FanFic.nl

Life with Liam

O1

Als Ellis, samen met haar beste vriendinnetje Rosa, naar het concert gaat van One Direction gebeurt er iets waar ze 's nachts zelfs niet van had durven dromen.

-----------------------------------------------------------------------

Met een klap trok ik de deur achter me dicht, nog even snel nakijkend of ik mijn sleutels wel écht had.

'Ben je zo ver El?'

Mijn beste vriendinnetje, Rosa, zat al in de auto. Klaar om naar Amsterdam te gaan.

'Ja, ik heb alles! Ik kom er aan'

Snel liep ik naar haar auto toe en stapte in. Op het moment dat ik de deur dicht trok gaf ze gas en scheurde ze de straat uit.

De rit naar Amsterdam duurde een uurtje, wat mee viel. Rosa parkeerde haar auto bij het Olympisch stadion en we namen de tram naar de Dam. Op het gemakje nog even winkelen voor het concert begon.
Vanavond was het namelijk zo ver. Vanavond zouden we ein-de-lijk naar One Direction gaan. Het bleef een beetje bizar, dat gaven we zelf ook meteen toe. En daarom hadden we het maar aan niemand verteld. Misschien niet in de eerste plaats omdat we dan deze vijf heeerlijke jongens ook nog met onze andere vriendinnetjes moesten delen.

De échte reden waarom het zo bizar was dat we gingen. We voelden ons lichtelijk oud, Rosa vooral met haar 22 jaar. Met mijn 20 lentes vond ik het nog wel meevallen, maar toch hadden we het er maar niet over.

'Mien, ik moet écht een short hebben. Dat ding waar ik nu in slaap dat kan echt niet meer'

Ze lachte.

'Dat hoef je mij niet te vertellen'

'Bedankt Roos, bedankt'

Lachend zette we koers naar de Adidas winkel in de Kalverstraat. Een middagje winkelen én eten hadden we wel verdiend na de tentamenweken. Bovendien was geld verdienen bij de pizzeria heerlijk om te doen, maar het uitgeven bleef toch leuker.

'Wat vind je van deze?'

Ik hield een grijs herenshort omhoog, de stof was zacht en als ik het goed had gezien zou hij tot net over mijn knie vallen.

Rosa knikte.

'Ja leuk, pas hem anders even? Ik heb hier ook nog een paar heerlijk uitziende hoodies gevonden en die ga ik ook even passen. Doei'

Lachend verdween ze een van de pashokjes in, een stuk of 4 hoodies met zich meenemend.

Het rondje door de winkel had ik afgemaakt, maar verder had ik niet echt iets leuks gevonden wat ik de moeite waard vond om te passen.

Slenterend ging ik naar de pashokjes, waar er 1 bezet van was. Rosa was dus nog niet klaar. Uiteraard.

Snel trok ik mijn spijkerbroek uit, trok het short weer over mijn benen heen en bekeek mezelf in de spiegel. Hij zat perfect, de stof was heerlijk zacht en hij viel inderdaad tot net over mijn knieën.

Ik stapte het pashokje uit en rukte het pashokje naast me open.

'Roos, hoe vind je-'

Ongelovig knipperde ik twee keer met mijn ogen, maar de persoon in het pashokje was toch echt Rosa niet.

Shit. Heb ik weer, way to go Ellis.

'O my god. Sorry'

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.