FanFic.nl

Super Lila Galaxy? (VOLTOOID)

2: Luma

“Hoi!” zegt het wezentje met een schattig stemmetje. Lila knippert een paar keer met haar ogen.

“Uh– Hoi?”

Ze probeert te bedenken waarom ze zo raar droomt.

“Zeg, wat ben jij?” vraagt ze aan de ster.

“Ik ben Luma,” zegt het wezen en het zweeft sierlijk door de lucht.

Lila denkt na. “Het is kerstmis nietwaar? Ik heb veel kersterren gezien de laatste tijd.. Maar ik heb nog nooit zoiets gezien als jij. Hoe kan ik dan over je dromen?”

Luma kijkt haar een beetje verbaasd aan. “Dromen?”

“Ja!” reageert Lila. “Nooit van gehoord? Dromen ontstaan doordat je onderbewuste.. Ach, laat maar. Het heeft geen nut dat aan jou uit te leggen.” Lila kijkt even rond. “Als ik wakker word ben ik dit waarschijnlijk weer vergeten.” Ze schudt haar hoofd. “Maar goed, onderbewuste, wat wilt u me zeggen?”

De Luma lijkt het niet helemaal te begrijpen. “Maar.. Je droomt niet hoor!”
Lila grinnikt op spottende manier. “Oh nee? Je kunt een droom herkennen door te kijken naar de lucht. De lucht is helderder dan in het echte leven, en heeft soms aparte kleuren.” Lila heft haar hoofd. “En kijk eens! De lucht is nog nooit zó helder geweest!”

De Luma kijkt ook naar de hemel en dan weer naar Lila. “Ja natuurlijk! Vandaag is het Sterrenfestival! Dat staat bekend om de helderheid van de lucht en de Star Bits die dan op aarde landen!”

Lila trekt een wenkbrauw op. “Star Bits?” zegt ze met een vage stem. “Hoe heb ik dat nou weer kunnen bedenken?”

De Luma schudt zijn hoofd en begint rond te zweven door de tuin. Onderweg eet hij wat Star Bits op.

“Wat doe je nou?” zegt Lila verschrikt. “Hoe kun je dat opeten terwijl je geen mond hebt?”

De Luma vliegt weer terug naar Lila. “Ze zijn erg lekker,” zegt hij. “Maar eh, ik moet maar weer eens gaan. Mama wacht in het Observatorium. Doei!” En voordat Lila nog iets kan zeggen schiet het sprekende sterretje de hemel in. Lila kijkt het verbaasd na.

“Oké..” zegt ze dan.
Ze haalt haar schouders op en sjouwt de paarse Star Bit mee naar binnen. Wat een gekke droom, denkt ze bij zichzelf. Ze kijkt naar de Star Bit. Het glinstert.. En ziet er inderdaad wel smakelijk uit. Lila denkt na over dingen waaraan je nog meer kunt zien of je in een droom zit. Oh ja, aan de klok. Als je naar de klok kijkt in een droom, zul je vreemde dingen zien. Lila loopt de keuken in en kijkt naar de digitale klok boven de oven. Tot haar verbazing staat daar gewoon 23:56. Ze schudt verbaasd haar hoofd en loopt naar de woonkamer. In een droom kun je ook jezelf niet zien in een spiegel. Alleen je ziel. Snel loopt ze naar de spiegel en gaat ervoor staan. Ze ziet zichzelf met de paarse Star Bit.

“Uh..” zegt ze tegen zichzelf. “Hoe kan dat?”

Ze probeert kalm te blijven maar voelt toch dat ze haar verstand bijna verliest. Alles wat ze in haar leven geleerd heeft zou verkeerd kunnen zijn.. Ze knijpt zichzelf in haar arm.

“Au!” zegt ze.

Ze is in de war. Dit kán niet echt zijn. Dan ademt ze diep in. “Als je tot een onmogelijke conclusie gekomen bent, wat er ook overblijft, hoe gek het ook lijkt, moet wel de waarheid zijn.” Ze concentreert zich op wat ze weet. “Je zag een vliegend wezentje uit de ruimte,” zegt ze kalm. “Dus waarschijnlijk zag je een ruimtewezen. Ruimtewezens bestaan, ja? Goed zo. Nou dit was er één. Maar nu is hij weg. Ga je hem achterna?”

Lila kijkt zichzelf aan in de spiegel en houdt dan de Star Bit wat steviger vast. “Ja.”

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.