Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » 5 Seconds Of Summer » Beside you - 5SOS » Hoofdstuk 9 POV Nikki

Beside you - 5SOS

14 aug 2014 - 12:09

889

0

181



Hoofdstuk 9 POV Nikki

Ondanks alles was de dag nog best wel leuk. Nadat ik alles had uitgepraat met Calum hadden we met zijn drieën Luke terug gepakt in het zwembad. Toen we terug kwamen zag ik Ashton met Kim zoenen. Echt als die twee niets krijgen dan weet ik het ook niet meer ze zijn zo leuk samen.

Omdat die weddenschap nog steeds aan de gang was zat ik wel de hele dag bij Michael. Maar hem zoenen doe ik niet meer. En Calum weet nu ook dat het allemaal niet echt is. Hij ziet er nu ook veel vrolijker uit. We hebben nog de hele middag bij het zwembad gezeten. Blijkbaar had luke zijn lesje nog niet geleerd. 'Waarom nemen jullie de meiden niet mee uit eten vanavond?' Zegt hij tegen Ashton en Michael. 'Ja is goed, willen jullie dat ook?' Vraagt Ashton. 'Ja gezellig.' Antwoord Kim meteen.

Drie uur later stonden we allebei voor de kast. Kim helemaal in paniek. Ze wist niet wat ze aan moest. Ze wou er goed uit zien voor Ashton. Ik had de beslissing al snel gemaakt. Ik deed mijn witte jurkje aan. Ja ik weet het een jurkje. De vorige keer dat ik er een droeg vond ik het niet eens zo erg.

Ook Kim heeft eindelijk een outfit bij elkaar. Ik krul mijn haar en dat van Kim. Omdat ze dat zelf niet kan en doe dan mijn make-up. Omdat ik al best vroeg klaar ben pak ik mijn telefoon er maar even bij. Ik heb mijn moeder al heel lang niet gesproken. Ik bel haar. Na ongeveer een kwartier word er op de deur geklopt. Ik doe snel mijn moeder de groetjes van Kim en hang dan op. Kim staat al bij de deur. Ze geeft Ashton een knuffel. Ik loop ook naar de deur toe en zie tot mijn verbazing niet Michael maar Calum staan.

'Uh.. Heey.' Zeg ik. Shit dit had ik echt niet verwacht. 'Hey, als je het goed vind neem ik je mee uit eten.' Zegt Calum. 'Ja leuk.' Zeg ik. Ik zie Ashton en Kim heel raar naar ons kijken. 'Wat?' Vraag ik.

'Oh.. Niets hoor.' Zegt Kim op de meest sarcastische toon ooit.

'Jaja, zeg nou maar.' Zeg ik. 'Nee er is echt niets.' Zegt Kim. En ze barst in lachen uit. En Ashton doet doodleuk mee. Ik kijk vragend naar Calum. Die lijkt er ook al niets van te snappen.

Ik haal mijn schouders op en besluit ze maar te laten. Calum pakt mijn hand vast en we lopen met tweeën naar beneden. Even later kwamen Kim en Ashton er ook aan. Ik weet niet wat die twee hebben gedaan maar ze zijn allebei knalrood.

'Klaar om te gaan?' Vraagt Calum. 'Ja.' Zegt Ashton.

'Oh trouwens, we gaan niet uit eten maar naar een pretpark die ook snachts geopend is, als jullie dat goed vinden dan.'

'Jaa dat lijkt me echt super leuk.' Roept Kim meteen. Die is helemaal verslaafd aan pretparken. Ik knik alleen maar.

Het is niet heel ver rijden. Hooguit een kwartiertje. Ik zat met Calum voorin. Hij reed. En Kim en Ashton zaten achterin te kleffen.

We kopen kaartjes en gaan naar binnen. Het is echt heel rustig. We kunnen overal meteen doorlopen. We lopen naar een achtbaan. Ik heb het niet zo met achtbanen. Maar de rest wilt er perse in dus ga ik maar mee.

Kim weet heel goed dat ik bang ben voor achtbanen. 'Nikki, het is echt niet eng hoor.' Blijft ze maar tegen me zeggen. 'Durf je niet?' Vraagt Calum me. 'Nee eigenlijk niet.' Zeg ik eerlijk.

'Ik ga naast je zitten.' Zegt Calum.

We gaan zitten en krijgen de beugels om ons heen. Shit. Nu kan ik dus niet meer terug. Calum pakt mijn hand vast en knijpt er zachtjes in. Dan schieten we vooruit en gaan we langzaam omhoog, ik krijg nu pas door dat deze achtbaan twee keer over de kop gaat en twee loopings heeft. Ik ga dit echt niet overleven hoor.

Met trillende benen sta ik weer op de grond. Het was tot mijn verbazing helemaal niet zo heel eng. Maar ik tril nog wel. Ik vond het eigenlijk wel leuk.

'Laten we nu in iets rustigs gaan. Anders overleef ik het niet.'

'Laten we in die uitkijk toren gaan dan.' Zegt Kim. Het is zo'n uitkijktoren die ook in de Efteling staat. Die rond is en dan langzaam omhoog gaat.

We lopen er naar toe en we zijn de enigste mensen die er in gaan. Het uitzicht is echt prachtig. Overal zijn lampjes. Kim en Ashton lopen naar de andere kant. Ik ga tegen het hek aan staan en geniet van het uitzicht. Dan voel ik opeens dat Calum van achter zijn armen om me heen slaat. Ik glimlach en leg mijn hoofd in zijn nek. Dit moment is echt perfect.

Dan hoor ik opeens Kim heel hard gillen. ' Nikki hij heeft me verkering gevraagd!' Roept Kim blij. Ze stopt als ze ons ziet staan. ' oh sorry.' Zegt ze. 'Geeft niet. Maar gefeliciteerd!' Zeg ik tegen haar. Ze loopt weer terug naar Ashton en ik draai me om naar Calum. Hij staart me aan. Ik word er echt verlegen van. 'Wat is er?' Vraag ik. 'Niets.' Zegt hij. Hij glimlacht naar me. Zo schattig. Ik smelt weg.

Dan komt hij dichterbij met zijn gezicht.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.