Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Harry Potter » niet te geloofen » H10

niet te geloofen

8 maart 2014 - 10:43

386

0

181



H10

sorry voor zoon kort hoofdstuk. ik ben echt inspiratieloos. help! ik hoop dat jullie het leuk vinden.

de dagen zijn echt voorbij gevloogen! het is alweer tijd om afscheid te gaan neemen.
'je moet wel snel weer terug komen, hé' had astoria gezecht.
ik kan redelijk goed acteeren. dus ik had bij het echte afscheid even gehuild. het waaren maar een paar trannen maar toch.
we zitten nu eindelijk in de trein terug naar zweinstein. ik bedacht me of roos niet terug was gegaan naar haar ouders. vast wel haar moeder is altijd bezorgt. maar ik heb haar nog niet in de trein gezien. raar. ik had albus wel gezien. maar nog geen kans gehad om hem ieds tevragen.

toen we uitstapte uit de tein was roos ook nergens te bekennen. ik ben pas in de laatste koets gestapt om zeker te weeten dat ik roos zou zien maar ik heb haar nog niet gezien. ik zat samen met eene ruben en robin de Boer! (een tweeling) en Isabel groewt. het was wel gezellig, ruben en robin zitten in huffelpuf. ze zijn me eigelijk nog nooit op gevallen. en isabel zit in zwaderig. raar dat me haar eigelijk nooit ben op gevallen ze heeft prachtig zwart lang style haar, en slank figuur en gezicht. en ze is gelieft bij de meeste jongens. altans. volgens haar verhallen wel.

'hey albus. heb je roos gezien?'
'nee, hoezoo?'
'ik heb haar nog nergens gezien en ik wil nog ff met der praten!' roep ik nog naar albus die werd mee getroken door een paar vrienden. die waren opweg naar de eerste zwerkbal wetstrijd van dit semester.
daar stond ik dan midden in de grooten hal. overal op zoek naar roos. 'is er ieds mis jufrouw willems?' zij een stem achter me. ik draaide me vliegens vlug om het was profer anderling. 'eu.. ik.. roos wemel. ik kan haar nergens vinden' stamelde ik. 'dat is raar. ik zal alle spoken en schilderijen vraagen naar haar uit te kijken. en het dan zo snel mogelijk aan mij te melden.'
'dank u wel professer'
'maar ik heb nu een vergadering dus ik moet gaan, ik zie je nog wel' en de profer liep weg.

later in bed was ik me maar aan het bedenken waar roos nou kon zijn. ze is al meer dan een week weg. en niemand die haar mist. met wat muziek uit mijn mp3 speller val ik eindelijk in slaap.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.