FanFic.nl

without knowing

Hoofdstuk 2

Op een gegeven moment vroeg Macy 'wat was dat nou eigenlijk'. Zij had het dus ook gezien. Geen idee antwoorde ik. Wat doen we als we die gasten morgen nou weer tegenkomen? Daar had ik helemaal niet aan gedacht. Ik weet het niet zij ik, misschien vonden zij het ook heel vreemd van wat er gebeurde en vinden ze het nu te riskant om terug te komen. 'Ik hoop het ook" knikte Macy instemmend. Toen ik thuis was gekomen zette ik mijn fiets weg en liep ik naar binnen. 'heej Jix' hoorde ik, dat was mijn moeder die al met het eten bezig was. Waarom ben je zo laat? Oh ik en Macy kwamen nog een vriendin tegen onderweg, ze vroeg of we een leuk cadeau wisten voor haar zusje, die is morgen jarig. Ik loog omdat ik niet wou dat mijn moeder zich zorgen ging maken en omdat ze me waarschijnlijk toch niet zou geloven als ik vertelde hoe we aan de jongens waren ontkomen. 'Over anderhalf uur gaan we eten' riep mijn moeder tegen me terwijl ik de trap op liep om in mijn kamer mijn huiswerk te doen. Gelukkig had ik vandaag maar van een vak huiswerk en had ik nog een half uurtje voor het eten om wat anders te doen. Misschien kon ik wat over die lichtbol op internet vinden. Ik startte mijn computer op en googlede lichtbol. Dat klonk nogal stom, maarja hoe kon ik het anders beschrijven. Het enige wat ik vond was iets wat met onweer te maken had maar dat was het sowieso niet. Het had namelijk niet geonweerd en het was alleen wat bewolkt geweest. Waarschijnlijk zou ik er nooit achter komen wat het was geweest. Ik was allang blij dat het op dat moment gebeurd was en dat het mij en Macy niet geraakt had. Nu ik er zo over nadacht vond ik dat wel heel vreemd. Hoe kon het dat precies op dat moment dat ding verscheen en dat het ook nog eens precies die jongens raakte en niet mij of Macy? Ik wist het niet. 'Jix! Aan tafel het eten is klaar!' Tijdends het eten was ik in gedachten verzonken. Ik dacht aan de drie jongens, de lichtbol, en hoe het kon dat het allemaal zo toevallig was dat het op dat moment gebeurde, en dat de jongens erdoor werden geraakt. Ik staarde voor me uit en opeens zweefde daar een aardappel voor mijn gezicht. 'Jihix!''ik vroeg net wil jij de laatste aardappel nog hebben'. Het was mijn kleine zusje Lola, van 10 jaar. 'Nee' zei ik. 'Oké' zei Lola en ze propte de aardappel in haar mond. Ik gniffelde, het zag er dom uit want die aardappel was veel te groot om in een keer op te eten. 'Wel netjes Lola' zei mijn moeder. Mam mag ik al van tafel als ik mijn bord enzo al op het aanrecht zet? 'Dat is goed' zei mam. Ik zette mijn bord en glas op het aanrecht en liep naar boven. Zou ik Macy vragen of zei nog iets van die lichtbol wist en haar dan ook vertellen hoe vreemd het eigenlijk was dat het precies toen en op die manier gebeurde. Ja, ik zou haar opbellen. Mijn mobiel ging een aantal keer over en toen hoorde ik 'ja, met macy'. Heej Macy, ik vroeg me af of jij nog iets wist over die lichtbol, zoals uit welke richting hij kwam? Of heb je hem maar heel kort gezien net als ik. 'Oh had ik dat niet gezegd' zei Macy. 'Ik dacht dat jij dat ook gezien had'. Wat? Wat zou ik moeten hebben gezien? Vroeg ik nieuwsgierig. 'Nou uhm, ik keek net op en toen zag ik dat die lichtbol vanaf de plaats waar jij stond richting die jongens vloog'. Wat?! Heb je dat wel goed gezien? 'Nou uhm ja dat is wat ik zag' antwoordde ze. Ik slikte, dat was toch onmogelijk toch? 'Jix, hallo? Ben je daar nog?' Hoorde ik. Oh uh ja. Weet je ik had me al bedacht hoe vreemd het was dat het precies zo gebeurde op dat moment op die plaats en nou, uh ja vanuit de plaats waar ik stond. 'Ja inderdaad' antwoorde Macy. 'Ik moet nu gaan' zei Macy ' ik heb nog huiswerk, ik heb voor het eten namelijk niks gedaan'. Oh oké, doei! Hoe kon dat nou? Die lichtbol kwam vanaf de plek waar ik stond? Misschien moest ik er maar niet te veel over nadenken en alvast bedenken wat ik allemaal in de vakantie zou kunnen doen, dan had ik wat afleiding. Hmm ik zou nog met Macy gaan shoppen, met mijn ouders en zusje zouden we nog naar de Efteling gaan. Lola was zo verschrikkelijk blij geweest toen ze hoorde dat we naar de Efteling gingen, ze was helemaal door het dolle. Wat ging ik ook al weer nog meer doen? Ik wist het niet meer. En toch snapte ik het van die lichtbol niet. Shit! Nu zat ik er weer aan te denken. Daar moest ik echt mee ophouden, ik zou het toch niet te weten komen. Dat moest ik dan maar accepteren. Die avond keek ik samen met mijn zusje naar een Barbie film, met name om mijn gedachten maar op iets anders te focussen.

Reacties:

Elezera zei op 23 aug 2015 - 12:17:
Bedankt voor het lezen van mijn verhaal!!
Ik hoop dat jullie het leuk vinden!