FanFic.nl

Marry me or die (Draco Malfoy)

Hoofdstuk 11

(Artemis pov)
Met een ongemakkelijk gevoel loop ik de Great Hall in. Alles is prachtig versiert met pompoenen, skeletten en honderden kaarsen. Deze laatste zorgden er voor dat het gemaskerde bal er nog mysterieuzer uitziet dan het op zich al is. "Ja, Assepoester. Vandaag kom jij je prins tegen." Lacht Mireille zachtjes. "We zijn hier op een Halloween gemaskerd bal, Mireille, niet in een sprookjes avontuur." Zeg ik nors. "Wow, wat is er met jou humeur aan de hand? Geniet er liever een beetje van. Je bent hier het mooiste meisje van het bal." Wanneer ze dat uitgesproken heeft zie ik plots het mooiste kostuum. Mijn mond valt open van verbazing. "Nee, dat is zij." Antwoord ik als ik van de eerste shock bekomen ben. Ze heeft een prachtige zwarte jurk aan. Haar zwarte masker was zo'n typisch ding uit Venetië alleen zag het er in deze zaal nogal eng uit. Meteen wandel ik er heen. "Wow, jij ziet er prachtig uit!" Complimenteer ik haar. Natuurlijk is mijn stem helemaal vervormt en weet ze totaal niet wie ik ben. "Jij ook." Antwoord ze. "Amai, vamp." Hoor ik dan roepen. Mireille komt naast me staan. Stomme stem hervormers, ik haatte mysterie. "Dankje. Ik heb deze jurk zelf gemaakt trouwens." In haar stem klinkt trotsheid door. "Mooi werk." Zegt Mireille bewonderend. " Dankje, trouwens jullie zijn toch Mireille en jij bent toch Artemis hé?" Vraagt ze dan plots. "Ja hoe weet jij dat?" Vragen we verbaasd. "Ik ben Hermione." Antwoord ze lachend. "WTF, sexy thing beneath." Zegt Mireille met een lach. Hermione lacht vrolijk met haar mee. Plots word ik meegetrokken in de mensen massa. Wanneer ik me probeer los te rukken merk ik dat iemand me wel heel stevig vast heeft. "Laat me los, schoft." Roep ik boos uit. "Ik wil één dans van je." Hoor ik bevelend zeggen. "Wel, dankje om het zo vriendelijk te vragen. Mijn antwoord luid nee!" Zeg ik en ik kan deze persoon wel een klap voor zijn kop geven. "Ik ga op mijn knieën zitten en zorg ervoor dat iedereen naar ons kijkt als je het niet doet. Maar ik zal eerst dit zeggen, alstublieft allerliefste schoonheid?" Lacht de jongen. "Oké, mij goed. Maar durf niet aan mijn kont te komen. Dan zorg ik ervoor dat je nooit meer een kont kan zien, begrepen?" Vraag ik hem nors. "Geen probleem." Zegt hij terug en ik hoor dat hij grinnikt. Hij legt zijn armen netjes om mijn middelen en samen beginnen we te dansen. Meteen heb ik er al spijt van, steeds trapt hij op mijn tenen. Ik vraag me ook wel eens af wie deze jongen eigenlijk is....

Reacties: