FanFic.nl

Piet Kaaskoning Boek I: The Baconing

Narwhal Spacus

De bel ging (walvissenzang hier). Dat was vast Piet Snorremans. Narwhal keek op de klok. Het was pas vijf uur, Piet was vroeg, maar ja, het leek alsof de dokter nog geen slaapplek had, het zou niet zijn alsof hij ergens anders heen kon. Hij deed zijn boek: Hoe ga ik om met alienkabouters voor dummies weer in de kast en zwom door de lucht naar de voordeur. Daar was de dokter dan, zijn zeer kleine gedaante, zijn punthoed en zijn afleidende snor. Beharing was niet gebruikelijk in Walvis-Society, dus Narwhal vroeg zich af hoe hij er met gezichtbeharing uit zou zien, misschien wel oud of wat dik. Ze vlogen samen naar de dinerkamer waar de onderdanen het voedsel al klaar hadden staan. Ze gingen zitten aan de uiteinden van de 100-meter lange tafel. Omdat ze zo ver van elkaar zaten moesten ze schreeuwen. Uiteindelijk bedacht een van zijn onderdanen om luidsprekers te gebruiken. Narwhal zei door de luidspreker: ‘Laten we eerst bidden tot Kraken onze overlord.
“Onze Overlord die in de zeeën zijt, uw naam worde geheiligd; uw Keizerrijk kome; uw wil geschiede, gelijk in de zeeeën alzo ook op in de ruimte. Geef ons heden ons dagelijkse zalmplankton; en vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven niet onze schuldenaren; en leid ons niet in verzoeking, maar geef ons gerechtigheid. Want Uwer is het Keizerrijk en de kracht en de gerechtigheid in der eeuwigheid. Zie over ons in de golven van de tijd, in de zeeën van ons innerlijk gevecht, en de vloed van gerechtigheid. Splash.”

Piet at een stukje van het zalmplankton en besefte dat het nog rauw was en riep een van de onderdanen: ‘Komme jij now merde here! Disse slamplaknot are noche ruwe.’ Waarop de onderdaan antwoorde: ‘Dit is hoe de overlord het wil dat we deze zalmplankton nuttigen en wij twijfelen niet aan onze heer en meester’. Heel duidelijk vond Narwhal het ook niet zo lekker maar hij at het toch maar op, maar dacht bij zichzelf: ‘Ik zal snel het valse geloof opzijzetten en het ECHTE geloof op laten brengen, niet Kraken de God van de gerechtigheid, maar KRAKEN, de vernietiger van planeten’ ‘MUHAHAHAHAHAHA!’ ‘Ist dere somedinges funny?’ vroeg Piet. ‘Nee niks, oorlogszaken’ zei Narwhal ‘laten we het dessert opeten: garnalencocktails.’ Dat vond Piet wel lekker. Daarna vroeg Piet: ‘Soweh du it non erg vondest that mich bij yuu can slaapé.’ Narwhal deed zijn mond open terwijl hij dit deed viel er een stuk zalmplanktonstampotdrap uit zijn mond Hij ving het op met zn vin en schoof het onder het tafelkleed. Toen pas sprak hij: ‘Daar versta ik dus geen zak van.’ Een van de bediende liep naar Narwhal toe en vertaalde wat Piet zei: ‘Hij zou graag bij u in het waterbed willen liggen omdat hij een gaykabouter is’ ‘Is dat waar Piet?’ Narwhals stem klonk schor en zijn ogen waren gespleten. ‘NEIN, me wanna overnighter bich tu vonnacht.’ De bediende ging verder, ‘Hij zegt dat graag wil overnachten vannacht omdat u zo’n mooie rugvin heeft en totaal niet omdat hij een zwerver is.’ ´Bedankt voor het compliment Meneer Snorremans´ maar helaas heb maar 1 bed en ik deel mijn slaapkamer niet met andere wezens buiten narwhals natuurlijk. Je kunt wel op de grond slapen samen met de onderdanen.´ Piet bereidde zich voor om zijn mening te uitten, de mening die voor iedereen van belang was die zowel hier als op aarde telde, hij zei met een zware stem: ‘K’

