FanFic.nl

Nothings like it used to be

Bill

Faith POV :

We zijn hier nu 2 weken, en Mam is steeds vaker bij Matt. ik zit dus nu heel vaak bij Bill. Over een paar dagen word ik 13. Bill weet nu bijna alles over me. Zoals altijd, zitten we nu op zijn kamer. We zitten op zijn bed tv te kijken. De deur gaat open. Het is Mam. ik kijk haar verbaast aan. "ga je mee, we gaan eten". Ik knik, geef Bill een knuffel en ga met Mam mee. Matt eet ook mee. Ik kijk hem raar aan. hij heeft wel een beetje dezelfde neus als mij. "We gaan bij Matt wonen" zegt Mam blij. Ik kijk haar beteuterd aan. "maar ik wil hier niet weg". "Je hebt geen keus" zegt mam. Ik kijk haar aan en Ren weg. Onderweg zie ik Bill, maar toch ren ik door tot ik niet meer kan. Ik ga hijgend op een bankje zitten, en begin op het hout te slaan. Ik wil hier helemaal niet weg. Dan moet ik weer overnieuw beginnen. Ik zie Bill. Hij komt naast me zitten en sluit me in zijn armen. Ik huil. Bill streelt zachtjes door mijn haar. Als ik weer wat rustiger ben, ga ik rechtop zitten. "Vertel me eens wat er is?" vraagt Bill. "Mam wil bij Matt gaat wonen, maar dan moet ik weg van hier en dat wil ik niet" zeg ik in 1 adem en de tranen komen weer op. Bill neemt me weer in zijn armen. "Rustig maar" probeert hij me te troosten. "Waarom wil je niet weg?" vraagt hij. Ik klap dicht. Eigenlijk zou ik nu willen gillen dat k van hem hou. Maar aan de andere kant heb ik twijfels. Ik antwoord dus ook niet op die vraag en Bill lijkt dat helemaal niet erg te vinden. ik bedoel, hij is 18 en ik ben bijna 13. Ik vind het wel fijn, om zo in zijn armen te liggen. Bill staat op en neemt me mee naar huis. Hij belt aan en Mam doet open. Ze sluit me meteen in haar armen. "Ow liefje ik was zo ongerust". Ik knik. Bill gaat naar huis, en wij naar binnen. "We hebben besloten dat we samen hier blijven" zegt Matt. Ik vlieg hem in de armen, en daarna Mam. Ik kijk ze aan. "Ga het hem maar snel vertellen. Ik ren naar het huis van Bill. Simone doet open. Ze laat me door en ik ren meteen door naar Bills kamer. Hij zit op zijn bed. Er rolt een traan over zijn wang. ik spring op het bed en knuffel hem. "Wat is er?" vraag ik. "Niks" mompelt Bill zachtjes. "We blijven hier" gil ik bijna en ik spring op en neer op het bed. Hij kijkt blij en knuffelt me. Het is vandaag vrijdag, en Bill en ik houden een film avond. Ik mag bij hem blijven slapen. We liggen samen op bed. We kijken een of andere rare horror. Ik ga onder het bed liggen, omdat ik bang ben. Nog 2 dagen, dan ben ik jarig. "Faith, je kan er wel onder vandaan komen hoor" lacht Bill. Ik steek mijn hoofd onder het bed uit. Bills hoofd hang een centimeter van me vandaan. Hij kijkt me aan. Ik kijk terug. Snel sta ik op en ga weer naast Bill liggen. Ik ben gewoon bang, vanwege mijn verleden. Bill kijkt me aan. Ik durf niet terug te kijken. Hij zet de film op pauze. "Faith, er moeten nu toch wat dingen duidelijk worden..."

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.