FanFic.nl

You're music world

I've missed you

Opschieten! Jemig ik heb nog maar twintig minuten en dan komen de jongens al.. Ik wierp gestresst een blik op de klok die tien over half twaalf aan gaf. Okay.. Alles even op een rijtje zetten.. Wat moest ik nog allemaal doen zodat ik er niet uit zag als een kaalgevretenvogelverschrikker?! Te veel.. '' Bzz Bzz... '' Het zoemende geluid van mijn mobiel haalde mij uit mijn gedachten. Andy. Zoals ik al dacht. Ik las het bericht en bij elke zin werd mijn glimlach breder.
'' Ik hou steeds meer van je zoals je bent.
Er is niemand die jou beter kent.
Ik zou willen dat ik altijd bij je zou kunnen zijn.
Als jou moet missen doet dat me pijn..
Voor jou zou ik alles wel op willen geven,
Ik blijf bij je mijn hele leven. ''
Dromerig bleef ik naar het schermpje van mijn mobiel kijken. Totdat ik me realiseerde dat ik helemaal geen tijd had om te dromen! Ik stuurde snel een lief berichtje trug en begon me klaar te maken. Je zou misschien denken dat ik een één of andere diva ben die er perfect uit wil zien voor haar vriendje, maar dat is absoluut niet waar. Het enige wat ik wil, is er beter uitzien dan al die fans van hem.. En nee, jaloers ben ik ook niet! Ik weet wel dat hij als hij niet van mij hielt, mij niet zulke lieve berichtjes zou sturen, maar toch voelt het verkeerd als je vriendje duizenden andere aanbidders heeft. Ik weet dat ik ermee moet leren leven en hem moet vertrouwen... Zuchtend wierp ik voor de tweede keer een blik op de klok. Weer tien minuten voorbij... Ik trok de koelkast open om te kijken of ik nog genoeg lekkere dingen had. En héél belangrijk ding dat je in huis moet hebben als je weet dat de jongens komen : Bier. Als je aan ze vroeg wat ze wouden drinken, was het negen wan de tien keer bier. Dus ook daarop was ik voorbereid. Ik spoot nog een lekker ruikend luchtje in mijn nek. Ik weet nog goed dat Andy mij vertelde dat ik lekker rook nadat wij onze eerste en gelijk onze enige ruzie gehad hadden. Sindsdien had ik nooit meer een ander luchtje gekocht. Ik plofde op de bank neer en ging het lijstje in mijn hoofd na. Als ik niets vergeten was, was ik eindelijk klaar. Ik kreeg het warm van binnen als ik aan Andy dacht. Eindelijk zag ik hem weer, Tijdens zijn tour miste ik hem vreselijk. Ik zal je dan meteen mijn meest genante geheim verklappen. Als hij er niet is, zoek ik gewoon een filmpje op op youtube en doe alsof hij hier dan in het echt is. Een keer was het zelfs zo erg dat ik het beeldscherm van mijn computer kuste, en mijn beste vriendin vroeg hoe het kwam dat er een lippenstiftkusje op mijn beeldscherm van de computer zat. Maar nu, nee over vijf minuten, zal ik hem eindelijk weer zien.

Reacties: