Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Boy I love you. » Deel 6.
Boy I love you.
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
31 mei 2009 - 11:50
Aantal woorden:
429
Aantal reacties:
0
Aantal keer gelezen:
164
Deel 6.
Bad Day - Daniel Powter.
Ik laat me op het tweepersoonsbed ploffen. ‘Dat was zo mooi.’ Zegt Brooke. ‘Inderdaad.’ Zeg ik. ‘Wat is er met je , je bent heel de dag al down.’ Zegt Brooke. ‘Ik weet niet wat er scheelt met me, op de één of andere manier, denk ik dat ik de pijn voelt die Tom voelt.’ Zeg ik zacht omdat ik weet dat het absurd klinkt. ‘Denk je dat echt?’vraagt Brooke. ‘Wat kan het anders zijn, ik voel me gewoon zo down omdat Tom zich down voelt, want nauw ja ik kon het niet echt goed vinden met Gina, en nu doet het me pijn omdat ze weg is, omdat.’ ‘Omdat ze Tom pijn doet.’ Zegt Brooke. Ik knik even. ‘Poeperd toch, je houd van hem.’ Zegt ze. ‘Met heel mijn hart.’ Vul ik aan. Ik sta op en loop naar het raam. ‘Misschien moet je eens naar hem toe gaan.’ Zegt Brooke. ‘Misschien.’ Zeg ik. ‘Je ziet maar schat, ik moet door het is al bijna etenstijd.’ Zegt mijn beste vriendin. ‘Oké.’ Zeg ik. Ze geeft me een knuffel en stap dan mijn kamer uit. Ik zet me weer in de vensterbank, ‘Misschien moet ik wel eens naar hem toe gaan.’ Zeg ik tegen mezelf. ‘Ella, eten!’ roept mijn moeder. Ik loop naar beneden waar mijn ouders en oudere zus al aan tafel zitten. Mijn ouders waren niet kwaad, ik heb ook geen straf, ze zeggen altijd ‘Wij zijn ook jong geweest.’ ‘Hoe was het op school?’vraagt pap. ‘Zo als anders.’ Zeg ik. ‘Ik zag vandaag mevrouw Trozenbachen. Ze zag er niet al te best uit.’ zegt mam. ‘Ik heb genoeg, ik ga even een eindje wandelen.’ Zeg ik. Ik sta op en loop de keuken uit, ik heb even geen zin in het gesprek dat mam op gang bracht, ik heb het al heel de dag moeten aanhoren. Ik loop de hal in en pak mijn sleutel, ik stap het pad af. Ik slaag rechts af en loop richting het parkje. Ik ga zitten op het bankje waar ik eergisteren ook zat, toen Gina en Tom hier ook waren, toen Gina nog leefde. Ik zucht eens en stap dan weer op, geen goed idee om hier te komen zitten Ella. Ik ga richting de speeltuin. Hier zat ik vroeger veel, toen ik nog klein was, geen zorgen had. Ik zet me op de schommel, wat eigenlijk verboden terrein is. De schommel naast me beweegt stilletjes. Vreemd.. Ik wiebel wat heen en weer, net zoals vroeger, met de kinderen uit de buurt, lekker plezier maken geen zorgen, gewoon kind zijn…
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.