. zo dat die geenen die naast me stond niet kon zien wat ik aand lezen was.
uiteinelijk keek ik op zij het was Schorpius.
'eum. ja.' (ik)
'wat lees je?' (scorpius)
'uh, een stuk over.... rowena ravenklauw' (ik)
'onderste boven?' (scorpius)
'oke jij je zin' ik schoof het boek over ravenklauw weg, wand ik kon niks beginnen tegen die mooie groene ogen.
'de avontuuren van harry potter' (ik)
'goed boek hè' (scorpius)
'ja' (ik)
'zal ik je het verhaal vertellen wat er volgens mijn vader is gebeurd' (scorpius)
'ja, maar wie is je vader dan? staat hij ook in dit boek?'
'ja hij staat in dat boek. hij heet draco malfidus'
daarna begon hij te vertellen. hij heeft zoon geweldige stem.
ik dronk weg in het verhaal en zijn oogen. 'snap je het nog?' (scorpius) 'ja hoor' (ik)
' goedzo je leek zo weg te droomen' (scorpius)
'nee hoor' en ik glimlachte.
we hebben nog in de bibioteek gezeeten tot het etens tijd was.
het verhaal was nog niet af dus hadden we afgesproken om morgen naar de lessen elkaar te ondmoeten bij de beukwilg. hij heeft me geleerd dat ik op een bepaalde knoest moet druken zo dat hij verlamt raakt.
dan kun je er onder gaan zitten.

*de laaste minnuten van de les*
we hadden verweer tegen de zwarte kunsten. sammen met huffelpuf.nikky was niet van me af teslaan.
saskia was alweer de heele dag deprie.
ik vond het heele maal niet zoon erg vak, ja profeser konings was niet geweldig maar het vak zelf was wel leuk.
'oke dat was het voor vandaag, voor over morgen, dus donderdag. wil ik 2 perkamet.. euh ik bedoel blaatjes aan alle bij de kanten vol met het verschil tussen meerminnen en zeeverschijnstels.'
(profester konings)
het schijnt dat ze nog niet lang geleeden zijn over gestapt van perkament en veer naar pen en papier, vadaar die verspreking.
ik had dat al lang het huis werk op geschreven. dus stopte ik meteen me boeken in me tas.
'vind je het niet te moeite om je huiswerk op te maken mevrouw Willems?' (profeser konings)
'ja natuurlijk wel, maar ik heb het al op geschreven' (ik)
'laat eens zien dan'(konings) ik pak me agenda weer uit me tas. daar ging de bel van de klok het is half 4. ik had afgesproken met scorpius.
profeser keek mijn agenda rustig naar. het kon niet langzamer.
ik stond zenuw wachtig heen en weer te wibbelen.
profeser keek op van me agenda 'moet je ergens heen?'
'ja profeser' (ik)
'en waar dan als ik vragen mag?' (konings)
'naar de beukwilg' (ik)
'en wat ga je daar doen dan?' (konings)
'ik heb met imand daar gewoon afgesproken' (ik)
'wie?' (konings)
ik slikte en zij verleegen 'scorpius malfidus'
'MMmm.. oke dan hier' (konings)
ik kreeg me agenda terug, ik stopte hem terug in me tas.
ik liep zo rustig mogelijk het lokaal uit. toen ik op de gang was begon ik te rennen, naar de beuk wilg.
vlak bij de uitgang botste ik tegen iemand op.
het was Roos. 'o sorry' (ik)
'geeft niet, je lijkt me eigelijk echt een leuke meid. we moeten vriendinen woorden' (roos)
ik werd rood en keek haar met groote ogen aan.
'sorry, ik wauw je niet verlegen maken.' (roos)
'geeft niet, ja we moeten vriendinen woorden. ik heb nu alleen afspraak, dus ik zie je later wel' (ik)
'oke veel plezier!' (roos)
en ik rende weer weg en stopte bij de beukwilg. daar stond scorpius.
'sorry profester konings liet me niet gaan. ze heeft me heelemaal uitgehoord. ze weet dat we hier afgesproken hebben'
ik keek om me heen en ja hoor daar stond ze bij het huis van hagrid, hagrid is de terein bewaker van zweinstein natuurlijk. dat weet toch eigelijk iedereen.
'daar' en ik keek richtig het huis. hij volgt mijn blik.
'ik zie het, kom' (scorpius)
hij pakte me bij me hand en sammen liepen we naar de groote boom -een treurwilg- aan de rand van het grooten meer.
profeser was ons niet gevolgt gelukkig. ik nam plaats tegen de boom en scorpius naast me en hij begon weer te vertellen.
we waaren de tijd vergeeten, het werd in middels al donker.
hij was eindelijk klaar met het verhaal. 'zullen we maar weer terug gaan?' (scorpius)
'ja, lijkt me wel handig' (ik)
samen loopen we naar de groote zaal. voor dat we de zaal binnen stappen stopt scorpius.
'wat is er?' (ik)
'ik... we kunnen niet samen wordenden gezien' (scorpius)
'waarom niet?' (ik)
'ik weet niet maar ik heb een reputaatie hoog tehouden' (scorpius)
'ow... oke dan' (ik) en ik knufelde hem. eerst was stond hij stijf maar naar een paar seconde sloeg hij ook zijn armen om mij heen.
toen kwam er plots om de hoek iemand kon niet zo goed zien wie.
ik lied hem meteen los.
'tot ziens' (scorpius)
hij liep de zaak binnen, en ik bleef nog even staan.
het was albus die om de hoek kwam. 'heey jij bent tog larsa hè' (albus)
'euh ja' (ik)
'roos had het over je, ze vroeg zich af of je eens met ons wauw studeeren.' (albus)
'o ja lijkt me leuk' (ik)
'morgen naar school, in de bibioteek?' (albus)
'ja is goed. maar ik ga nu even eten' (ik)
'eet smakelijk' (albus)
en ik liep de grooten zaal binnen, sas zat ook al nog aan tafel. te genieten van het toetje.
ik ging naast haar zitten.
' heey, waar was je de rest van de dag?' (sas)
'euh ik had met imand af gesproken en we waaren de tijd vergeeten' (ik)
er verscheen een een bord met kip en sla voor me neus.
'en wie is de gelukige?' (sas)
'hoe bedoel je ?' zij ik door een paar happen door.
'welke jongen was je?' (sas)
'hoe weet je nu zo zeker dat het een jongen is?' (ik)
'nou, gister praate je in je slaap. je had het over dat je gek was. en dat hij gewoon een vriend is. ik dacht gewoon aan een jongen.' (sas)
ik wert knal rood en keek op van me bord richting de tafel van zwaderig. scorpius keek ook op. en ik werd nog rooier.
ik keek snel weg voor dat saskia het zag.
'die van malfidus?!' zij ze afgrijzend. en keek er erg afkeurend bij.
'ik heb niks met hem hoor!' (ik)
'oke gelukig, maar je was wel bij hem' (sas)
' ja oke' (ik)
ik had inmidels me eten al op, en er verscheen een klein schaaltje met pudding. dat ik al snel naar binnen had gewerkt.
'laaten we nu maar naar de leerlingen kamer gaan' (ik)
'ja is goed' (sas)

*in de slaap zaal*
ik pakte het boek, de avontuuren van harry poter door harry potter zelf.
ik ging verder met lezen waar ik was gebleefen. naar zo ongeveer een half uur geleezen te heebben besloot ik om niet meer verder er aan te denken. dus ging ik nog wat huis werk maken. en daarna slapen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.