FanFic.nl

All the one shots

Toen de Zon weer Scheen

In een land hier ver vandaan, leefde een oude man alleen in een huisje aan de rand van een groot gebergte.
Hij leefde van het eten dat hij vond in de bossen, en van wat de paar schapen hem opbrachten.
De man was al oud, en zijn vrouw, was een al jaren geleden overleden. Kinderen had hij niet.
De mensen in het dorp verderop kende hem allemaal onder de naam, Maffe Johnny.
Maffe Johnny mopperde nooit, hij glimlachte enkel als mensen hem weer eens uitlachte, nawezen of treiterde.
En zo kwam het, dat een vreemdeling uit de stad aan Maffe Johnny vroeg, "Waarom, beste man, wordt u niet boos?"
Waarop Johnny hem glimlachend aankeek en antwoordde.
"Denkt u, dat het iets zou veranderen?"
En Maffe Johnny liet de vreemdeling in verbazing achter.
Een paar dagen later kwam Johnny de vreemdeling weer tegen, waarop de Vreemdeling Johnny aansprak.
"Waarom, beste man, probeert u het niet om boos te worden op de mensen die u kwetsen?"
Waarop Johnny de man glimlachend aankeek en antwoordde
"Waarom denkt u dat ik gekwetst zou zijn?"
En opnieuw liet Maffe Johnny de Vreemdeling in verbazing achter.
De dagen van de zomer trokken voorbij en de vreemdeling uit de stad bleef.
En soms als Johnny weer in het dorp was, maakte hij een praatje met de vreemdeling.
Nooit werd Johnny boos, hoe erg de mensen hem ook nawezen of anderszins trachtte hem te pijnigen. De vreemdeling, vroeg aan oude man.
"Waarom doen mensen elkaar pijn?"
Waarop Johnny hem wenkte en meenam naar de uitkijkrots in de bergen. Het was een hele klim. En de inmiddels gure november wind woei dwars door de kleren van de vreemdeling. Maar Johnny gaf hem geen jas of warme pels die over zijn schouders hingen. Ze klommen hoger en hoger, het werd kouder, uiteindelijk na een lange klim van een paar uur kwamen ze op de rots die uitzicht gaf die de hele klim waard was. De vreemdeling rilde van de kou en Johnny veegde het zweet van zijn voorhoofd. Maar nog altijd glimlachte Maffe Johnny.
"Waarom glimlacht u nou?" Vroeg de vreemdeling nijdig zijn armen stevig om zich heen slaande.
"Omdat u nu boos bent, net als de mensen die mij nawijzen." Verbouwereerd keek de vreemdeling Johnny aan.
"Heeft u mij daarom hier gebracht om mij boos te laten worden?"
Johnny schudde zijn hoofd.
"Nee, u vroeg mij waarom de mensen elkaar pijn doen, wel als u nu goed nadenkt en in de verte kijkt dan weet u het antwoord."
Johnny glimlachte en gaf de vreemdeling zijn schapen pels.
"Ik zal hout zoeken voor een vuur."
En Johnny verdween tussen de bomen die op de berghelling stonden. Ondertussen was de vreemdeling op een grote rots gaan zitten en dacht na over wat Maffe Johnny gezegd had en keek naar het wonderlijke uitzicht, dat onder de lichte november zon erg veranderlijk leek. En na een tijdje kwam Johnny met hout terug. De vreemdeling hielp Johnny het vuur aan te steken.
Gezamenlijk bereidde ze het maal voor, dat Johnny in zijn schaapsleren tas had zitten.
Tijdens het eten waren ze beide zwijgzaam en luisterde naar de wind en genoten van het warme vuur.

De volgende ochtend werd de Vreemdeling wakker, en zag dat Johnny was verdwenen, er lag een eenvoudig ontbijt klaar, waar de vreemdeling met smaak van at. Daarna pakte hij zijn spullen en aanvaarde zijn tocht terug. Tijdens zijn tocht omlaag realiseerde de vreemdeling, dat Johnny gelijk had gehad. Zolang men met gierigheid en begeerte naar elkaar zou kijken, zouden ze niet tevreden kunnen zijn met wat ze wel hadden. En plots begreep hij ook waarom de mensen in het dorp zo boos op Johnny waren. Want Johnny keek niet naar andere mensen op hun bezittingen maar met begrip.
De vreemdeling zag vanaf die dag Johnny niet weer terug. En langzaamaan vergaten de mensen in het dorp dat Maffe Johnny er geweest was, de vreemdeling keerde terug naar de stad. En werd een rijk en wijs man. Maar veel gaf hij niet om zijn rijkdom, belangrijker vond hij zijn vrouw en kinderen met wie hij heel gelukkig was. Sommige benijden hem erom, maar hij lachte zoals Maffe Johnny dat ooit had gedaan, en leefde tot aan zijn laatste dag, gelukkiger dan menig mens had gedacht.
En Maffe Johnny?
Wel, dat is een ander verhaal.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.