FanFic.nl

Mister Dangerous|| Liam Payne [Afgerond]

4~Nightmare

‘Wat?!’ Ik zwaai mijn benen van het bureau en sta op. Daarna loop ik naar Zayn en grijp hem bij zijn kraag. ‘Als je liegt hè….,’ zeg ik dreigend. Hij steekt zijn handen op en grijnst. ‘Ik lieg niet. Ik zweer het je. Er is een nieuw meisje in Wolverhampton.’ Grijnzend laat ik hem los en loop weer naar mijn bureau. ‘Dat is geweldig nieuws.’ Ik plof neer op mijn stoel en kijk Zayn aan. ‘Geweldig nieuws,’ mompel ik grijnzend. ‘Vertel me over haar. Hoe ziet ze eruit?’ Hij leunt achterover en plaats zijn handen achter zijn hoofd. ‘Ze heeft bruin haar met lichte slag. Het is niet lang, maar ook niet heel kort. Ik denk net iets boven het midden van haar rug. Ze heeft bruine ogen en redelijk lange wimpers.’ Ik breng mijn vingertoppen naar elkaar en kijk hem aan. ‘Ik wil haar wel eens zien.’ Zayn zucht en buigt naar voren. ‘Als het goed is begint ze aan haar laatste jaar op Wolverhampton Academy, dus misschien kom je bij haar in de klas.’ Lachend rol ik mijn ogen naar hem. ‘Misschien? Dude, je kent me. Dat is geen misschien. Het is zo.’ Hij knikt en staat op, waarna hij een schichtige blik op de slaapkamer werpt. ‘Ik zal je wel weer alleen laten. Veel plezier nog.’ Ik grijns en hij verlaat de kamer, waarna de deur met een klik in het slot valt. Met een vloeiende beweging gooi ik mijn sigaret in de asbak en loop naar de slaapkamer. De kralen maken tikkende geluidjes wanneer ik erdoor loop en ik kijk het meisje aan. ‘Goed, waar waren we?’

Jade Maria Tearly

Met een ruk schiet ik overeind. Mijn ademhaling komt met horten en stoten en mijn wangen bevatten sporen van vers gevallen tranen. Ik kijk op mijn wekker en zie dat het tijd is om op te staan. Voor een keer ben ik hier blij om en spring mijn bed uit. Snel ren ik de badkamer in en strip uit mijn kleren, waarna ik onder de koude douche spring. Ik ril, maar het koude water helpt me wel om de verschrikkelijk nachtmerrie te vergeten. Nogmaals ril ik, ditmaal niet van de kou maar van angst. Nooit, maar dan ook nooit meer wil ik deze nachtmerrie hebben. Met mijn naar aardbei geurende shampoo was ik mijn haar, waarna ik met eenzelfde ruikende zeep mijn lichaam was. Dan spoel ik mezelf af en mijn haar uit. Vervolgens draai ik de kraan uit en wikkel een vederzachte handdoek om mijn lichaam. Dan pak ik mijn föhn en droog mijn haar. Ik zucht diep en kijk naar mijn spiegelbeeld. Geen spoor is er meer te zien van afgelopen nacht en stiekem ben ik daar blij om. Ik breng een laagje make-up aan en loop dan mijn kamer weer in. Met een hand open ik de deur en pak een schoon setje ondergoed. Mijn handdoek laat ik naar de grond vallen en ik schiet snel in mijn ondergoed. ‘Schatje, kom je ontbijten?’ klinkt de stem van mijn vader. ‘Moment, pa! Even aankleden!’ roep ik terug. Ik gris een stonewashed spijkershort uit de kast en schiet erin, waarna ik een roze tanktop aan doe. Ik vlecht snel mijn haar en schiet dan in mijn roze vans, waarna ik mijn kamer verlaat en de trap af storm. ‘Heb je je tas?’ Snel schud ik mijn hoofd en storm de trap weer op, mijn kamer in. Ik gris mijn zwarte rugzak van de grond en storm de trap weer af. Hijgend ga ik aan de tafel zitten en mijn vader lacht zachtjes. Ik grinnik ook en pak een boterham, hem dik besmerend met jam. ‘Pap, ik word opgehaald vandaag, dus je hoeft me niet te brengen.’ Onzeker kijkt mijn vader me aan. ‘Weet je het zeker? Het is wel je eerste dag hoor.’ Ik lach. ‘Juist daarom pap. Ik wil niet meteen bekend staan als vaders kindje. Niet beledigend bedoeld.’ Mijn vader schud alleen lachend zijn hoofd. ‘Oke, oke. Ik begrijp je.’ Opgelucht neem ik een hap van mijn boterham en begin te kauwen.

