Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Let me Dance || TomKaulitz » 21 mei

Let me Dance || TomKaulitz

4 okt 2014 - 0:20

869

0

234



21 mei

“Waarom bellen ze je nou niet?” mopperde Evy, die tegenwoordig halve dagen op May haar kamer doorbracht.
“Ik weet het niet Eef, maar ik moet leren!” snauwde May, die het gezeur van haar zusje behoorlijk zat was. Over een paar dagen begonnen haar examens en het leren ging niet erg lekker.
“Zal ik je helpen?” vroeg ze en ze trok May's economieboek uit haar handen en bladerde het door. Op het moment dat ze een vraag wou gaan stellen, schelde May haar ringtone door de kamer en sloeg Evy een geschrokken gilletje. May pakte haar telefoon uit haar broekzak en zag dat het een onbekend nummer was. Snel drukte ze de luidspreker aan en nam op.
“Met May Becker.”
“Hey May, met Bill!” Opnieuw slaakte Evy een gilletje en kroop dichter tegen haar zus aan, terwijl May haar zusje woedend aankeek.
“Hay, alles goed?”
“Ja, prima! Heb je vanmiddag even tijd om de andere danseressen te ontmoeten?”
“Jahoor, waar en wanneer?” Bill noemde een plaats en tijd en hing vervolgens op.
“Mag ik mee, mag ik mee?” smeekte haar zusje en May schudde haar hoofd.
“Waarschijnlijk komen de jongens niet eens mee..” mopperde ze en stond vervolgens op. Doordat ze de afgelopen dagen vrij was om te leren, liep ze al dagen in haar pyjama en liep nu naar haar kast om een geschikte outfit te zoeken. Evy kwam snel bij haar staan en spitte door haar kast.
“Tom houd van korte rokjes..” mompelde ze, terwijl ze May's kast overhoop begon te halen.
“En ik niet. Daarbij is Tom jouw grote liefde, niet de mijne.” antwoordde ze, waarna ze zich tot op haar ondergoed uit begon te kleden. Vervolgens pakte ze haar baggy spijkerbroek en een simpel shirtje met het logo van Nirvana erop. Evy keek haar even afkeurend aan, maar besloot de moed toen op te geven en slenterde de gang op, om de rest van de dag in haar eigen kamer door te brengen. May was inmiddels achter haar kleine kaptafeltje gaan zitten en haalde een borstel door haar lange, blonde haren. Vervolgens pakte ze haar make-up en bracht een dun lijntje eye-liner bover haar ogen aan. Ze smeerde nog snel wat mascara op haar wimpers en slofte toen naar beneden. Ze hadden over minder dan een halfuur afgesproken in een restaurantje aan de andere kant van de stad. May wierp nog een laatste blik op haar spiegelbeeld, trok haar jas en tas van de kapstok en riep nog wat naar haar zusje. Snel stapte ze in haar afgetrapte vans en pakte haar helm van het dressoir dat de halve hal in beslag nam en liep naar de garage, waar haar oude Simson Schwalbe op haar stond te wachten. Op haar zestiende verjaardag had ze de brommer van haar ouders gekregen en sindsdien waren de twee onafscheidelijk, hoewel hij zo nu en dan zijn kuren had.

Tien minuten te laat stapte May het restaurantje binnen. Net nu had haar brommer geweigerd en na ruim twintig minuten had ze het ding eindelijk aan de praat gekregen. Ietwat zenuwachtig liep ze het restaurant binnen en keek aarzelend om zich heen. Ze zag de jongens inderdaad nergens zitten, maar helemaal achterin zaten wel drie meiden, die ook zoekend om zich heen keken. Aarzelend liep May op hen toe.
“Zijn jullie hier als danseressen van Tokio Hotel?”
“Ja! Eindelijk. Jij moet May zijn?” Een meisje met lang, zwart haar was opgesprongen en had May haar hand gegrepen. “Ik ben Noah!” De andere twee meiden waren inmiddels ook opgestaan om zich voor te stellen. Het meisje dat het dichtstbij stond had heel licht bruin haar dat in een stijle bobline over haar hoofd viel.
“Hallo May, ik ben Gaby!” stelde ze zich voor, waarna ze weer ging zitten en May zich voorover kon buigen naar het laatste meisje. Zij had rossig haar, dat tot op haar schouders kwam en haar huid was gesproet.
“En ik ben Nine.” stelde ze zich, iets minder enthousiast als de andere meiden voor. May liep naar de andere kant van de tafel en ging naast Noah zitten. Al snel raakten de meiden in gesprek over vanalles en nog wat.
“Wie van de vier vinden jullie het leukst?” vroeg Noah midden in een gesprek. Alle meiden keken haar vragend aan en ze haalde nonchalant haar schouders op. “Wat, anders krijgen we straks nog ruzie omdat we Bill allemaal leuk vinden.” De andere drie meiden schoten in de lach.
“Nou, ik heb duizend keer liever Georg dan Bill!” lachte Gaby. May trok even vragend haar wenkbrauw op.
“Waarom Georg, het enige wat hij de hele dag doet is op een holbewoner lijken?”
“Niet waar! Wie wil jij dan, laat me raden.. Tom!”
“Ik hoef ze geen van allen, niet echt mijn types..” grinikte May. Inmiddels keken Noah en Gaby vragend naar Nine, die een rode kleur op haar wangen kreeg.
“Ik weet niet, Gustav is volgens mij wel een schatje.” mompelde ze, waaruit de meiden duidelijk merkten dat ze hem leuk vond. Zij was de enige van hun vieren die altijd al naar Tokio Hotel luisterde. May uitgesloten, aangezien dat niet op vrijwillige basis was. De meiden bleven nog ruim een half uur kletsen, maar May besloot toch maar weer eens naar huis te gaan en haar economie boek te pakken. Anders werd het helemaal niets met haar diploma.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.