FanFic.nl

Kimblee's Destruction

6 ~ Verraders

ISHVAL, END OF THE CIVIL WAR: ALLIED BASE

“Goed gedaan, Majoor Kimblee. De oorlog is gewonnen, allemaal dankzij jou.”

“En, hoe beviel de steen je?”

Ik opende mijn ogen. Het duurde een moment voor ik me herinnerde wat er zojuist gebeurd was, en ik veerde meteen overeind van het bed waar ik op lag. Snel keek ik de kamer rond, en ik zag dat ik in een klein huis zat, nog steeds in Ishval. Er hing een vlag van de Military aan de muur, en ik zag soldaten bij een tafel met een map staan. Ze keken vrolijk, en aan het hoofd van de tafel stond Kimblee. Hij had een glanzende, rode steen in zijn handen.

“Het is voorbij ontzagwekkend,” zei Kimblee met zijn ogen op de steen gericht. “De steen laat je je alchemie gebruiken zonder grenzen.”

Ik wilde het bed verlaten, maar toen merkte ik dat mijn benen aan het bed vastgebonden waren. Meteen raakte ik in paniek.

“Oh, hallo Elvi,” zei Kimblee met een glimlach toen hij mijn angstige gezicht zag. “Officiers, zie hier de verrader van ons land.”

De mensen rond de tafel draaiden zich om, en ze keken me vol afschuw aan.
“Elvi Pharma,” zei de man met de bril. “Jij zult boeten voor je daden, reken daar maar op.”

“Wat?!” riep ik uit. “Wat heb ik dan gedaan?!”

“Je hebt onze soldaten vermoord!” riep een andere officier. “We hebben geluk gehad dat Kimblee hier je hebt kunnen vangen.”

“Vangen?!”

Ik keek Kimblee kwaad aan, en hij glimlachte.

“Het spijt me enorm, Elvi,” zei hij. “Maar nadat ik je onze soldaten in het oosten zag vermoorden, moest ik je wel in gevangenschap nemen.”

“Heb geen medelijden met haar,” zei de officier met de bril. “Ik zag haar ook: ze schoot een soldaat neer, en ze lachte erbij.”

Mijn ogen werden groot. “Kimblee.. Jij!”

“Hou je mond, Elvi Pharma,” zei een officier, en hij keek naar Kimblee. “We zullen de Philosopher’s Stone in beslag moeten nemen voor verder onderzoek, en dan kunnen we verder afrekenen met dat meisje.”

Kimblee keek naar de rode steen en toen naar de officier. Hij grijnsde, nam de steen tussen zijn duim en wijsvinger en stopte het in zijn mond alsof het een chocolaatje was.

De officiers schrokken zich wild.

“Hé, waar denk je dat je mee bezig bent?!”

“Verrader!”

Een officier rende op Kimblee af, maar de Crimson Alchemist sprong aan de kant en hief zijn handen. Ik zag al wat er komen ging, en Kimblee gebruikte zijn alchemie om een ontploffing te veroorzaken. Ik deed mijn oren dicht, en ik zag even niets meer door de rook, maar de stank van bloed maakte meteen duidelijk dat de officiers dood waren, en in paniek probeerde ik het elastiek om mijn benen los te maken. Met al mijn kracht probeerde ik het los te trekken.

Ik hoorde Kimblee als een maniak lachen, en ik gromde. Misschien kon ik het met het kleine beetje alchemie dat ik kende los krijgen, en ik sloeg mijn handen tegen elkaar.

“Kom op,” zei ik. “KOM OP!”

Ik pakte het elastiek vast, en één straal van alchemie ontsprong uit mijn handen. Het was niet krachtig, maar het was genoeg.

Het elastiek scheurde, en ik sprong van het bed.

“Arresteer hem!” klonk een stem van buiten.

Ik keek op. De Military.. Ze gingen Kimblee arresteren! Ik moest zorgen dat ik uit deze rook kwam.

Met mijn armen voor me uitgestoken liep ik richting waar ik dacht dat de uitgang was.

Mijn ogen brandden van al het opgestoven zand, maar ik probeerde zo snel mogelijk te lopen.

Het volgende moment struikelde ik. Ik viel languit op de grond, en ik hoefde niet eens te raden waar ik zojuist over gevallen was: het was een lijk van een officier. Kimblee, de man die zijn eigen mensen vermoordde.

Maar waarom was ík dan nog in leven?

Langzaam maar zeker kon ik beter zien, en ik rende naar de uitgang van het kleine gebouw. De rook verdween, en voor ik het wist stond ik buiten, op het zand in de bloedhete zon. Even voelde ik opluchting, maar toen zag ik de mensen van de Military en hun geweren die op mij gericht waren, en ik realiseerde me dat ik in het midden van een cirkel militairen met angstige en kwade blikken stond.

En naast mij in het midden van die cirkel stond Solf J. Kimblee, met zijn handen geheven en een grijns op zijn gezicht.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.