Hoofdcategorieën
Home » Overige » StandAlones. » *He is the one.
StandAlones.
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
28 mei 2009 - 17:05
Aantal woorden:
712
Aantal reacties:
0
Aantal keer gelezen:
142
*He is the one.
Nobody really knows wath love is, not even me. The only thing I know and I really believe in is that he love me and that he is the one.
Ik verlang naar je elke dag meer en meer, elke dag word het steeds moeilijker om op je te wachten, maar ik zal altijd op je wachten ook al doet het me pijn om niet bij jouw te zijn, samen met jouw. Ik wil weer het zelfde voelen als een jaar en drie maanden geleden, voelen hoe je mijn hand streelde, hoe je me op mijn gemakt stelde, ik wil mijn hart weer voelen te keer gaan telkens als je me omhelst, liefdevol omhelst. Ik wil die schattige lach van je weer zien, die lach dat ik me zo goed kan inbeelden. Die lach die me op hol doet slaan, die lach die me doet denken aan vroeger. Jij bent verder gegaan, dat heb ik ook geprobeerd maar telkens als ik iemand ontmoete die me weer gelukkig maakte, was er iets in me dat me automatisch deed stoppen alsof je me in bedwang had, alsof ik alleen van jouw was en zo kon ik nooit van iemand anders houden als van jouw.
Sinds die dag wist ik dat ik nooit niet van je zal houden ik zou het altijd doen en stiekem hoopte ik dat je weer tegen me zou praten, me weer zou vast nemen, stiekem hoopte ik op een nieuwe start, alsof het nooit niet goed was geweest. Ik droomde van je, hoe je me aanraakte, hoe je me liefdevol aankeek en telkens weer was het verlangen er om je te nemen, het is alsof je een drug was voor me en ik er nooit meer af zou van kicken. Ik zou miljoenen hebben betaald om weer bij jouw te zijn, om mijn hart terug te krijgen, mijn hart dat ik jouw gegeven had, maar dat je nooit terug gegeven hebt. Ik heb geprobeerd je te vergeten en vooral toen die dag dat ik te weten kwam dat je een ander had, dat was de dag waarop ik wist dat het voorbij was, de dag dat ik wist dat mijn hart nooit meer zou terug komen, je zal het altijd in bezit hebben, ik vond je egoïstisch, jij had drie harten en ik had er geen, je moest de mijne terug geven, maar dat deed je nooit.
Het was over, gedaan, zonder hart was ik niemand meer, gewoon een gestalte met wat vlees aan. En toen was er plots weer hoop, they broke up. Verbaasd als ik was toen ik het te horen kreeg, verbaasd als ik was als ik me weer gelukkig voelde net zoals het jaar ervoor, het was weer terug, jij was weer terug en ik kon weer gaan hopen, hopen dat het goed kwam, nog steeds hopen op dat nieuwe begin dat ik me bleef toe spreken. Toen ze me wouden koppelen aan jouw beste vriend was ik in de war, ik wist niet wat doen, jouw beste vriend vond mij leuk, wou wat met me hebben, maar jouw beste vriend had geen benul van ons verleden, ons verleden dat ik nooit los zou kunnen laten. Ik probeerde me te concentreren, hij was leuk, lief en gevoelig, maar hij was niets vergeleken met jouw, jij bent de enigste die me warm en koud kan laten voelen op het zelfde moment, de enigste die mijn hart waardig is om te bezitten. Zo ik zei je beste vriend dat hij het op een ander moest wagen want met bij mij had hij geen schijn van kans, someone else has already taken my heart.
Nu zit ik hier te wachten tot als je me iets stuurt, een signaal eender wat, deze nacht heb ik me bloot gelegd voor je, je moet me alleen maar grijpen, maar ik kon toch ook niet verwachten dat het plots zou komen. A part of my heart is still with an other girl, dat zei je, dus ik moet wachten, ik zal wachten tot als je hart geheeld is en tot die dag zal ik naar je verlangen, zal ik voor niemand anders iets voelen dan voor jouw, ik zal blijven hopen op dat nieuwe begin, ik zal blijven zien hoe je me mee naar buiten nam en toen ik uithuilde op je schouder, tot die dag zal ik op je wachten en ik weet dat het, het wachten waard zal zijn.
Because he is the one.
-S.Envy.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.