Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Divergent » cristina's eyes (tijdelijk gestopt) » 3

cristina's eyes (tijdelijk gestopt)

18 april 2014 - 15:40

381

0

299



3

als ik weer wakker wordt in de kamer heb ik een grijns van oor tot oor. ik kijk richting mark. 'is het goed als ik eerst de elektroden weghaal voor ik jou je uitslag vertel?' vraagt hij. het enige wat ik kan doen is knikken omdat ik bang ben dat ik ga gillen. als alle elektroden weg zijn zegt mark 'zo, christina, het was voor de simulatie al heel snel duidelijk dat jij in onverschrokkenheid past'. 'hoe werkt de simulatie eigenlijk?' denk ik hardop. 'wil je dat ik het uitleg?' ik knik. 'toen je begon kon je kiezen uit kaas en een mes. kaas stond voor vriendschap en het mes voor onverschrokkenheid. omdat jij voor het mes koos werd jij door de simulatie op het dak van de naaf geplaatst. als je had gezegd dat je niet wou springen en de simulatie kon dat bevestigen werdt je doorgestuurd naar een andere reeks die oprechtheid zou aanduiden, omdat dat niet gebeurt is en je dus van het dak ben gesprongen, ben je onverschrokken, meer weet ik er niet van het spijt me' zegt mark. 'geeft niet ik snap t nu ook' glimlach ik. ik sta op. 'moet ik weer naar de kantine?'. mark knikt. ik loop naar de deur. als ik bij de deurpost sta draai ik mij om. 'bedankt' zeg ik tegen mark. dan loop ik naar de kantine.


als door de intercom wordt gezegd dat we naar huis mogen sta ik op en loop ik naar buiten. ik blijf op het plein staan kijken hoe de onverschrokkenen in de trein springen. mijn toekomstige factie. als de trein weg is loop ik verder. ik heb de bus gemist. ik zucht. ik loop over het midden van de weg. de bussen rijden altijd loeihard langs de stoep dus hier is het veiliger. ik merk pas als ik in de straat ben waar ik loop dat ik de hele weg heb lopen huppelen. ik grinnik. ik loop naar binnen en plof op de bank. 'ey zussie, nagels lakken?' roept yara van boven. 'heb je dan een nieuw ontwerp?' roep ik terug. 'yup, kom je?' zegt ze. 'kom eraan!' roep ik. als ik de trap oploop voel ik een steek in mijn buik. als ik een factie overstap maak moet ik dit wel achterlaten.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.