FanFic.nl

Everything Changes >Afgerond<

14. Zayn first, Niall and then Louis.

Ik druk op de deurbel, de deurbel van Nialls huis. Hij opent de deur en kijkt verbaasd, wanneer hij mijn tranen ziet trekt hij me tegen zich aan. 'Kom binnen.' Fluistert hij in mijn oor en hij neemt me mee naar binnen. Hij wijst naar de bank en ik ga erop zitten. 'What's going on?' Vraagt hij terwijl hij langs me gaat zitten en een slok van zijn cola neemt. 'Zayn,' ik begin nog harder te huilen. 'Wat is er met Zayn? Heeft hij je iets gedaan?!' Roept Niall en ik knik. 'Vertel het baby, rustig.' Hij veegt met zijn duim de tranen weg. Ik glimlach naar hem. 'A-Ariana heeft he-het met Zayn ge-gedaan...' Stotter ik jankend. 'Je bedoelt Zayn heeft het met Ariana gedaan want Ariana kan dat niet want ze heeft geen... Oh, laat maar,' hij stopt wanneer ik hem boos aan kijk, 'wanneer dan en wanneer en hebben ze het veilig gedaan?' Hij grinnikt en ik geef hem een duwtje. 'Sorry, babe.' Zegt hij en hij pruilt. 'Nou, Zayn zei dat hij naar een interview ging maar hij ging naar een café en Ariana was daar dus ook en toen gingen ze het ergens doen. Dat kwam op het nieuws en toen hebben we een beetje gepraat en toen ben ik weggegaan.' Leg ik uit en Niall knikt begrijpend, hij trekt me weer tegen zich aan en ik giechel. 'En nu?' Vraagt Niall. 'Ik had beter voor jou kunnen kiezen...' Fluister ik. De bedoeling was dat Niall het niet hoorde maar hij heeft het gehoord. 'Echt?' Vraagt hij ongelovig en ik knik. 'M-maar, was je dan niet op Zayn?'
'Dat zeg ik toch niet? En nee, ik ben ook niet verliefd op jou maar ik had gewoon beter voor jou kunnen kiezen toen ik nog verliefd op je was.'
'Oh...'
'Hoezo, ben je nog op mij dan?'
Niall haalt zijn schouders op en ik kijk verbaasd. 'Niall, ben je nog op mij?' Herhaal ik en ik zie dat hij nadenkt, hij denkt lang na en ik zucht. 'Nialler!' Roep ik en hij grinnikt. 'Je zal me vast niet vergeven voor wat ik gedaan heb.' Hij laat me los en schuift een stukje op. 'Niall,' ik leg mijn hand op zijn schouder, 'ik vergeef je...' Ik zie dat Niall tranen in zijn ogen heeft, hij heeft er duidelijk spijt van. Niall kijkt me aan en schudt zijn hoofd. 'Ik vergeef het mezelf niet, nooit meer.'
'Niall, kijk me aan, het is niet jouw schuld.'
'Dat is het wel, Linn. Ik zoende je toch en ik deed je pijn. De wc-deur deed dat toch niet of wel?'
Ik grinnik en hij ook. 'Ik heb jou toch ook geschopt.' Niall knikt. 'Maar dat deed van binnen niet pijn, ofja op dat plekje wel...' Hij grinnikt weer, die jongen lacht toch overal om. Ik rol mijn ogen. 'Maar je bent dus weggegaan.' Zegt hij. 'Ja, maar daar hadden we het net nog niet over, beantwoord mijn vraag.' Zeg ik. Niall krabt op zijn hoofd en kijkt me aan. 'Ik was altijd al verliefd op je Linn, zelf toen ik je nog niet kende. Je bent veel leuker in het echt dan op tv of op een laptopscherm. Het voelt, alsof ik een fan van je ben. Ik wil met je trouwen, aanraken, zoenen en alles. Als het kon, zou ik ook nog gillen als ik je een knuffel geef.' Ik glimlach naar Niall, maar ik ben niet verliefd op hem. Ik kijk naar mijn voeten en durf Niall niet aan te kijken. 'Voel je nu niet rot, omdat je niet verliefd op mij bent.' Ik voel een warme hand op mijn schouder. 'Ik heb me altijd al rot gevoeld, eerst had ik voor jou gekozen en toen voor Zayn!' Ik sta op en pak mijn jas. 'Waar ga je heen?' Vraagt Niall. 'Weg, ik ga vanaf nu als zwerver door het leven.' Niall grinnikt en pakt mijn arm vast. 'Blijf hier.' Fluistert hij en ik schud mijn hoofd. 'Als ik hier blijf voel ik me te schuldig en dat maakt me niet vrolijker. Het is beter voor jou en voor mij, Nialler.' Hij zucht en laat me los. 'Ik ga je missen.' Ik glimlach en loop naar de deur, die ik vervolgens open. 'Ik jou ook.' Fluister ik als ik de deur heb gesloten.

Ik zit bij Starbucks, te wachten op mijn ijskoffie. Een vrouw brengt de ijskoffie naar me toe en ik knik dankbaar. 'Alsjeblieft, meisje.' Ze loopt weer terug. Ik scroll door mijn contacten, Austin nee. Mama, nee. Papa, nee. Louis, ja! Ik druk op Louis' naam.
'Hey, met Louis.'
'Hey Lou, met Linn.'
'Hee, Linn, what's up?'
'Problemen, met Zayn...'
'Aah, ik wilde je net bellen, ik had het nieuws gezien... Wat 'n asshole zeg. Maar dit gaat zo vaker, is niet de eerste keer.'
'Ja, ik uh...'
'Waar ben je en waar slaap je nu?'
'*giechel* Op straat.'
'Wat nee?!'
'Jawel, vanaf nu ben ik een zwerver.'
'Nee, ik kom je ophalen, waar ben je nu?'
'Starbucks, vlak bij dat hotel waar je nu bent.'
'Ik kom eraan, babe.'
Hij heeft opgehangen. Babe... Louis is zo lief. Al wijs ik hem af, het doet hem niks. Mijn telefoon trilt in mijn hand, Austin belt.
'Hey Austin.'
'Linn, waar ben je? Ik heb het nieuws gehoord.'
'Ierland.'
'Wat Ierland?!'
'Ja, ik ben vanaf Bradford naar Ierland gegaan.'
'Verdomme Linn! Kom terug naar New York, mam en pap en ik missen je.'
'Dat is lief maar nee.'
'Waarom niet?'
'Ik heb al iets gevonden, en ik wil niet terug naar jullie. Ik vind het veel fijner om alleen te wonen.'
'Linn, kom op. Ja weetje, het is je eigen keus. Succes in Ierland.'
Hij hangt op. Hij was duidelijk boos. Ik neem een slok van mijn ijskoffie en meteen gaat de deur open. 'Linn.' Louis' stem. Ik kijk naar Louis en hij glimlacht. 'Kom, we gaan.' Hij wijst naar zijn auto en ik neem mijn ijskoffie mee.

Reacties: