FanFic.nl

Marry me or die (Draco Malfoy)

Hoofdstuk 44

(Artemis pov)
Ik kom aan in mijn kamer. Nuvi wil net beginnen met Eleanor het flesje te geven. "Hallo, laat mij maar." Zeg ik met een grote glimlach. "Dag Artemis." Zegt Nuvi ook vrolijk terwijl hij Eleanor in mijn armen legt. Ze glimlacht naar me en brabbelt een beetje. Ze worden snel groot, die kindjes. Gelukkig heb ik al veel foto's genomen, zodat Draco ze later kan zien. Hopelijk gingen we snel nog eens iets horen van Harry. "Heb je vanavond nog plannen, Artemis?" Vraagt Nuvi dan. "Ja, er is een D.A. afspraak vandaag." Beantwoord ik zijn vraag. "Vind je het erg om op Eleanor te passen?" Voeg ik er dan aan toe. "Nee! Helemaal niet. Het is zo'n brave baby." Hij kijkt haar vertederend aan. "Je bent een schat, Nuvi. Hopelijk is dit allemaal snel over, dan gaan we in een gezellig huisje wonen en dan krijg jij je eigen kamer." Zeg ik terwijl ik zijn kleine handje neem en er bemoedigend in knijp.

Dobby is ook op de D.A. afspraak, ook hij wil vechten tegen de deatheaters. Mijn patronus, die de vorm van een fret heeft, loopt vrolijk door de room of requirement wanneer plots het schilderij openvliegt en Desiderius Dumbledore verschijnt. Hij heeft er voor gezorgd dat we hier eten en drinken in overvloed hebben. De man is altijd chagrijnig, maar nog nooit heb ik hem zo bang gezien. "Ddddoobby!" Het is duidelijk dat de man hard gelopen heeft. "Wat is er, heer?" Vraagt Dobby met zijn oren plat tegen zijn hoofd aangedrukt. "Hhaarry, eeennn dde rest..." Hij ademt diep in voordat hij zijn zin afmaakt. "...Ze zijn gevangen genomen, ze zitten in de kelder van de Malfoys, snel, ga ze redden!" Nog voor Desiderius uitgepraat is, is Dobby al lang verdwenen met een luide KNAL. De rest van de D.A. vergadering wachten we bang af op nieuws, maar dit krijgen ze niet. Dobby keerde niet terug en allemaal zijn we bang dat het over and out is.

Die volgende dag krijg ik een brief aan. Hij is niet ondertekent, maar ik ken het geschrift uit duizenden. Het is van Draco.

Hij is veilig. Stuur geen brieven meer, het is te gevaarlijk, ze houden ons heel erg in de gaten. The Dark Lord zou ons het liefst afmaken maar hij zegt dat hij nog een taak voor me heeft. Ik hou van je en ik mis je zo erg. Hopelijk zijn we snel herenigt en kunnen we een gelukkig leven opbouwen.

Die avond zenden we het goede nieuws uit via PotterWatch. Eindelijk hebben we eens een echt bericht kunnen uitzenden over Harry Potter en iedereen is blij om te weten dat hij nog leeft. De vechtlust in ons hart is weer eens zo hard aangewakkerd. George kijkt me glimlachend aan en zwiert met me in het rond. "Als je niet met die Draco was, dan zou ik het wel weten." Lacht hij wanneer hij me weer heeft neergezet. Ik moet blozen van hem. Ik vind George geweldig, maar enkel als een vriend. Draco wachtte op me en ik wachtte op Draco.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.