FanFic.nl

our world

1 Alien

Alien pov;
Ik zit leunend tegen mijn bed op de grond. Voor me ligt mijn liedjesboek. Ik blader erdoorheen totdat ik mijn eerste eigen nummer zie. Ik pak mijn gitaar en begin te spelen. Gaat niet slecht denk ik bij mezelf. Ik blader weer door en kom dan bij de nummers van mijn favoriete artiesten. Ik pak meteen bye bye beautiful eruit. Ik begin te spelen. Al snel zit ik niet meer maar spring door de kamer. Jammer genoeg, mag ik nog steeds de versterker niet gebruiken. Ik zet mijn cd-speler aan en begin mee te spelen. Ik hoor de voetstappen op de trap niet. Dan gaat plots mijn deur open. Lars mijn buurjongen en beste vriend staat me aan te kijken. “Nou, je gaat steeds beter spelen.”� “Dank je”� lach ik. Ik zet mijn gitaar terug in zijn staander en ruim mijn boek op. Dan gaat ook de cd-speler weer zachter. “Wat te drinken”� vraag ik beleefd. Hij knikt en ik pak cola en een glas uit de koelkast beneden. Neuriënd loop ik de trap weer op. “Goh, jij bent ook blij”� begint Lars. Ik haal een brief tevoorschijn en geef die door. Hij begint te lezen.

Geachte Alien,
Hierbij delen wij u mee, dat u onze lessen mag komen volgen. Ze beginnen maandagavond 11 mei. Het begint om 19:00. Kom niet te laat! Wij verwachten dat u zelf een gitaar meeneemt. Aangezien u verder niet op onze school zit, wordt er verwacht dat u het schoolterrein ook niet betreedt. Dat mag pas, als u volgend jaar word aangenomen, na uw eindexamen.
Met vriendelijke groet,
Lilly McFlee

“Dat verklaart het wel”� knikt Lars. Ik spring nog een rondje door mijn kamer als antwoord. “Nou blije gup, kan het wat minder.”� Ik schud mijn hoofd. Dan laat ik me achterover op het bed, half op Lars vallen. “Ik ga volgend jaar gewoon weg”� lach ik. Hij knikt. “Ik mis je nu al.”� “Oh, het wordt geen afscheid, we kunnen mailen, msn’en, sms’en en bellen. Ik ga je echt niet vergeten. Hallo jij bent nog met mij mijn gitaar gaan uitzoeken.”� “Ja en ik heb alles moeten doorstaan. Jouw gezeur over je favo gitarist.”� Er siert een lach over mijn mond en ik kijk automatisch omhoog. Daar hangt Tom van Tokio Hotel. Niet dat ik iets met hem wil hoor. Nee, echt niet. Hij is gewoon mijn voorbeeld. Eens wil ik net zo beroemd worden als hij. Mijn gitaar klinkt door de kamer oftewel mijn mobiel gaat. “Hallo met Alien”� neem ik op. “Hoi met Kaitlin”� “Hoi”� “Eh, of je hierheen wil komen. Ik heb een probleem.”� “Oke, ik kom al”� zucht ik. Ik leg af en wendt me tot Lars. “Eh, ik moet gaan. Mijn vriendin heeft een probleem en ik moet haar even helpen”� stamel ik. Het is me niet gewoon om tegen hem te liegen. Hij knikt begrijpend. “Was dat gitaargeluid net van jou?”� vraagt hij nog. Ik knik en sluit de deur achter hem. Snel zet ik de glazen in de kast en schrijf een briefje voor mijn moeder en zusje.

Heey mam,
Ik ben weg,
Kom vanavond nog wel thuis,
Eet bij mijn vriendin,
Xx

Ze zal er wel niet blij mee zijn. Maar daar kan ik niks aan doen. Ik sluit alle deuren en zet mijn kat op mijn kamer. Nog zoiets, Mijn zusje dreigt naar een allergie van katten toe. Dan zou Skittles (de poes) helemaal niet meer uit mijn kamer mogen komen. Ik spring op mijn fiets en rijdt richting het huis van Kaitlin. Er is verder nog niemand. Ik ga zitten op het groene kussen en wacht af.

Reacties: