FanFic.nl

Life with Liam

O7

Ik keek op, werd nog even verblind door mijn ogen en hoorde toen dezelfde vraag nogmaals.

'Too bad dat ik morgen huiswerkdag heb. Projecten roepen, helaas'

'Flauw Ellisje, dan moet ik maar alleen gaan zeker'

Rosa was ook neergeploft aan tafel, met haar eten.

'Hoezo alleen gaan? Ga je naar Parijs dan?'

Ze nam een hap van haar tagliatelle met champignonroomsaus.

'Dat is de planning ja. En jij moet mee'

'Ik zie je toch niet mevrouwtje, jij bent veel te druk met in een hotelkamer bivakkeren'

Ze schoot in de lach.

'Zegt mevrouw ik ben altijd op date'

Nu schoot ik ook in de lach.

Een kwartier later bracht Rosa haar bord naar de afwas, liep naar buiten en stak een sigaret op.

'Maar echt Ellis, ga mee'

Ik haalde mijn schouders op.

'Ja, dat zou ik best willen hoor. Maar ik moet dinsdag middag écht heel erg op school zijn en ik moet eigenlijk ook werken aan mijn projecten. Plus dat erbij komt dat ik eigenlijk niet even zomaar een ticket kan boeken. Student weet je wel'

'Wacht'

Rosa drukte me haar sigaret in mijn handen, trok gehaast de achterdeur open en ging de kleedkamer in. Weer een halve minuut later drukte ze me een blauwe enveloppe in mijn handen.

'Ik ga weer werken, maak zo maar open'

Ik knikte, pakte mijn glas drinken weer op en kwam tot de conclusie dat mijn favoriete tafel bezet was door klanten. Ik dronk mijn drinken op, gilde dat ik weg was en knuffelde Rosa nog even snel op haar weg naar de keuken.

'Niet té hard gillen straks, goed'

'Niet te zelfverzekerd zijn van een enveloppe Roosje'

'Fuck you'

Ik schoot in de lach.

'Ja, ik ook van jou. Zeg, tot van de week ergens?'

Ze knikte en liep terug het restaurant in.

Ik pakte mijn tas op, vond mijn jas tussen de andere jassen en zette koers naar de auto. Ik liet mezelf vallen op de stoel, pakte de blauwe enveloppe en opende hem. Verbaasd keek ik naar het witte papiertje met mijn naam er op. Ik wist maar al te goed wat dit was.

Een vliegticket.

Rotterdam - Parijs Charles de Gaulle, de vlucht ging over precies 5 uur. Dat werd snel inpakken vandaag.

Een kwartier later stond ik thuis, mijn moeder bij te praten over wat er afgelopen week gebeurd was en waar ik naartoe ging. Ik geloof niet dat ze heel enthousiast was, maar daar kon ik me ook wel iets bij voorstellen.

Twee uur later zat ik lachend met Rosa in haar blauwe auto, de rit naar Rotterdam duurde driekwartier. Hier aangekomen parkeerde we de auto en checkte in voor de vlucht.

'Ellis, Liam belt. Neem even op, wil je?'

'Nee Roos, neem zelf even op. Zeg maar dat ik er niet bij ben, goed?'

'Jij bent zó gemeen'

Ik knikte.

'Maar jij vind het wel leuk Roosje'

'Daar heb je dan weer gelijk in'

Rosa nam haar telefoon op, ik hoorde haar zeggen dat ik het echt niet zou redden in verband met school. Haar vlucht zou om half 12 landen. Binnen 2 minuten had ze weer opgehangen.

'Nooit geweten dat jij zo snel kon bellen'

'Kan ik ook niet'

Een half uur wachten later stapten we het vliegtuig in, wat vrij snel opsteeg en een uurtje later alweer landde in Parijs. Gelukkig voor ons hadden we geen ruimbagage bij en konden we zo doorlopen. We liepen de schuifdeuren door, vonden de uitgang en doken de parkeergarage in. Daar zou een auto staan die ons naar het hotel zou brengen waar de jongens sliepen.

Rosa spotte de taxi als eerste, we lieten onszelf op de zachte leren stoelen vallen en zagen het vliegveld achter ons kleiner worden. Ongeveer een kwartier later reden we Parijs in, de Eiffeltoren lachte ons toe.

Ik had altijd al een zwak gehad voor Parijs. Ik was er vroeger wel eens geweest, toen ik een jaar of 16 was. Helaas bleef het toen bij de Eiffeltoren van beneden bekijken.

De taxi stopte bij een hotel, hield de deur voor ons open en verdween toen weer. Giechelend liepen Rosa en ik naar de lift, stapte in en stapte op de 7e verdieping weer uit.

'Waar is het?'

'Je moet wel even fluisteren Ellisje, anders horen ze je al. En dat willen we natuurlijk niet'

Rosa wees naar een deur naast de deur waar ze voor bleef staan. Ik hoorde nog dat ze Liam's naam fluisterde en knikte. Ze verdween de kamer in, slaakte een hoog gilletje en toen werd de deur weer dichtgesmeten. Die had een leuke avond vanavond.

Ik aarzelde voor de hotelkamerdeur, haalde diep adem en duwde de hendel naar beneden. Te bizar voor woorden dat je hier gewoon naar binnen kon lopen trouwens.

'Honey, I'm home'

Ik hoorde een deur open gaan, links van me.

'Shut up Niall, no fun'

'De laatste keer dat ik mezelf in de spiegel bekeek zag ik er toch iets anders uit'

Liam stak zijn hoofd uit de badkamer, begon te glimlachen en trok me in zijn armen.

'He lieve Ellis, ik had de hoop al opgegeven'

'Ja, dat was stiekem ook wel een beetje de bedoeling. Dan zou je het leuker vinden als ik er wel was'

'Pestkop'

'Sorry'

Hij glimlachte en kuste me.
'Mag ik je verleiden bij me in bed te kruipen binnen nu en 10 minuten?'

Ik knikte.

'Ik heb zelfs een pyjama meegenomen!'

'Jammer, ik vond mijn shirt wel leuk bij je'

Ik glimlachte, vond het shirt waar ik de afgelopen paar nachten in had geslapen en begon mijn kleren uit te trekken.

'Ik ben nog even in de badkamer'

'Is voor mij niet nodig hoor'

'Das waar ja, geen schaamte'

Ik glimlachte, trok de rest van mijn kleren uit en stond uiteindelijk in mijn bh en string in de hotelkamer. Ik zag dat Liam nog steeds in de deuropening stond, trok het shirt over mijn hoofd aan en deed onder het shirt nog mijn bh uit. 10 Seconden later lag ik in het bed.

Liam kwam uit de deuropening, in alleen een handdoek, naar het bed toe. Hij ging op zijn knieën voor het bed zitten en pakte mijn handen vast.

'Wat ben je mooi'

Ik bloosde.

'He, krijg nou wat! Word je nou verlegen, lieve Ellis?'

'Misschien'

'Honey, i'm home'

Ik hoorde Liam grommen en schoot in de lach.

'Grapje zeker'

Hij schudde zijn hoofd.

'Li, waar ben je? Zit je weer op dat balkon van je met dat jaloersmakende ui- Hallo Ellis!'

'He Niall'

Liam was opgestaan en teruggelopen naar de badkamer, een minuut later kwam hij aangekleed de badkamer weer uit.

Niall omhelsde me, stelde me duizend vragen over wat ik hier nou deed en waarom ik in eerste instantie niet zou komen.

Lachend beantwoorde ik al zijn vragen, knuffelde hem terug en stapte het bed weer uit.

Niall voerde me mee naar het balkon, wat ik nog niet eerder gezien had omdat er gordijnen voor hingen.

Het uitzicht op het balkon was prachtig, de Eiffeltoren lag recht voor me. Ik genoot ervan, snoof de lucht op en genoot nog meer.

Een half uur later was Niall weer verdwenen naar zijn eigen kamer. Die jongen begon me steeds beter te liggen. Ik herkende in hem gewoon een doodnormale jongen die eigenlijk niets liever wilde dan in het gezelschap zijn van mensen die hij lief had.

Ik had de rode blouse van Liam nog over zijn shirt aangetrokken, ondanks dat het bijna zomer was was het nog redelijk koud buiten. Liam en ik deelde een sigaret, eigenlijk rookte hij een sigaret en nam ik af en toe een hijs van hem. Toen we in het bed belanden was het alweer half 2, deze levensstijl was eigenlijk helemaal niks voor mij.

'Nog even een foto maken voor de Eiffeltoren, goed?'

Liam knikte en ik sprong nog uit het bed, pakte mijn iPhone van het kastje en maakte een foto van de Eiffeltoren, met het balkonnetje ervoor. Ik opende Instagram en uploadde de foto, Paris baby! xoxo

Reacties:

1dforeverxmx zei op 27 mei 2014 - 16:59:
AAH, ik had verkeerd gegokt bij het vorige hoofdstuk!
Super leuk! Ik wil ook wel naar Parijs samen met Liam! Hihi.
X