FanFic.nl

Barbenusa Into Darkness! [Star Trek Into Darkness Fanfic]

Verveling in de cel

"Had je het nou over de torpedo's?" vroeg Barbenusa toen Kirk uit het zicht verdwenen was. Khan knikte. "Ze zullen er snel genoeg achter komen waarom die torpedo's niet afgevuurd mogen worden." Met een tevreden blik in zijn ogen ging hij weer op het bankje zitten. "Zodra ze de waarheid onder ogen hebben gezien zal ik mijn ware identiteit onthullen." Barbenusa knikt langzaam. "Oké.. M-maar ga je ze nou nog vertellen dat je me niet kent? Ik wil graag terug naar aarde." Khan keek even voor zich uit.

"Ik heb een veel beter plan. Als deze mensen je vrij laten, gaan ze je alleen nog maar meer vragen over die vogel, dat is zeker. Als je op aarde wil komen zonder nog meer last te hebben van Kirk en zijn crew, laat het dan maar gewoon over je heen komen." Barbenusa begreep het niet helemaal, maar toen knikte ze. Dingen over je heen laten komen, dat was één van haar beste vaardigheden.
---
Barbenusa was een beetje aan het nadenken terwijl Khan op het bankje was gaan liggen. Ze begon wel een beetje gewend te raken aan deze psychopaat. Hij was in elk geval erg slim, net als Sherlock. Ze snapte alleen nog niet wat zijn plan nou eigenlijk was, en wat die torpedo's er nou mee te maken hadden. Khan had zijn ogen dicht en leek te slapen. Barbenusa vroeg zich af hoe laat het was. Als ze weer terug op aarde komt was de kans groot dat haar hele ritme van eten en slapen door de war was. Ze begon een beetje te neuriën. Het sloeg echt totaal nergens op. Waarom was ze hier eigenlijk? Verveeld begon ze in zichzelf te zingen. "In the middle of the earth, in the land of the Shire lives a brave little Hobbit who we all admire--"

Khan opende opeens zijn ogen en keek geïrriteerd in haar richting. "Kun je daar mee ophouden?" vroeg hij. Barbenusa zuchtte diep.

"Sorry.. Maar ik heb geen flikker te doen.."

Khan ging zuchtend rechtop zitten. "Best, dan gaan we een spelletje doen. Ik zie ik zie wat jij niet ziet en de kleur is.." Barbenusa keek verbaasd op en Khan keek een beetje rond door de ruimte.

"Rood," zei hij toen. Barbenusa keek hem nog steeds wazig aan toen Khan haar onderzoekend aankeek. "Je kent dat spel toch wel, of niet?" Barbenusa werd wakker uit haar gedachtes. "Oh, ja natuurlijk," zei ze snel.

Een spel? Dat kwam onverwachts. Barbenusa keek door de ruimte op zoek naar iets roods.

"Heh, dat is niet zo moeilijk," zei ze. "Het shirt van dat rood-shirtige mens!" Khan grinnikte. "Fout," zei hij geamuseerd. Barbenusa keek hem verward aan waarna ze verder zocht door de ruimte. Er was weinig kleur in de kamer dus je zou denken dat de kleur rood makkelijk te vinden was..

"Oh!!" zei ze. "Dat rode lampje achterin de cel!"

Khan knikte. "Inderdaad. Oké, nu jij." Barbenusa keek om zich heen. "Ik zie ik zie wat jij niet ziet en de kleur is.. Wit."

Khan sloeg zijn handen tegen zijn gezicht. "Dat is niet eerlijk.. Bijna alles hier is wit.." Barbenusa haalde haar schouders op. "Het is niet tegen de regels." Khan zuchtte diep. "Best. Ben je er klaar voor?" Barbenusa keek hem vragend aan. "Uh, waarvoor?" Opeens begon hij alle witte voorwerpen op te noemen in de kamer.

"Muur! Paal! Tafel! Vloer! Plafond!"

Barbenusa zwaaide als teken dat hij moest stoppen. "Wacht es even, niet zo snel! Iets langzamer." Khan noemde de voorwerpen langzaam op.

"Muur."

"Nee."

"Paal."

"Nee."

"Tafel."

"Nee."

"Vloer."

"Nee."

En zo ging het nog een poosje door totdat Khan zowat alle witte voorwerpen in de kamer had opgenoemd. Hij keek om zich heen. "Maar er is niks anders dat wit is!" Barbenusa was inmiddels gaan liggen. "Jawel," zei ze. "Je moet beter kijken." Khan keek zuchtend door de ruimte en noemde nog wat dingen op. "Allemaal niet," zei Barbenusa. Khan snapte er helemaal niets meer van.

"Goed! Ik geef het op." Barbenusa ging grijnzend overeind zitten.

"Wil je weten wat het was?"

"Graag."

"Je oogwit!"

Khan sloeg zichzelf tegen zijn hoofd. "Dat is echt gemeen!" "Maar niet tegen de regels." "Oh, regels." Hij schudde zijn hoofd en keek toen op. "Ah, ze zijn er over een minuut."

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.