Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » Merlin BBC - De mythe ontwaakt » Episode 3 - The first spell

Merlin BBC - De mythe ontwaakt

3 aug 2016 - 12:30

932

0

670



Episode 3 - The first spell

In een land van mythen, en een tijd van magie rust het lot van een groot koninkrijk op de schouders van een oude man... Zijn naam? Merlin.

Nadat Freya was weggevlogen had Merlin nog zeker een uur rondgelopen op de archeologische site. Hij had niets nuttigs meer ontdekt, behalve een los stuk perkament dat daar blijkbaar voor hem was achtergelaten. Hij had het gepakt en was er mee naar huis gegaan.

Nu zit Merlin weer op de bank, er nog steeds uit ziend als jonge man. Op de lage tafel ligt het stuk perkament. Er zijn kleine stukjes tekst op zichtbaar in de Oude Taal, maar grote delen ontbreken. Bovenaan staat de tekst 'De Eerste Spreuk' in een sierlijk handschrift. Het is overduidelijk een spreuk van de Druïden. Met een paar fluisteringen lichten Merlins ogen op, en een reisrugzak begint zichzelf in te pakken. Met een gepijnigde frons blijft Merlin naar het perkament staren. Het enige wat hij kan bedenken is het toepassen van een openbaringsspreuk. Hij haalt de spreuken voor de geest. Hij heeft ze ooit allemaal uit zijn hoofd geleerd toen hij Arthur moest bewijzen dat een ridder in het toernooi vals speelde en met magie slangen op zijn schild tot leven bracht. Maar wat Merlin ook probeert, de tekst blijft even gebrekkig als hij was toen Merlin hem vond. Als hij geklik hoort van de sluitingen van zijn rugzak weet hij dat het tijd is om de gaan. Het stuk perkament rolt hij op en schuift hij in een leren koker. Die bewaart hij veilig in de binnenzak van zijn jasje. De rugzak hangt hij om zijn schouders, en met de sleutels van zijn motor in zijn hand loopt hij naar de garage. Hij zet zijn zwarte helm op en opent de garagedeur. Als de motor buiten staat sluit hij de garage af. De sleutel verbergt hij in de dakgoot, en met een spreuk maakt hij de sleutel definitief onvindbaar. Dan stapt hij op, en met veel lawaai komt de motor tot leven.

Drie uur later komt hij bij het woud aan. Merlin weet niet goed waar hij zijn motor kwijt moet, dus zet hij het ding in de bosjes naast het pad waarna hij opnieuw een verdwijnspreuk uitspreekt. Hij begint te lopen tot hij op een open plek in het bos komt. Daar kijkt hij een tijdje om zich heen. Als hij niemand ziet gloeien zijn ogen op. Enkele bomen beginnen spontaan te ritselen, en hij weet dat de boodschap is verstuurd. Nu kan hij alleen maar wachten. Niet veel later ristelen de bomen opnieuw, en ze lijken iets te fluisteren: 'Ik kom'. En inderdaad, een kwartier later verschijnt er een jongeman aan de rand van het bos. 'Emrys?' De jongeman glimlacht naar Merlin. 'Alsjeblieft Mordred, noem me gewoon Merlin! Dat deed je vader ook' De jongen knikt. 'Ik doe mijn best'. Hij knipoogd even, en gebaard Merlin mee te komen. 'Wat kan ik voor je doen, Em-.. Merlin?' vraagt Mordred tijdens het lopen. Merlin kijkt de zoon van de voormalige bondgenoot van Morgana zijdelings aan. 'Ik vroeg me af of je de laatste tijd iets vreemds hebt opgemerkt'. Mordred denkt even na. 'Ik had het idee dat de magie meer gebruikt werd de laatste tijd. Maar ik ging er van uit dat jij dat deed, dat je niet veel zin meer had om je altijd maar in te houden. Maar dat heb ik dus verkeerd geconcludeerd?' Hij kijkt Merlin bezorgd aan, terwijl die knikt. 'Morgana is terug'. Die woorden slaan in als een bom bij Mordred. 'Maar... Hoe? Jij hebt haar samen met pap vermoord toch?' Merlin stopt met lopen. 'Ik dacht dat ik haar vermoord had, ja. En toch zag ik haar. Ze hebben Avalon gevonden, en daar lag blijkbaar een boek van de Oude Religie. Een Druïdenboek met jullie spreuken er in. Het enige wat er achter is gebleven, is dit'. Merlin haalt de leren koker uit zijn jas, en overhandigd hem aan Mordred. Met trillende handen opent die de koker, en hij haalt de perkamentrol er uit. 'Merlin' zegt hij zacht. 'Ja?' 'Dit is niet aangevreten door dieren of vergaan in de tijd, dit is magie die delen van de tekst laat verdwijnen. Dit is de Eerste Spreuk. Hiermee...' Mordred slikt. 'Wat?' vraagt Merlin geschrokken, terwijl hij de jongen vol ongeloof aankijkt. 'Hiermee kan Morgana alles terug gooien in de tijd. dat betekent dat ze teruggaat naar een moment van haar keuze en daar kan doen wat ze wil. De stelregel van de Druïden is dat iedereen die leeft op het moment van uitspreken en op het moment waarnaar de uitspreker terugkeert, mee gaat. Als Morgana terug gaat, ga jij ook mee terug, net als ik. we zullen alleen geen van drieën meer weten dat dit gebeurt is. Als Morgana dit voor ogen heeft om terug te keren naar het moment van de strijd of daarvoor dan hebben we een probleem. Zij wilde toen al op de troon terecht komen, en zal dat dus weer proberen. Alles zal precies het zelfde verlopen omdat niemand weet hoe het werkelijk zit. En dan komen we vast te zitten in een tijdparadox! Ik ben sowieso nog maar een baby ten tijde van de strijd. Het enige wat we kunnen doen is zorgen dat Morgana dit document niet in handen krijgt. We moeten het vernietigen' 'Wacht!' Merlin kijkt Mordred strak aan. 'Dit,' zegt hij, waarbij hij naar de perkamentrol wijst, 'is het enige middel waarmee ik Arthur kan helpen. Als je dit vernietigd, is Arthur voorgoed verloren!' 'Maar wat wil je dan? Met een tijdparadox help je hem ook niet. Dan vermoordt je hem simpelweg keer op keer'. Merlin knikt langzaam. 'Wat nou... Als we een spreuk kunnen vinden of bedenken waarmee wij ons geheugen wél houden?'


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.