FanFic.nl

Fire & Ice

hoofdstuk 3

Het is de volgende ochtend, en dit wordt mijn eerste officiële dag op Raimon jr. High. Ik ben zo zenuwachtig! Gelukkig kom ik bij Axel in de klas.

Ik was vanochtend best wel laat terug. Axel was me komen halen. Hij wist dat ik de tijd zou vergeten. We kennen elkaar door en door.

Met knikkende knieën loop ik het lokaal binnen en ga ik naast Axel zitten.

"Jongens en meisjes, we hebben een nieuwe leerling in de klas: Samantha Blaze. Zorg ervoor dat ze zich thuisvoelt." Zegt de leraar.

Alle ogen zijn op mij gericht. Ik voel me nogal ongemakkelijk. Gelukkig zegt de leraar dat we aan het werk moeten.

"Het ergste moet nog komen." Fluistert Axel in mijn oor. "Wacht maar tot je Mark Evans ontmoet, die is pas echt irritant."

Mark? Dat was toch de aanvoerder van Raimon? Hij leek me best aardig. Maar volgens Axel is hij veel te nieuwsgierig, optimistisch en praat hij veel te veel.

Die middag gaat Axel meteen uit school naar het ziekenhuis. Als hij na anderhalf uur niet terug is, besluit ik te gaan kijken. Als ik Julia's kamer binnenloop, zie ik dat Axel niet alleen is. Mark staat naast hem.

"Eh... Hallo." Zeg ik. Ik kijk naar Axel. Hij ziet er verdrietig uit.

"Ik.. Eh... Wilde net gaan."  zegt Mark. "Ik zie jullie nog wel op school." En hij loopt de kamer uit.

"Wat had dat te betekenen?" Vraag ik Axel, zodra Mark weg is.

"Ik zei toch dat hij nieuwsgierig was. Kom, we gaan naar huis."

Typisch een antwoord voor Axel. Gewoon mijn vraag ontwijken. Ik laat hem maar. Hij zit al genoeg te piekeren.

Als ik de volgende ochtend naar school wil gaan, merk ik dat Axel al weg is. Ik heb al een vermoeden waar hij is: Het trainingsveld bij de rivier, waar het Raimon voetbalteam altijd traint. Na dat gedoe met Mark van gisteren is hij nog meer in tweestrijd.

En inderdaad: als ik bij de brug aankom zie ik dat hij richting het veld loopt. Ik ren naar hem toe. "Axel?! Kon je niet even op me wachten?"

"Ik weet wat ik ga doen. Het wordt tijd dat ik weer het veld op ga." Zegt hij, en hij loopt het veld op, war het team van Raimon staat.

Ik weet niet wat er voor gezorgd heeft dat hij weer wil gaan spelen, maar dat maakt niet uit. Overmorgen speelt Raimon een wedstrijd, en ik hoop voor hem dat hij mee mag doen. Hij hoort thuis op het veld, en ik ben blij dat hij dat nu inziet.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.