Het is nu acht uur en ik zit op de love seat in de woonkamer een magazine te lezen. Dan gaat de bel en spring ik op. ‘Ik ga wel!’ roep ik naar mijn vader die in de eetkamer aan de tafel zit te lezen. Rustig loop ik de hal in en open de deur. Twee bekende bruine ogen kijken me aan en ik geef haar een knuffel. ‘Hey Malika!’ Ze grijnst. ‘Hey Jade. Ik wil je graag voorstellen aan twee van mijn vriendinnen.’ Een meisje met donkerbruin gekruld haar, bruine ogen en een schattig wit jurkje met een roze strik om haar middel steekt haar hand uit. ‘Hey, ik ben Marissa Clark.’ Glimlachend schud ik haar de hand. ‘Jade Tearly.’ Dan verschuif ik mijn blik naar het andere meisje. Ze heeft een spijkershort aan met daarop een tanktop met de tekst SWAG. Haar donkerblonde haren worden gesierd door plukjes rood, paars en blond en haar groene ogen stralen. Vrolijk pakt ze mijn hand vast. ‘Ik ben Quinty Valentine maar jij mag me Quinn noemen, omdat ik zeker weet dat we goede vriendinnen worden.’ Ik glimlach breed naar haar. ‘Jade Tearly.’ Malika zucht opgelucht, blij dat we het kunnen vinden en gebaart dan naar Marissa. ‘Marissa hier is al achttien, dus zij brengt ons met de auto.’ Ik grijns naar haar. ‘Nou, laat ik daar blij om zijn. Ik heb namelijk echt geen zin om te lopen of te fietsen.’ We lachen en dan gebaart Marissa naar een cabrio waarvan het dak op dit moment open is. ‘Laten we gaan.’ Ik doe een fistpump en dans een beetje. ‘Woee!’ Quinn doet vrolijk mee terwijl Malika en Marissa lachend hun hoofd schudden. Samen lopen we naar de cabrio en met een simpele sprong beland ik achterin. Quinn doet hetzelfde aan de andere kant van de auto terwijl Malika en Marissa gewoon instappen. ‘Klaar?’ We geven allemaal instemmend antwoord en Marissa start de motor.

Na een rit van iets minder dan een kwartier arriveren we bij de Wolverhampton Academy. Het is een redelijk groot gebouw met een grote parkeerplaats ervoor. Marissa rijd een paar rondjes, op zoek naar een parkeerplaats. Als ze er een heeft gevonden zet ze snel de auto neer en zet ze de motor uit. ‘We zijn er, Jade. Wolverhampton Academy.’ Ik knik en spring de auto uit. Ook de anderen verlaten de auto en samen lopen we richting het grasveld voor de school. Ik blijf stilstaan en knijp mijn ogen iets dicht tegen de zon, waarna ik het gebouw nog eens observeer. Het is gemaakt van donkerrode baksteen, met een witte gevel. De deuren en kozijnen zijn ook wit en staan in scherp contrast met de bakstenen. ‘Mooi gebouw,’ zeg ik. Marissa en Quinn knikken, terwijl Malika naar een jongen toe rent en hem een dikke knuffel geef. Hij heeft kort zwart haar, omhoog gestyled in spikes, en blauwe ogen. ‘Is dat Zach?’ vraag ik. Quinn knikt. ‘Ziet er goed uit,’ lach ik. Ditmaal is het Marissa die knikt, terwijl Quinn haar schouders ophaalt. ‘Ik vind dat George er beter uitziet.’ Vragend trek ik een wenkbrauw op, terwijl Marissa lacht. ‘Ja duuhh, natuurlijk vindt je je eigen vriendje knapper. Anders zou het niet goed zitten hoor.’ Ik zucht diep. ‘Ben ik de enige die nog single is?’ Marissa schud haar hoofd en slaat een arm om mijn schouder. ‘Nee hoor, ik ben ook nog single.’ Quinn lacht en geeft haar een duwtje. ‘Niet lang meer. Je had zoo een flow met Austin vorig jaar.’ Meteen begint Marissa heftig te blozen en ik giechel. ‘Wie is Austin?’ Quinn kijkt snel het grasveld rond en wijst dan naar een jongen met donkerbruin haar en donkerblauwe ogen. Ik giechel weer en por Marissa aan. ‘Ziet er lekker uit hoor, Marissa.’ Ze bloost nog heviger en dan kijkt Austin onze kant op. Hij zwaait en ik geef Marissa een duwtje in zijn richting. ‘Kom op meid, grijp je kans.’ Ik geef haar nog een duwtje richting Austin en ze kijkt me paniekerig aan. ‘Wat, nee!’ Ik lach en geef haar een laatste duwtje. ‘Doe je best.’ Schichtig loopt ze naar hem toe, zo nu en dan onzeker naar ons omkijkend. Quinn en ik wachten de uitslag niet af, want we lopen snel naar binnen. ‘Ik zal je wel naar de administratie brengen. Om je rooster en zo op te halen.’ Ik knik en samen lopen we door de steeds voller wordende hallen.

Reacties: