FanFic.nl

kelsey - book of trust.

Book of trust.

Het is stil en donker, Ik knipper met mijn ogen.
Waarom zie ik niets. Ik wrijf in mijn ogen en knipper nog is.
Het is nog steeds donker. Met mijn hand voel ik in het rond.
Mijn hand raakt iets kouds aan, het lijkt wel een muur. Ik ga met mijn hand erover heen, ik ril en veeg het af aan mijn nachtjapon. Een koude wind komt me tegemoet. “hallo is daar iemand” roep ik. Maar het enige wat ik hoor is mijn echo hallo.. halloo… is daar iemand… iemand..
Ik probeer door te lopen en bots plots tegen iets hards aan.
Auw!! Met mijn hand wrijf ik over mijn voorhoofd. Waar ben ik tegen aangebotst? Ik voel of ik iets kan herkennen. Opeens voel ik een rond voorwerp. Ik probeer eraan te draaien. Met een klik gaat de deur open. Een licht straaltje schijnt door een kier. Ik duw de deur open. Het felle licht schijnt in mijn ogen.
Ik knijp mijn ogen dicht en doe ze voorzichtig en langzaam open.
Als ik mijn ogen helemaal open, sta ik midden in een veld vol met gekleurde bloemen.
Ik kijk in het rond de lucht is helder blauw en de wolken lijken wel zacht en roze. Alles om mij heen is veld met bloemen. Het lijkt wel een sprookje.
In de verte staat een grote grot dat mij wel aanspreekt. Een lang pad loopt richting de grot.
Met grote stappen loop ik door het veld heen.
De geur van de bloemen is goed te ruiken. Het stuifmeel van de bloemen komen tegen mijn nachtjapon aan.
Als ik door het veld heen ben gekomen sta ik op het pad. Op het pad staan witte letters geschreven. De eerste letter die ik zie is een “J” als ik door loop de letter “u” ik ben zo nieuwsgierig dat ik het pad helemaal af loop.” J,u,s,t,b,e,l,i,e,v,e “ ik herhaal het nog is in mijn hoofd justbelieve, als ik er nou een zin van maak bedenk ik dan. Wacht!! Er staat just believe.
Ik schud met mijn hoofd dat kon ik toch weten..
Als ik me omdraai sta ik voor de grote ingang van de grot.
Het is daar heel donker, zal ik het wel doen? Vraag ik mezelf af.
Dan denk ik weer aan de woorden die op het pad staan geschreven “just believe”het zal er vast mee te maken hebben anders zou het niet leiden naar de grot.
Zonder veder na te denken loop ik de grot in.
Het is weer donker en achter mij verdwijnt langzaam het licht. Het is vochtig in de grot druppels vallen naar beneden in een plas die er al lag.
Met mijn blote voeten stap ik in de plassen. Ik bibber en sla mijn armen om me heen. Brrr.. waar leid deze weg me naar toe? Het word steeds donkerder en donkerder.
Oké het is me echt te donker zeg ik tegen mezelf als ik me wil omdraaien en terug wil lopen lukt dat niet.
Ik sta stil en kijk naar de uitgang maar.. ik zie de uitgang toch waarom kan ik dan niet terug lopen. Ik schud even met mijn hoofd en wrijf in mijn ogen. Oké oké rustig worden moedig ik mezelf aan. Ik open mijn ogen weer en probeer een stap te zetten. Weer lukt het niet. Ik zucht en draai me weer om. In de verte zie ik een heel klein lichtpuntje.
Ik kijk even goed en zie het lichtje. He? Maar dat was er net nog niet. De rillingen lopen over mijn hele lichaam heen.
Ik kan niets anders dan maar doorlopen zeg ik tegen mezelf. Stap voor stap kom ik dichterbij het licht. Op een stenen tafel ligt een boek het licht schijnt erop. Ik kijk om me heen. En loop naar het boek toe. Op het boek staat met sierlijke letters Book of trust.
Ik slik want ik herken het boek. Dat boek is van mezelf dat ik laatst heb verbrand.
Ik zucht en slik nog een keer en leg mijn hand erop.
Voorzichtig maak ik het boek open en zie een foto van een huilend meisje dat op haar bed zit met haar hoofd gebogen.

"Dat ben ik Kelsey."....

Reacties:

Rebella zei op 9 jan 2014 - 17:24:
Wauw! Dit is zo mooi!
Ik zag het helemaal voor me!
Echt grandioos!

xx
p.s. Door op mijn naam te klikken kom je automatisch bij mijn profiel en gastenboek en kun je daar berichtjes, antwoorden en dergelijke kwijt.
Dat werkt iets makkelijker dan dat je reageert op mijn reactie in je verhaal want die melding krijg ik niet binnen...