FanFic.nl

Fire & Ice

hoofdstuk 6

Morgen is het zover: de wedstrijd tegen Wild. En deze keer let Axel goed op of hij zichzelf niet overbelast. Hij traint hard om de Inazuma-knal onder de knie te krijgen, maar toen hij het vandaag samen met Jack probeerde, bleek dat deze last heeft van extreme hoogtevrees, waardoor hij steeds uit balans raakt en het schot mislukt.

Ik kan me haast niet voorstellen dat iemand zo uit balans kan raken. Maar dat is waarschijnlijk om dat ik zelf een hele goede balans heb, door al dat trainen met mijn krachten. Axel zegt dat ik zo kan gaan surfen, ik zal toch nooit van mijn plank af vallen. Op zich klinkt dat helemaal niet slecht. Het klinkt zelfs geweldig! Maar het is geen goed idee. Waarschijnlijk zou ik in mijn enthousiasme mijn krachten gaan gebruiken. Ik heb er nog steeds geen perfecte controle over.

Het hele team probeert Jack over zijn hoogtevrees heen te helpen. Ik ben met Axel aan het trainen. Vanaf nu wil ik met hem meetrainen, elke keer. Ik wil niet op hem gaan achterlopen. Mama zei altijd dat we allebei evenveel talent hebben voor voetbal, en dat wil ik graag zo houden. Axel mag dan meer kracht hebben, mijn balans is nog altijd beter.

Ik maak me zorgen. Nathan en Kevin weten van mijn krachten. Ik had het kunnen ontkennen, maar ze hadden me nooit gelooft. Ze hebben het met hun eigen ogen gezien. Wat als ze zich verspreken? Dan weet dadelijk het hele team het, of erger: mijn vader zou het te weten kunnen komen. Dan weet ik zeker dat ik naar Duitsland moet voor mijn studie geneeskunde. En dat is wel het laatste wat ik wil.

"Waar zit jij met je hoofd?" De stem van mijn broer schrikt me op uit mijn gedachten.

"Overal en nergens."

"Hou je kop erbij, Sam. We moeten verder met trainen."

"Dat je been genezen is wil niet zeggen dat je hem meteen weer moet blesseren. Dat kan ik nu even niet gebruiken."

"Jack doet zijn uiterste best, dus ik ook." Hij gaat weer verder met trainen. Hij heeft een of andere constructie gemaakt om aan zijn sprongkracht, draai en balans te werken. Iets met een touw en een stok. Het is de bedoeling dat je springt, op de stok blijft staan  en dan met een salto er weer van af springt. Het is bijna onmogelijk, dat blijkt wel. Axel valt om de haverklap op de grond.

"Mijn beurt." Ik duw mijn broer opzij en spring. En daar is die kracht weer. Alsof ik opgetild word. Ik land op de stok en blijf staan. Mijn ketting licht op, maar niet zoals normaal. Er lichten nu alleen een paar letters op, en niet het hele kristal. Hoewel de letters niet in mijn taal zijn, kan ik  ze toch lezen. Één woord: balans. Plotseling dringt het tot me door dat ik nog steeds op de stop sta. Ik maak een salto en spring eraf. De gloed dooft weer.

Volgens mij heb ik zoiets eerder gezien. Ik weet het wel zeker. Volgens mij was dat gisteren, tijdens de training. Toen Axel...

"Hé Axel, kun jij één keer je Vlammen Tornado doen? Nu?"

Hij kijkt verbaast, maar hij knikt. En tijdens zijn Vlammen Tornado weet ik het zeker: zijn ketting licht ook op. Hij ziet het. Meteen als hij weer op de grond staat pakt hij hem vast.

"Kracht..." Zegt hij. "Dat staat er. En bij jou?"

Hij heeft dus ook gezien dat mijn ketting gloeide. Ik kan toch niets voor hem verborgen houden.

"Balans." Zeg ik. "Dat klinkt als onze sterke kanten. Wat zou het betekenen?"

"Ik weet het niet. Laten we weer gaan trainen." Hij knikt met zijn hoofd subtiel naar de weg. Jack komt aanlopen. "Doe net of je hem niet ziet." Fluistert hij.

We gaan door. Dan komt Mark aanlopen. Jack ziet het en verstopt zich. Die Mark moet wel bijna blind zijn, hij loopt hem zo voorbij. Markt loopt naar Axel. Ik ga aan de kant zitten. Als ik nu verder ga met trainen, kan het zijn dat mijn ketting weer oplicht en dat Mark het ziet. Dat kan ik nu niet gebruiken. Focus op de wedstrijd. Verberg je krachten. Dat is nu het belangrijkst.

Onder tussen is het donker geworden. De wedstrijd komt nu heel dichtbij. Ik vertrouw erop dat het goed komt. Axel kan het, en ik weet zeker dat Jack het ook kan. Hij heeft alleen een duwtje in de goede richting nodig. En het team is er om hem dat duwtje te geven...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.