FanFic.nl

Tez's Life in Storybrooke

Blijft de Savior of niet?

Het is al een beetje donker als Tez aankomt bij Mary Margarets huis. Binnen zit Mary een met een lap stof aan haar bureau te naaien. Tez kijkt op.
"Ik wist niet dat je dat kon," zegt ze.
Mary Margaret knikt.
"Ik doe het zo af en toe."
Tez loopt een beetje rond door de kamer.
"Nog iets bijzonders gebeurd?"
Mary haalt haar schouders op.
"Niet dat ik weet. Oh, het is gelukt Emma vrij te krijgen via borgtocht."
Tez glimlacht.
"Dat is mooi," zegt ze.

Opeens gaat de bel. Mary Margaret staat op van haar naaiwerk en opent snel de deur. Het is Emma.
"Hoi," begint Emma. "Ik uh, kom je bedanken en.. Hier is de borg."
Ze geeft Mary een envelop met geld. Even is het stil en Mary kijkt haar vragend aan.
"Je ziet eruit alsof je wil praten."

Emma en Mary Margaret zitten in de keuken aan een tafel terwijl Tez in de woonkamer een beetje op de bank ligt te sudderen. Ze volgt het gesprek van Emma en Mary zo goed mogelijk.
"Toen je me vrijkreeg.. Zei je dat je me vertrouwde," begint Emma dan. "Waarom?"
"Nou, het is echt vreemd, maar.." antwoord Mary. "Toen je hier kwam had ik het vreemdste gevoel alsof we elkaar al eerder ontmoet hebben."
Tez hart begint wat sneller te kloppen.
"Zo waar als wat.." fluistert ze zacht.
Emma en Mary horen haar gelukkig niet.
"Ik weet dat het gek is," zegt Mary Margaret.
"Ik begin mijn defintie van 'gek' te herevalueren hier.." reageert Emma.
Mary neemt een slok van haar koffie.
"Voor wat het waard is, denk ik dat je onschuldig bent."
"Onschuldig van het inbreken of gewoon in het algemeen?"
"Waar je je beter door voelt."
Ze lachen beide. Tez ziet de lol er niet van in maar glimlacht toch. Emma en Mary-- nee, Snow, hebben elkaar gevonden. En het is overduidelijk dat Snow haar moeder is, ondanks dat ze eruit zien alsof ze dezelfde leeftijd hebben.

"Het maakt me niet zo veel uit wat mensen denken dat ik gedaan heb," gaat Emma verder en ze haalt diep adem. "Ik ga weg uit dit dorp."
Tez verslikt zich in haar eigen speeksel en gaat hevig hoestend rechtop zitten. Emma en Mary kijken verschrikt de kamer in.
"S-sorry!!" zegt Tez onder het hoesten door.
Emma kijkt verbaasd naar Mary.
"Uh, nou, in ieder geval.. Bedankt voor alles, maar ik denk dat dit het beste is. Als ik blijf, krijgt Henry alleen nog maar meer pijn.."
Tez doet haar mond open en wil zich met het gesprek bemoeien maar ze kan zich nog net inhouden.
"En als je vertrekt?" antwoordt Mary met een serieuze blik.
Emma kijkt haar even aan.
"Ik denk dat het feit dat je wilt vertrekken.. Is waarom je moet blijven. Je maakt je zorgen om hem."
Emma kijkt peinzend voor zich uit. Tez krijgt alweer meer hoop.
"Wie beschermt Henry als jij het niet doet?"
Emma kijkt haar aan en zucht diep.
"Weet je Mary Margaret.. Ik denk dat je gelijk hebt. Ik.."
Ze kijkt op. "Ik moet naar Dr. Hopper."
Mary glimlacht tevreden terwijl Emma opstaat en haar jas pakt.
"Bedankt voor de koffie, maar ik moet nu snel naar mijn zoon."
Tez kijkt Mary Margaret met een vrolijke blik aan als Emma de deur uit gaat.

"Goed hoor, Mary Margaret," zegt Tez. "Henry zal blij zijn."
Mary knikt.
"Het is het beste voor hem als zijn echte moeder bij hem blijft."
En het beste voor jou als je dochter bij je blijft.. denkt Tez. Het is even stil.
"Vind je niet dat Regina een beetje idioot is, Mary Margaret?"
Mary kijkt haar verontwaardigd aan.
"Nee, natuurlijk niet! Ze is een beetje.. Apart."
Tez rolt met haar ogen. Je weet zelf ook wel dat je haar haat, denkt Tez bij zichzelf.
"Apart is lichtelijk uitgedrukt," zucht Tez.
Mary schudt haar hoofd. "Iedereen heeft zijn goede en zijn slechte--"
"Ja, ja, best," onderbreekt Tez haar. "Toch betwijfel ik dat. Ooit gehoord van zoiets als 'het pure kwaad'?"
Mary Margaret geeft hier geen antwoord op en begint de spullen op te ruimen.

Tez kijkt zuchtend voor zich uit en pakt het deken van de tafel voor haar. Ze drukt het tegen haar neus aan en ademt diep in zodat ze de geur bijna kan proeven. Op dat moment flitst er iets door haar hoofd en ze hoort een bekende stem.

"Teresa.."

Reacties: