FanFic.nl

Sprookjes van de gebroeders Grimm met updates.

(027) De Bremer stadsmuzikanten.

Een eredivisie voetballer had een zoon, die al jaren lang onverdroten de trainingen van het jeugdelftal bezocht maar wiens talent ontoereikend was. Toen dacht zijn vader erover hem maar transfervrij weg te doen om hem niet langer in de kost te hebben; maar de zoon kreeg in de gaten, dat de wind in de verkeerde hoek zat, smeerde 'm en ging op weg naar Werder Bremen. Daar, zo meende hij, kon hij wel profvoetballer worden. Toen hij een poosje gelopen had, trof hij op de weg een oudere voetballer aan die lag te hijgen als iemand die moe is van het harde lopen. "Wat lig jij daar zo te hijgen, gozer?," vroeg de ballenjongen. "Ach," zei de andere balartiest, "omdat ik oud ben en met de dag zwakker word en ook in het B elftal niet goed meer mee kan komen, heeft mijn coach mij willen doodslaan en toen heb ik de benen genomen; maar waarmee kan ik nu mijn brood verdienen?"

"Weet je wat," sprak de ballenjongen, "ik ga naar Werder Bremen om daar profvoetballer te worden, ga mee en kom ook bij dat elftal. Ik speel op de spits positie en jij linksachter." De balartiest vond dat best en zij trokken verder. Het duurde niet lang of zij zagen een keeper langs de weg zitten die een gezicht trok als drie dagen slecht weer. "Wat zit jou zo dwars, ouwe handballer?" sprak de ballenjongen. "Wie kan er nu vrolijk zijn als zijn leven op het spel staat?" antwoordde de keeper. "Omdat ik een jaartje ouder word en ik liever achter de eettafel zit dan in het doel te staan, heeft mijn clubvoorzitter mij willen verdrinken; ik heb mij weliswaar nog uit de voeten kunnen maken, maar nu is goede raad duur: Waar moet ik heen?" - "Ga met ons mee naar Werder Bremen, jij kunt 's nachts toch zo goed ballen vangen? Nu, daar kun je als beroepskeeper best tachtig worden." De keeper vond dat wel een goed idee en ging mee.

Ze kwamen de volgende dag bij het Weserstadion aan, toevallig op het moment dat er op het buitenveld een openbare training plaats vond; langs de lijn stonden vele tientallen supporters. Coach Skripnik herkende toevallig het drietal en nodigde ze uit met de training mee te doen; dat was niet aan dovemansoren gericht!

Helaas bakten ze er werkelijk helemaal niets van; de fans begonnen keihard te fluiten. En nu weten jullie dus wie de Werder Bremer stadsmuzikanten zijn; de voetbalfans.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.