10 uur later

Piet liep weg van de Octupusvilla, zijn zakken vol met geld (500 INK waard) en zijn tas gevuld met snacks. Zo kon hij de dag wel aan. Hij ging op zoek naar een wapenwinkel en vond er een een paar straten verderop. Het heette: ‘Wales Weapon Webshop’ Hij zag allerlei rare wapens die hij nog nooit had gezien. Hij pakte er een paar en liep naar de kassa. ‘Dat is dan 500 INK alstublieft’ Piet keek in zijn broekzak en vond een badeendje. Hij gaf het aan de winkelier, die het aannam en zei: ‘Prettig zaken te doen’ Hij moest ergens ontbijten. Dus hij ging naar de bed and breakfast ‘Shady Business’. Voor een goed ontbijt heb je natuurlijk een goed belans tussen de voedselschijven. Dus hij kocht een saucijzenbroodje, een bak vleesbaklava, gefrituurde varkensspek en een mok met 70% puur bier. Hij nam een hap van zijn eten, ‘aaaah, lekker, de schijf van vier, zoet, zout, vet en bier’. Hij liep verder door de straten en zag steeds meer wanted-posters van hem opgehangen worden dus hij besloot te schuilen tot de avond viel.

Wat moet je doen als je je verveeld, dat is de vraag. Piet besloot in de krant te kijken bij het katern: ‘Wat te doen als je je verveeld’. Daarin stond bij nummer 10: lees de krant 9: pest een zwerver 8: koop random wapens 7: op zoek gaan naar de raarste voorbijzwemmende walvis 6: je vinnen eraf snijden en van een gebouw afzwemmen 5: voorbijgangers aanspreken met het Overlord gebed 4: bidden bij alle tempels in de stad 3: ga op internet kijken op de site ‘100 dingen om te doen als je je verveeld’ en ga ze doen 2: stiekem spullen stelen terwijl de eigenaar toekijkt 1: zoek een vaste baan
Piet was altijd al een trendzetter dus hij koos voor langs te gaan bij de tempels en onderweg zwervers te pesten terwijl hij de krant las en spullen stal waar de eigenaar bij stond.

2 uur later kwam hij het politiebureau uit. Omdat Piet een snor droeg was hij onschuldig. Nu waren er nog maar vier uur te gaan voordat hij naar de pub kan. Dus hij besloot een vaste baan te zoeken. Hij keek op internet naar vacatures en vond een baan als Grasfrituurder bij McPaca. Hij belde het nummer wat erbij stond en werd meteen aangenomen en kon de volgende dag meteen beginnen.

Piet ging daarna op weg naar de Potvis pub om al wat te verkennen en misschien te ontdekken wie hem het briefje had gestuurd. Maar toen hij bij het plein aankwam was er een vuurgevecht. Miniwalvispolitieagenten waren aan het schieten op de mafiawalvis genaamd Vinny Blaasgat. In alle commotie zag hij een wollig schaap met een lange nek de Potvis Pub ingaan. Piet zocht in zakken naar het wapen die hij had gekocht en vond het. Het was een soort banaan. Hij gooide het naar de politie, de banaan ontplofte in wel twintig bananen die op zich ontplofde in bananensmurrie. Toen dit de Miniwalvissen raakte smolten ze ter plekke weg. Vinny zei met een Iers accent: ‘Ye ol’ matey. I am takin’ a likin’ to ye. What is yer name?’ ‘Mijn naam is Piet Kaaskoning. Opperheer van de Aard Beien.’ Vinny zei snel: ‘Quickly! Into the house, we need ta hide.’ Dus ze gingen de Potvis Pub binnen die vol zat met walvissen met één Iers accent. De barwalvis groette Vinny met een Iers accent: ‘Aye matey’ Drie andere walvissen en een potvis draaide zich om. Ze gluurde Piet aan. Vinny zag dit en zei: ‘Do not fear, the opperheer van de Aard Beien is here.’ Alle walvissen in bar begonnen te juichen maar ze wisten niet waarom. Het wollige schaap met een lange nek stond achterin de bar en deed zijn hoed af. Hij keek Piet heel intense aan. Piet keek onverschillig naar hem. Het schaap knikt met zijn hoofd naar de stoel naast hem. Piet keek onverschillig. De langnek wees naar de stoel naast hem. Piet peuterde uit zn neus. Het schaap zei: ‘Hee kabouter misschien kan ik je wel een glas aanbieden.’ Piet keek uit het raam en krabte aan zijn kont, maar besefte dat er helemaal geen raam was, dus hij schreeuwde tegen de barwalvis: ‘IK WIL TWEE PIZZA’S OM MEE TE NEMEN!’ Opeens was het stil in de pub. De langnek liep naar Piet toe, pakte hem vast in zn kraag met zn bek en sleepte hem naar de stoel toe.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.