Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Rock of Love: With the Kaulitztwins. » Deel 1.
Rock of Love: With the Kaulitztwins.
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
31 mei 2009 - 17:48
Aantal woorden:
405
Aantal reacties:
0
Aantal keer gelezen:
180
Deel 1.
Elton John.
Ik leg het boekje weer aan de kant, ‘Ik ga niet.’ Zeg ik vastbesloten. ‘Je moet gaan, Riles voor Nel.’ hoor ik mijn tweelingbroer bijna smekend zeggen. ‘Axel ik heb daar niets te zoeken.’ Zeg ik nog steeds met dezelfde toon. ‘Misschien word het wel wat, toe nauw Riles. Voor Nel.’ Zegt hij weer. Ik haat het als hij me confronteert met mijn beste vriendin, ik kan er niet tegen als hij dat doet en dat weet hij maar al te goed. De fotokader recht voor me komt mijn vizier binnen, meteen voel ik in mijn ooghoeken wat prikken, tranen. Nel was mijn beste vriendin, op oktober negentien kwam ze om in een verkeersongeval, ze was achttien jaar en één dag, we kwamen net van de Carré in Willebroek waar we zoals elke vrijdag te vinden waren, maar die vrijdag was een speciale dag. Nel werd achttien jaar en dat was een dag waar we alle bij naar uitgekeken hadden. Om twee uur in de nacht werd ze door een dronken chauffeur aangereden. Het beeld zit nog steeds fris in mijn geheugen en ik denk dat het nooit weg zal gaan. Eigenlijk heb ik nooit de kans gehad om het te kunnen verwerken mijn broer is er bijna nooit en mijn beste vriend, ja dat lag nogal gevoelig. Cas, mijn beste vriend was de vriend van Nel, mijn beste vriendin. Ze waren al samen sinds de derde middelbaar, dat was het jaar toen Nel bij ons in de klas kwam, vanaf het eerste moment wist ik dat we heel hecht zouden worden en dat is ook zo. Oktober negentien is de zwartste dag van mijn leven, de dag dat ik mijn beste vriendin verloor en mijn eigenheid. Sinds die dag ben ik niet meer dezelfde. Ik ben een andere Riley geworden en ik kan er niets aan doen. ‘Nel wilt dat je gaat.’ Zegt mijn twee minuten oudere broer tegen me. Nel heeft me er toe gedwongen om me in te schrijven voor dit nieuwe programma op TMF Germany. Na lang aarzelen deed ik het. Ik was helemaal vergeten dat ik me er had voor ingeschreven, tot eergisteren toen ik een brief kreeg van TMF Group. Ik was één van de twintig gelukkigen, maar zo gelukkig was ik er niet mee. ‘Asjeblieft?!’ Oké nu begint het me vet hard te irriteren, misschien moet ik het toch maar overwegen, ik kan toch altijd opstappen niet?
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.