FanFic.nl

our world

2 naomi

naomi pov;
Ik neem nog een duik in het water. Mijn broer kijkt van een afstandje naar me. Er verschijnt een lach om zijn mond. Nouja, hij is dan ook niet mijn echte broer. Hij is mijn stiefbroer, maar bleef bij ons wonen toen mijn stiefvader dood ging. Mijn echte vader is toen ik 1 was, met de noorderzon vertrokken. Ik ga weer kopje onder en kom bij de rand weer boven. Mijn blik gaat rechtstreeks in die van Richard. Hij neemt een aanloop en springt over mij heen het water in. Ik krijg het water volop in mijn gezicht. Zonder moeite duw ik mij op de kant. “Kan het niet wat minder”� mompel ik. Hij schudt zijn hoofd. De waterdruppeltjes springen uit zijn blonde lokken. Er schijnen sterretjes in zijn donkerbruine ogen. Ik krijg bijna het gevoel dat ik verdrink. Richard duwt zich naast me op de kant. Ik zucht en ga op een strandbed, naast de kant zitten. Ik scroll langs de lijst met muziek op mijn I-pod. “Lady Gaga, Alisha Dixon, Alain Clark, Pink, Lily Allen, Kan er niet iemand een leuker nummer uitbrengen.”� Mompel ik. Deze nummers zijn zo saai. Ik ben wel weer eens toe aan iets nieuws. En nee, zoiets als rock hoef ik niet. Ik hou het bij de top 50. En die is nu al te lang hetzelfde. Zuchtend sta ik op en loop naar binnen. Op mijn kamer zet ik de radio aan. Mijn favoriete zender Radio 538 springt aan. Ik zet hem zohard dat iedereen in het huis zou mee kunnen luisteren. Ik pak mijn Roze handdoek en droog mezelf af. Dan begin ik naar kleren te zoeken in mijn inloopkast. Ja het is ook niet niks, als je moeder een beroemd ontwerper is. Alleen sta ik daardoor nog niet genoeg in de spotlights. Ik trek een blauwspijkerbroekje uit de kast. Ja het is net groot genoeg om mijn billen mee te bedekken. Dan een shirt van mijn favo ontwerper. Mijn moeder had beloofd dat ik met de eerst volgende modeshow mee mocht. Misschien mag ik zelfs wel haar kleren showen. Met mijn 17 jaar en perfecte lichaam. Ik ga met mijn make-up voor de spiegel staan. Eerst oogschaduw, dan oogpotlood een beetje vervagen, dan eyeliner en als laatste mascara. Op mijn lippen smeer ik een dikke laag lipgloss. Ik tuit mijn lippen een keer en kom tot de conclusie dat ik er weer beeldig uitzie. Plots zie ik mijn mobiel trillen. Ik zet de muziek iets zachter en neem op. “Hallo met Naomi.”� “Hoi met Kaitlin, ik heb een probleem. En dat betreft jou ook, dus zou je willen komen.”� “Moet het echt nu”� “Ja”� “Oke, dan kom ik er wel aan.”� Ik leg boos neer. Wie denkt ze wel niet dat ze is. Vanavond zou er een of ander misschien nieuw model komen eten. Daarvoor moest ik echt wel op tijd thuis zijn. Of ik uit hun achterlijke club werd geschopt of niet. Het ging me er eigenlijk daar al helemaal niet om. Maar meer omdat ze zonder mij maar een zielige verschijning zouden zijn. En nou kan ik natuurlijk nog gaan fietsen ook. Ik zet mijn hoge hakken terug in de kast en pak een paar gympen. Mijn bruine dunne benen steken mooi af tegen mijn witte gympen. Ik geef mezelf nog een lach in de spiegel en ga op weg naar Kaitlin. Gelukkig is het niet zo ver fietsen.

Reacties: