FanFic.nl

Sprookjes van de gebroeders Grimm met updates.

(053) Sneeuwitje

Het was in 't hartje van een winter zo koud dat de elfstedentocht gereden werd. Sneeuwvlokken vielen als veren uit de hemel neer; en er was een koningin en zij zat aan 't venster, lekker warm binnen achter het dubbel glas, in een grote zware ebbenhouten fauteuil. Buiten gleed een marechaussee uit, klapte tegen een scherp hek en zakte hevig bloedend ineen. En toen ze 't rood zo mooi zag afsteken in de witte sneeuw, zei ze in zichzelf: "Had ik nu een kindje, zo wit als sneeuw, zo rood als bloed, en zo zwart als dit ebbenhout." Heel gauw na die dag kreeg ze een dochtertje. En het was zo wit als sneeuw, en zo rood als bloed, en haar haar zo zwart als ebbenhout; en daarom werd ze Sneeuwwitje genoemd.

Nog voor 't kind geboren was, stierf de koning. Dat is niet zielig; je had vast al begrepen dat de koningin niet helemaal goed bij haar hoofd was en alleen aan zichzelf dacht. De koningin keek niet naar haar dochtertje om, deed net of ze een soort levende pop was. Maar ook dat is niet erg; daar heeft een koningin nou eenmaal een hofhouding voor (het is dat er een troonopvolger M/V moest komen, anders was de zwangerschap wel aan een draagmoeder uitbesteed natuurlijk). De koningin was een mooie vrouw, maar ze was trots en overmoedig en ze kon 't niet verdragen dat iemand mooier was dan zij. Ze had een heel bijzondere stylist in haar hofhouding; en als ze daarvoor ging staan sprak zij:

"Leco, Leco, haardilettant,
Wie is de mooiste van 't hele land?"

dan antwoordde de stylist:
"De koningin is de mooiste van 't land."

Dan was ze voldaan, want ze geloofde werkelijk dat Leco de waarheid sprak (en 'de bladen' spraken Leco nooit tegen). Sneeuwwitje groeide op, en werd elke dag mooier. En toen ze zeven jaar was, was ze zo mooi als een heldere dag en nog mooier dan de koningin zelf. Toen die eens aan de haarkunstenaar vroeg:

"Leco, Leco, visagiedilettant,
Wie is de mooiste van 't hele land?"

toen antwoordde de visagist:
"O koningin, heel mooi bent u,
Maar Sneeuwwitje is duizendmaal mooier nu!"

Daar schrok de koningin zo van, dat ze gelijk Robert Schoemacher belde voor een afspraak. Zodra ze Sneeuwwitje weer zag, keerde zich haar hart om in haar borst, zo haatte ze haar voortaan.

Al snel was het tijd voor de schoonheidsoperatie, maar er ging iets vreselijk mis; door brand in een elektriciteitshuisje viel de stroom uit juist toen de beroemde plastisch chirurg het gezicht van de majesteit verwijderd had en bezig was met een strijkijzer de rimpels er uit te halen. Dit overleefde de snode koningin natuurlijk niet, dus Sneeuwitje leefde nog lang en gelukkig.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.