Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » De Hongerspelen » The hungergames (Hele orginele titel jaja, sorry ik ben echt heel slecht in titels bedenken) » 2. De treinreis

The hungergames (Hele orginele titel jaja, sorry ik ben echt heel slecht in titels bedenken)

18 april 2014 - 11:13

308

0

205



2. De treinreis

Binnen in het gerechtsgebouw mogen we in de grote hal bezoek ontvangen. De deur blijft dicht en ik staar naar de foto’s die aan de muur hangen. Ik voel de ogen van Jamie in mijn rug prikken, maar ik heb geen zin om met hem te praten. Beide blijven we zwijgend rondkijken, om de beurt lopen we doelloos een rondje door de hal. Als Jamie weer gaat zitten sta ik zuchtend op.
‘Ze komen niet,’ zegt Jamie.
‘Weet ik.’ Antwoord ik nors als ik richting het raam loop. Het uitzicht is niet heel bijzonder, een lang uitgestrekt veld met overal bomen.
Er hangt een ongemakkelijk soort stilte in de kamer die Jamie met alles wat hij doet probeert te verbreken. Ik irriteer me er enorm aan maar toch zeg ik er niets van.

Als we al een hele tijd in de hal zitten en er allebei helemaal zeker van zijn dat er niemand meer komt om afscheid van ons te nemen worden we opgehaald. Twee mannen in witte pakken nemen ons mee naar buiten. Het is gaan miezeren en de kleine warme druppeltjes plakken aan mijn gezicht. We lopen over een smal paadje tussen de bomen door, in de verte kan je de contouren van de trein al zien.

In de trein is alles netjes en schoon, iedere coupe heeft zijn eigen functie. We krijgen samen met Mary ons avondeten. ‘Is er een kans dat we winnen?’ Vraagt Jamie.
Mary legt haar bestek neer en kijkt hem vol medelijden aan. Jamie staat op en loopt terug naar de coupe waar we vandaan komen. Zelf durf ik geen vragen te stellen en Mary en ik eten zwijgend verder.
De treinreis duurt lang, na het eten ben ik in het enorme grote bed gaan liggen. Het trillen van de trein maakt me slaperig en langzaam val ik in een diepe rusteloze slaap.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.