FanFic.nl

You and me

Deel 7

Die avond was de sfeer aan tafel gespannen. We zaten wel met 6 aan tafel, maar je hoorde alleen maar het geluid van messen en vorken tegen de borden. Ik en Joe probeerden meermaals een gesprek te beginnen, maar mama en papa deden in tegenstelling tot anders moeilijk. Ik snapte niet wat hun probleem was, ze kenden Joe toch al van op vakantie?
Joe was zich aan het amuseren met mijn zusjes. Ze leerden hem alle namen van hun poppen en speelden ‘huisje’. Hij moest de papa spelen terwijl Lena en Lore vochten voor de plaats van mama. Ik had nu dus even tijd om met mijn ouders te praten. “Wat was er aan tafel?”� vroeg ik meteen recht voor de raap. “We snappen je gewoon niet, Nora. Je had het toch goed met Tyllian? Wat ga je nu doen met iemand die hier 3 dagen kan zijn om daarna weer 2000 km weg van jou te vliegen?”� papa was nu niet de meeste tactvolle man. “Gaat het daarover? Hadden jullie een voorkeur voor Tyllian? Wel laat me jullie zeggen, ik hield niet meer van hem, maar ik hou van Joe! En het kan ons niet schelen dat hij zo vaak en ver weg is, dat overleven we wel! En waarom was hij op vakantie dan wel goed genoeg?!”� “Op vakantie dachten we dat jullie gewoon vrienden waren, of dat het een vakantieliefje was. We hadden niet verwacht dat hij je helemaal tot hier zou volgen.”� “Hij is de jongen die je hart gaat breken met een van die hollywoodsterren.”� voegde mama eraan toe. “NEE, dat gaat hij niet doen! Want hij houdt van mij! En ik wil niet denken aan wat er allemaal kan gebeuren! Morgen kan ik dood zijn, dus ik wil NU leven en genieten van dat leven en het kan mijn geen bal schelen wat jullie ervan denken, het is MIJN leven!”� tierde ik door de keuken. Hoe konden ze? En waarom hadden ze dan toegestemd dat Joe hier kwam logeren? Ik begreep hen echt niet. In de living hadden ze de ruzie gehoord, maar Joe had zoveel mogelijk de aandacht ervan afgeleid en had dus heel de tijd met de poppen gespeeld. Ik liep hen voorbij en stormde de voordeur uit. Joe kwam zoals ik had verwacht achter me aan. Ik liet me al huilend zakken op een bank. De ruzie was in het Nederlands geweest, maar ik dacht wel dat Joe wist dat het over hem ging. Hij kwam naast me zitten en troostte me zonder iets te vragen. Pas nadat ik was uitgehuild vroeg hij waarover het nu juist ging. Ik vertelde hem het hele verhaal. “Zal ik eens met ze gaan praten?”� stelde hij voor. Ik vond het lief, maar wist niet of het veel zou uitmaken. “Je mag proberen, maar morgen dan. Nu wil ik naar huis, ik heb nog een verrassing voor je.”� Zijn gezicht klaarde op bij het woord verrassing. (het was ondertussen al donker buiten)
Ik opende het venster van mijn kamer. Mijn kamer grensde aan het plat dak van de keuken en ik had dit plekje al een hele tijd ontdekt, nu ging ik mijn lievelingsplekje aan Joe tonen. Ik nam een groot deken uit de kast en spreidde dat open op het dak. We kropen over de vensterbank en zette mijn raam op een kier. “Je moet gaan liggen maar met je ogen dicht.”� Joe gehoorzaamde en ik ging naast hem op het deken liggen. “Oké doe ze nu maar weer open.”� Hij opende zijn ogen en ik zag hoe zijn mond een beetje open zakte. We lagen onder een prachtige sterrenhemel. Omdat het zo warm was en er geen wolken waren was de lucht dus magisch mooi. “Wow, dit is prachtig.”� “Ik weet het, ik kom hier vaak liggen als het zo warm is, dan kom ik helemaal tot rust.”� Ik nam zijn hand vast en voelde de ring rond zijn vinger. Ik wist dat het een maagdenring was, maar wat betekende het eigenlijk? “Voor wat staat die eigenlijk?”� vroeg ik Joe terwijl ik onze handen ineen gevlochten boven ons uithield. “Wel, het wil zeggen dat ik aan mezelf en God heb beloofd om geen seks te hebben voor het huwelijk.”� Ik glimlachte even. “Ah.”� “Kan je daar mee leven?”� vroeg hij lachend. “Ja, dat denk ik wel.”� Antwoordde ik voor ik hem kus op zijn lippen drukte. Zo lagen we daar een tijdje; hand in hand op onze rug met onze ogen gericht op de hemel. We lieten de stilte over ons komen en het was zalig om daar zo te liggen, zo vredig alsof wij de 2 enige waren op de hele wereld.

Reacties: