FanFic.nl

Flikken Maastricht: Daan zijn leven

Hoofdstuk 3

'Goeiemorgen Daan!', zegt Eva terwijl ze binnen komt lopen. 'Goeiemorgen Eva!', zegt Daan terwijl hij kijkt hoe Floris binnen komt lopen. Hoeben staat nog steeds achter Daan en ziet hoe Floris en Eva aan het bureau gaan zitten en aan de slag gaan met het proces verbaal die ze nog moesten uitwerken van gister. 'Heel goed jongens! Daan ik wil dat jij even wacht. Drink je koffie op en dan mag je je jas aantrekken', zegt Hoeben terwijl hij zijn koffie opdrinkt. 'Je gaan vandaag even een dagje meelopen met Marion zodat we kunnen zien wat je allemaal al van het politiewerk kent.' "Marion!', schreeuwt Hoeben door het kantoor heen. 'Jaa ik kom eraan! Moest even naar de wc', zegt Marion. 'Hallo Daan! Ik ben Marion Dreesden. Hoofdagent en wijkagent hier in Maastricht. Romeo is mijn partner maar je loopt vandaag met mij mee', zegt Marion vrolijk terwijl ze Daan een hand geeft. 'Zo genoeg gekletst. Jullie gaan vandaag even langs de groenteboer. Het schijnt dat er iemand een paar keer per dag hem bekogelt met zijn eigen fruit. Hij komt er maar niet achter wie het is', zegt Hoeben fronsend. 'Ik wil dat jullie uitzoeken wie het is en hem meenemen naar het bureau.', zegt Hoeben terwijl hij weer naar zijn kantoor loopt. 'Kom Daan, dan gaan we. Heb je je riem met spullen al om?', vraagt Marion terwijl ze naar Daan zijn broek kijkt. 'Oh die heb ik hier op het bureau liggen.', zegt Daan terwijl hij de riem met het pistool, handboeien en andere spullen omdoet.
Samen lopen ze naar de auto. “Al eens in een politieauto gereden?’, vraagt Marion. “Ja in Amerika wel eens. Maar nog niet hier. Mag ik?’, zegt Daan grijnzend. Ze rijden richting de Hubertusstraat waar de groenteboer zijn winkeltje heeft. Daan parkeert de auto langs de winkel en ze stappen uit. ‘Hallo, politie Maastricht. We hebben gehoord van een melding dat iemand fruit naar u gooit?’, zegt Marion terwijl ze de groenteboer een hand geeft die zich als Hans voorstelt. ‘Ja het is erg merkwaardig maar het is toch echt waar!’, zegt Hans. ‘Kunt u omschrijven wat er precies gebeurd?’, vraagt Daan terwijl hij zijn notitieboekje pakt. ‘Nou ik was de groente aan het sorteren. Kijken wat vies was en wat niet. Toen kreeg ik opeens een paprika naar mijn hoofd.’, ratelt Hans. ‘Dat is wel een beetje merkwaardig, vindt u niet?’, zegt Daan terwijl hij fronsend naar Hans en Marion kijkt. ‘Ja en het gekke is dat diegene die elke keer de paprika’s gooit, dat de paprika’s geen eens van mij zijn’, zegt Hans. ‘Hoe kunt u dat nou weer zien? Volgens mij hebben die paprika’s geen naamplaatjes’, zegt Daan. Marion grinnikt. Hans kijkt haar vernietigend aan. ‘Mijn paprika’s zijn veel mooier. Ze glanzen en zijn egaal van kleur. Deze paprika was niet mooi dieprood van kleur en hij had wat bobbels.’, zegt Hans terwijl hij een van zijn paprika’s laat zien. Daan schrijft alles op. ‘Wat moet hij toch met die informatie’ ,denkt Daan.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.