FanFic.nl

You and me

Deel 12

Een paar dagen later; the jonas brothers zijn druk bezig met hun tour.
Door de ogen van Joe: Het was moeilijk geweest om Nora achter te laten op de luchthaven, maar we konden dit nu eenmaal niet veranderen. Ik probeerde nu gewoon het beste van de tour te maken en was al aan het aftellen naar de dag dat ik mijn schat weer zag. We waren nu in Frankrijk en zouden morgen vertrekken naar Italië. Mijn gsm trilde. “Hej, hoe gaat het daar? Hier is het maar saai zonder jou hoor:p Ik mis je echt wel…maarja we kijken positief over 3 weken zie ik je weer xx hvj”� Ik stuurde meteen terug: Ja, alles hier cava maar kmis je ook. Mijn bed voelde vannacht veel te koud en mijn wekker was belange niet zo’n goed wekmiddel in vergelijking met jou kusjes. Ly xxxx”� we smsten nog wat, tot Nick mijn aandacht trok. “Wat zijn jullie asociaal vandaag!”� gilde hij door de kamer. We waren in de kleedkamer en over een uurtje begon ons concert. Ik keek hem verbaasd aan en dan naar Kevin die ook druk in de weer was met zijn gsm. “Hee, naar wie sms’t Kevin?”� vroeg ik aan mijn jongere broer. Nick haalde even zijn schouders op. Kevin had nog steeds niet door dat het over hem ging. Nick keek me aan en ik zag dat we hetzelfde dachten. We schoten uit de zetel en vlogen op Kevin. Ik trok zijn handen weg zodat Nick makkelijk de gsm kon vastgrijpen. “hej, lang geleden ik heb je gemist xx Lies.”� Las Nick luidop voor. “Lies, Lies van Nora?”� vroeg ik. “Mag een mens al geen privacy meer hebben?”� schreeuwde Kevin verontwaardigd. “Nee, niet als hij bijna 24 op 24 samen is met zijn broers aan wie hij alles vertelt.”� Antwoordde ik hem. Ik had gelijk, we waren niet alleen broers maar ook beste vrienden en vertelden elkaar normaal gezien alles. “Komaan, vertel.”� Zei Nick.
Door de ogen van Kevin: Nu had ik even rust gehad, was die al weer voorbij. Zodra mijn broers opgemerkt hadden dat ik ook aan het smssen was, moesten ze natuurlijk weten naar wie. “Lies, Lies van Nora?”� vroeg Joe. Ik zei niets, maar ja het was naar Lies van Nora. Ik was niet meteen overdonderd geweest toen ik haar zag, maar na die avond en nacht had ik het gevoel dat ik haar al heel wat beter kende. We hadden samen naar de films gekeken en ze was op mijn schouder in slaap gevallen wat me een goed gevoel gaf. ’s Morgens waren wij met z’n tweeën wakker voor al de rest en hadden we dus even met elkaar kunnen praten. Toen de meisjes door moesten hadden we nog snel nummers uitgewisseld en sindsdien sms’te ik al regelmatig met haar. Ik was niet verliefd ofzo, maar ik kon goed met haar praten en ze was een leuk meisje. “Komaan, vertel.”� Zei Nick. Ja ik kon er nu toch niet onderuit. “We zijn niet samen, als je dat zou denken.”� vertelde ik. Joe keek me aan met een het-zal-wel-blik, maar die negeerde ik. “We hebben gewoon wat zitten smssen sinds het slaapfeestje.”� Ging ik verder. “Maar ze stuurde lang geleden, ik heb je gemist”� zei Nick. “ja dat was gewoon omdat mijn laatste bericht van gisterenavond geleden was.”� zei ik een beetje geërgerd. Nu was het toch wel genoeg geweest. “Ah.”� “Weten jullie nu genoeg?”� vroeg ik. Joe aarzelde even, maar nam toch het woord. “Ja, tot nu toe wel, maar laat ons de stand van zaken weten, oké?”� ik knikte en richtte me terug op mijn gsm terwijl Nick en Joe weer gingen zitten.
Door de ogen van Nora: Wel, we waren weer 3 dagen verder en ik leefde nog steeds. Ik was dus nog niet dood van verdriet. Mijn huilbui op de luchthaven had wel goed gedaan. Even waren alle emoties naar buiten kunnen komen en dat had goed gedaan. Ik vulde nu mijn laatste vakantiedagen (ja, want over een dikke week moest ik weer naar school) met plezier maken met vriendinnen, spelen met mijn zusjes, films kijken,… gewoon met de dingen die ik leuk vond. Ik was zelfs al begonnen aan een 2de liedje wat ik vond dat redelijk goed was. Ik voelde mijn gsm trillen in mijn broekzak en wist dat het Joe was die een berichtje stuurde. “Kevin ziet lies wel zitten:p xx”� oké dat was kort en bondig. “Hihi, heeft hij dat gezegd? Xx”�stuurde ik snel terug. “;Niet met zoveel woorden, maar toch:p x”� Ik had het al kunnen denken, Joe ging ervan uit dat Kevin Lies zag zitten. Maar het bleef wel leuk, hierover moest ik Lies uitvragen. Ik vertelde Joe nog dat ik eens bij Lies zou polsen en vertrok iets later naar Lies.
Bij Lies: “Dus je ziet hem zitten?”� vroeg ik opgewonden. We zaten op Lies’ kamer gezellig te babbelen over het smsje dat ik daarstraks had gekregen van Joe. “Nee, dat zeg ik niet. Ik bedoel gewoon dat we al een tijdje berichten naar elkaar sturen en dat ik dat leuk vind. Net zoals ik het leuk vond op je slaapfeestje.”� “Dus je ziet hem echt zitten?”� vroeg ik weer. Lies gaf me een speelde mep op mijn knie. “Ik vind hem gewoon leuk.”� Zei ze verlegen. “Zo verlegen vind ik dat toch niet. Ik voel het al hier komt iets moois uit!!”� lachte ik. “Misschien, maar we zien wel wat er komt.”� Antwoordde ze.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.